Υπόθεση που συγκλόνισε, απόφαση που συζητείται

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΕΣ οι αντιδράσεις για την απόφαση του εφετείου στην πολυσυζητημένη υπόθεση Χέντερσον, κάτι που ισχύει σε όλες τις πολύκροτες αποφάσεις, όπου συγκρούονται αντίρροπες επιδιώξεις ή και αντιλήψεις περί δικαίου.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ έχει εκ των πραγμάτων αμφιλεγόμενο χαρακτήρα, αφού δίχασε τη σύνθεση του δικαστηρίου, κάτι καθόλου σπάνιο αλλά όχι και αμελητέο για μια υπόθεση που απασχόλησε το πανελλήνιο αλλά και πέραν του Ατλαντικού.

Η ΒΡΑΔΥΠΟΡΙΑ του δικαστικού συστήματος, σε συνδυασμό με την εκτίμηση των συγγενών του αλλοδαπού θύματος ότι η εγχώρια έννομη τάξη μερολήπτησε υπέρ ημεδαπών κατηγορουμένων, προκάλεσε διεθνή θόρυβο.

ΚΑΙ ΟΤΑΝ παράγεται θόρυβος σε βάρος της χώρας σου, αυτό δεν σημαίνει ότι ο θορυβών έχει δίκιο, αλλά δεν μπορείς και να αγνοήσεις τον θόρυβο, ο οποίος επηρεάζει τη διεθνή κοινή γνώμη.

ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ κατέληξε σε επιεικέστερες ποινές, τη στιγμή που η πολιτική αγωγή ζητούσε δραστικότερες.

ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ αποφάσεις γίνονται δεκτές με σεβασμό, αλλά η δημόσια συζήτηση γι’ αυτές δεν είναι ασέβεια, αλλά αποτελούν εύλογο ανακλαστικό κάθε ενεργής συνείδησης που αντιμετωπίζει με ευαισθησία τα ζητήματα της δικαιοσύνης, ως τεκμήριο εύρυθμης λειτουργίας της έννομης τάξης και του θεσμικού συστήματος της χώρας.

ΔΙΟΤΙ είναι άξιο υπογράμμισης ότι μειοψηφούν μέλος της σύνθεσης ήταν η ίδια η πρόεδρος του εφετείου. Η ψήφος της, που τάχθηκε υπέρ της αναβάθμισης της κατηγορίας και συντάχθηκε με την εισήγηση του εισαγγελέα, είναι ασφαλώς ισοδύναμη με την ψήφο των άλλων μελών, αλλά μια πρόεδρος είναι κατά τεκμήριο βαρύνων δικαστικός παράγων, όπως και ο εισαγγελέας, συνεπώς η άποψή τους μοιραία βασανίζει τη διάνοια όσων παρατηρούν και σχολιάζουν την έκβαση της υπόθεσης.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ κλείνει εδώ, αλλά δεν ξέρουμε εάν θα κλείσει εδώ και η υπόθεση.