Το τελευταίο που χρειαζόμαστε: Η αμφιβολία

Το κύριο άρθρο της “Π” ασχολείται με τον κορονοϊό αλλά και την ανακύκλωση.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ που χρειαζόμαστε, είναι να αμφισβητηθεί η πιστότητα των ελέγχων για διάγνωση του κορονοϊού. Αλλά και αυτό είναι πιθανό να συμβεί μετά από το μπαράζ των αναφορών που έχουν σαν κοινό τόπο τον εντοπισμό απτών ή ενδεχόμενων αδυναμιών στο σύστημα. Είτε επειδή η αμφιβολία θα διευρύνει τις υπαρκτές ρωγμές στην ομοθυμία της κοινωνικής άμυνας είτε επειδή θα ανοίξει η όρεξη για περισσότερες και πιο ευρηματικές υπερπηδήσεις των διαδικασιών δημόσιας θωράκισης.

ΠΡΕΠΕΙ να αναγνωρίσουμε ότι η περιπέτεια είναι πρωτόγνωρη για όλους, άρα και για την πολιτεία. Δεν είναι εύκολο να εφεύρεις το τέλειο σύστημα, μέσα από μια τεχνολογία επίσης καινοφανή, που αρκετές πτυχές της ουσιαστικά τελούν σε φάση πειραματική. Αυτά δεν αποτελούν δικαιολογία: Η πολιτεία οφείλει να αναζητά το απόλυτο, όταν πρόκειται για εφαρμογή του νόμου και για τη δημόσια υγεία. Αλλά δεν είχε μπροστά της τον χρόνο που θα της επέτρεπε να κατακτήσει το απόλυτο. Οφειλε όμως να κάνει κάτι.

ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ωστόσο να προκαλεί λύπη και περίσκεψη, την ίδια στιγμή, που τόσος κόσμος, αντί να συνεργάζεται με καλή διάθεση για την επιτυχία μιας πολιτικής που υπηρετεί το κοινό όφελος και την υγεία εαυτών και αλλήλων, ψάχνει για τρύπες, κόλπα, κενά, παγίδες, αλχημείες για να ντριμπλάρει ή να ακυρώσει τη διαδικασία. Είναι κι αυτό ένα από τα σημεία των καιρών. Για τα οποία δεν θα έπρεπε να νιώθει κανείς περήφανος. Αλλά πολλοί νιώθουν και το πανηγυρίζουν.

ΤΑ «ΑΠΟΝΕΡΑ» ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ που παραχώρησε ο δήμαρχος Πατρέων στην «Π» παρήγαγε και επικρίσεις και εγκώμια και σχόλια, όπως αναμενόταν. Το ζητούμενο όμως ήταν και είναι να παράγει γόνιμες αναζητήσεις, έστω και με τη μορφή των αντιθέσεων και των αποκλίσεων. Συνέβη, έστω και με καθυστέρηση, ως προς το ζήτημα της ανακύκλωσης, όπου είδαν το φως σημαντικές απόψεις. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα βγάλει κάποιο κέρδος, πέρα από τριβές.