33 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου – Ευρωβουλευτές μιλούν στην «Π»
33 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του αίσχους, 4 Ευρωβουλευτές μιλούν αποκλειστικά στην «Π» για τους σημερινούς κινδύνους
Ηταν μια βραδιά σαν χθες, πριν από 33 χρόνια: 9 Νοεμβρίου του 1989. Μια βραδιά που άλλαξε, για κάποια χρόνια, τον κόσμο. Από ‘δω ήταν ο καπιταλισμός, από ‘κει ήταν ο κομμουνισμός, από ‘δω ήταν το ΝΑΤΟ, από ‘κει ήταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Και στη μέση το Βερολίνο, χωρισμένο στα δύο μ’ ένα τείχος. Το αποκαλούσαν Τείχος της Ντροπής. Συμβόλιζε την Εποχή του Ψυχρού Πολέμου, διχοτομούσε μία πρωτεύουσα, μία χώρα, έναν πλανήτη. Απ’ τη μια η Δύση κι απ’ την άλλη η Σοβιετική Αυτοκρατορία.
Από τη μία μεριά η πλούσια και εξελιγμένη Δυτική Γερμανία. Από την άλλη μεριά, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι Αρχές της Ανατολικής Γερμανίας έχτισαν το Τείχος το 1961 με σκοπό να φράξουν τη φυγή των κατοίκων της προς τη Δύση. Η 9η Νοεμβρίου του 1989 άνοιξε το δρόμο για την γερμανική επανένωση, ειρηνικά, χωρίς να πέσει ούτε σφαίρα. Στις 02.00 τα μεσάνυχτα της 10ης Νοεμβρίου 1989, κι αφού το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου οι Αρχές της Ανατολικής Γερμανίας ανακοίνωσαν νέο νόμο που επέτρεπε ελεύθερα τα ταξίδια στο εξωτερικό, επομένως και στην Δυτική Γερμανία, το Τείχος του Βερολίνου άρχισε να γκρεμίζεται και ταυτόχρονα ένα νέο κεφάλαιο της ιστορίας άρχισε να χτίζεται.
Μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης και γιορτής, χιλιάδες άνθρωποι γκρέμισαν με τα χέρια τους το Τείχος της Ντροπής και έστησαν ένα ατελείωτο πάρτι χαράς, δημοκρατίας και ελευθερίας.
Με αφορμή τη χθεσινή «επέτειο» της πτώσης του Τείχους, η «Π» μίλησε με 4 Ελληνες ευρωβουλευτές και τους έθεσε συγκεκριμένο ερώτημα:
Εκείνο το Τείχος έπεσε. Μήπως, όμως, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ, επί της ουσίας; Μήπως σήμερα, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, ελλοχεύει η απειλή να υψωθούν ξανά νέα, σύγχρονα Τείχη που θα χωρίσουν πάλι τον κόσμο σε στρατόπεδα;
Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου: «Τολμηρές αντιδράσεις για να αποτρέπονται φαινόμενα Πούτιν»
Mετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, έληξε ουσιαστικά μια περίοδος αναταράξεων, αβεβαιότητας, αλλά και του κινδύνου για έναν παγκόσμιο και πυρηνικό πόλεμο.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν, η ανθρωπότητα σταμάτησε να ζει με τους συγκεκριμένους κινδύνους και αυτό σήμανε, εκτός των άλλων, την πρόοδο και την ευημερία για τους ανθρώπους, καθώς και την αυστηρότερη τήρηση των διεθνών κανόνων και συνθηκών, όπως και του διεθνούς δικαίου, από τα εθνικά κράτη. Αυτή υπήρξε μια σημαντική κατάκτηση, η οποία δυστυχώς σήμερα έπαψε να υφίσταται, λόγω ενός παράλογου μεγαλοϊδεατισμού του Πούτιν, που οδήγησε σε έναν άδικο πόλεμο.
Η Ρωσία του Πούτιν είχε δώσει από νωρίς πολλά σημάδια αυτής της ιδεολογίας και πρακτικής, τα οποία η διεθνής κοινότητα αγνόησε ή δεν τα έλαβε υπ’ όψιν με τη σοβαρότητα που θα έπρεπε. Αυτό, λοιπόν, που θα πρέπει διδαχθούμε είναι να έχουμε ταχύτερα αντανακλαστικά και πιο τολμηρές αντιδράσεις στο μέλλον, ώστε να αποτρέπονται τέτοια φαινόμενα που εγκυμονούν επικίνδυνες εξελίξεις.
*Η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου είναι βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωομάδας της Νέας Δημοκρατίας.
Κώστας Αρβανίτης: «Τείχη μίσους που υψώνει η ακροδεξιά»
Τα σύγχρονα τείχη είναι εδώ. Δεν είναι απλά απειλή, ένας φόβος για το αύριο, είναι μια δυστοπική πραγματικότητα, ένα άγριο σήμερα που προοιωνίζεται ένα εφιαλτικό αύριο.
Τα σύγχρονα τείχη δεν έχουν πάντα υλικό αντίκρισμα, συρματοπλέγματα και τσιμέντο.
Τα σύγχρονα τείχη δεν είναι άλλα από τα τείχη του μίσους που υψώνει η Ακροδεξιά. Τα τείχη της μισαλλοδοξίας που χωρίζουν τους ανθρώπους σε πιστούς της «σωστής» και της «λάθος» θρησκείας. Τα τείχη της ομοφοβίας, που χωρίζουν την ανθρώπινη αγάπη σε «Φυσιολογική» και σε «Ανώμαλη». Τα τείχη του εθνικισμού που χωρίζουν τους λαούς σε «αδελφούς» και σε «προαιώνιους εχθρούς». Τα τείχη του ρατσισμού που χωρίζουν τους εργάτες σε «δικούς μας» και σε «ξένους».
Οσο η Δεξιά επενδύει στο φόβο και αρνείται να συστρατευτεί κατά της AltRight, το μεταλλαγμένο θηρίο της φασιστικής απειλής θα βρίσκει, μέσω του ακροδεξιού λαϊκισμού, μονοπάτι στις ψυχές των ανθρώπων, και τα αποκρουστικά τείχη που υψώνουν οι σύγχρονες ιδεολογίες του μίσους θα δηλητηριάζουν τις ψυχές των ανθρώπων και θα σκοτεινιάζουν με τη βαριά σκιά τους την Ευρώπη.
Ας μην αφήσουμε τα σύγχρονα τείχη να χωρίσουν ξανά τον την ήπειρό μας και να βάψουν στο αίμα τον κόσμο μας, ας τα γκρεμίσουμε!
* Ο Κώστας Αρβανίτης είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ/ΠΣ, μέλος Επιτροπών LIBE και EMPL του ΕΚ.
Εύα Καϊλή: «Να απαντήσει στη βαρβαρότητα με δημοκρατία…»
Για σχεδόν τρεις αιώνες, το τείχος του Βερολίνου στεκόταν ως φυσικό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, χωρίζοντας το δημοκρατικό Δυτικό Βερολίνο από το κομμουνιστικό Ανατολικό. Η 33η επέτειος της πτώσης του Τείχους μάς υπενθυμίζει πως το αδάμαστο ανθρώπινο πνεύμα δεν περιορίζεται από τείχη, πως παρά τις προσπάθειες όσων επιδίωξαν να κρατήσουν την Ευρώπη διχασμένη, υπάρχουν κάποια ύψιστα αγαθά, που ονομάζονται δημοκρατία, ελευθερία και ειρήνη· και τα αγαθά αυτά πάντα θα υπερισχύουν έναντι κάθε τείχους, κάθε ανελευθερίας και αυταρχισμού.
Σήμερα, το πλέγμα της συγκυρίας που βιώνουμε είναι ανησυχητικό. Ο πλανήτης βρίσκεται ξανά σε περιδίνηση, με έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης που παραπέμπει ευθέως στις σκοτεινές εποχές του παρελθόντος.
Δεν αρκεί να επαγρυπνούμε απλώς. Χρέος μας είναι η Ευρώπη αλλά και η Δύση συνολικά να απαντήσει στη ρωσική βαρβαρότητα με περισσότερο φιλελευθερισμό, περισσότερο πολιτισμό και περισσότερη δημοκρατία.
Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αλλωστε, οι μνήμες του παρελθόντος είναι ακόμη νωπές.
*Η Eύα Καϊλή είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος: «Οι ελπίδες για μια νέα δήθεν εποχή ειρήνης…»
«33 χρόνια μετά την «πτώση» του τείχους του Βερολίνου οι ελπίδες που καλλιέργησαν στους λαούς για μια δήθεν νέα εποχή ειρήνης και ευημερίας διαψεύδονται καθημερινά. Είμαστε στον 21ο αιώνα και ένας νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη, άνθρωποι κατατρεγμένοι από τη φτώχεια και τους πολέμους παίρνουν τον αιματοβαμμένο δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, η ακρίβεια μαστίζει, εργαζόμενοι ετοιμάζονται για ένα χειμώνα χωρίς θέρμανση λόγω του δυσβάσταχτου κόστους της ενέργειας, οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις διαδέχονται η μια την άλλη.
ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις που πανηγυρίζουν για την «πτώση», υπηρετούν το καπιταλιστικό σύστημα που έχει ξεπεράσει τα ιστορικά του όρια και αναπαράγει όλα αυτά τα προβλήματα γιατί εξυπηρετεί με κάθε τρόπο την κερδοφορία των ομίλων. Οι λαοί δεν έχουν κανέναν συμφέρον να ταχθούν με το ένα ή το άλλο στρατόπεδο ιμπεριαλιστών-ληστών που διαμορφώνονται σήμερα. Με την πάλη τους να φέρουν στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες τους, να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για μια κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών κι όχι το κέρδος των λίγων».
* Ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος είναι ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
