Ποιος θα ήταν ιδανικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Στην «Π» πρόσωπα που έχουν, φυσικά, πολιτική ταυτότητα, αλλά ουδέποτε είχαν κομματική.
Φαντάζει πολύ δύσκολο να βρουν οι πολιτικοί αρχηγοί πρόσωπο κοινής αποδοχής 
Η GPO «μέτρησε», τις προθέσεις των ερωτηθέντων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με το 64,6% να δηλώνει ότι θέλει άλλο πρόσωπο και το 23,4% να απαντά ότι επιθυμεί παραμονή στο Προεδρικό Μέγαρο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Δύο πολύ πρόσφατες δημοσκοπήσεις από μεγάλες εταιρίες (GPO και MRB) επιβεβαίωσαν αυτό που κυριαρχούσε έντονα στην πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο: ότι η πλειοψηφία των πολιτών, σε ποσοστό άνω του 60%, τάσσεται υπέρ της αλλαγής προσώπου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είναι σαφές πλέον ότι ο «πολύς κόσμος» θέλει καινούργιο Πρόεδρο. Η όποια δημοφιλία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου φθίνει διαρκώς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ανοίξει ακόμα τα χαρτιά του. Δεσμεύτηκε ότι θα το κάνει, προτείνοντας συγκεκριμένο όνομα, μετά τις γιορτές, στα μέσα Ιανουαρίου περίπου. Για την ώρα, δεν έχει διαρρεύσει το παραμικρό. Θα είναι μεγάλη έκπληξη εάν προτείνει επανεκλογή της νυν Προέδρου, γιατί ο Πρωθυπουργός έχει δείξει ότι λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν του τις ευρείες δημοσκοπήσεις. Εν προκειμένω, μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης στην επιλογή του νέου Προέδρου έχει να σταθμίσει και κάτι ακόμα σοβαρό: το δεξιό ακροατήριο της ΝΔ, το οποίο περιμένει μια «δεξιά» επιλογή και όχι μία κεντροαριστερή. Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να ικανοποιήσει απόλυτα και τις δύο πτέρυγες της ΝΔ, εκτός αν έχει βρεθεί και επιλεγεί πρόσωπο που να τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης.
Το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση πλέον, δεν έχει κάνει καμία νύξη επί του θέματος. Οταν, προ ημερών, η Νέα Αριστερά πρότεινε επίσημα για τη θέση του Προέδρου τον Χρήστο Ράμμο (πρόεδρο της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών) και ζήτησε καθολική αποδοχή του από τα κόμματα της κεντροαριστεράς, ο κ. Ανδρουλάκης απάντησε ότι «δεν είναι τώρα ώρα για τον Πρόεδρο. Θα τα πούμε για το θέμα αυτό όταν πρέπει».
Ανάλογη απάντηση είχε δώσει και ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος.
Τα κόμματα στα δεξιά της ΝΔ, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Φωνή Λογικής, θα ήθελαν, βεβαίως, ένα πρόσωπο από την πατριωτική δεξιά, αλλά πολύ δύσκολα θα πήγαινε σε μια τέτοια, στενής αποδοχής, επιλογή.
Τα κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς φαίνεται σχεδόν απίθανο να καταφέρουν να συνεννοηθούν και να προτείνουν έναν Πρόεδρο κοινής τους αποδοχής. Σενάριο να συμφωνήσουν στο ίδιο πρόσωπο ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κίνημα Δημοκρατίας, Πλεύση Ελευθερίας, ΜεΡΑ25 μοιάζει ως επιστημονικής φαντασίας.
Συνεπώς, ο κ. Μητσοτάκης κρατάει τον τελευταίο λόγο.
Επιλέξαμε να τοποθετηθούν στο θέμα πρόσωπα που έχουν, φυσικά, πολιτική ταυτότητα, αλλά ουδέποτε είχαν κομματική.
Ο ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας ήταν ο πιο σαφής: «Μόνο ένας υπάρχει. Και εάν δεν τον επιλέξουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα είναι από ζήλια και κομπλεξισμό των πολιτικών αρχηγών γιατί υπερέχει τόσο πολύ έναντι όλων, που δεν μπορούν να δεχθούν ότι ενώ τον έβγαλαν εκτός πολιτικής σκηνής, είναι ο πιο ικανός και κατάλληλος για τη θέση. Και εννοώ τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Εχει το εκτόπισμα, την παιδεία σε υπέρτατο βαθμό, τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να σταθεί απέναντι σε οποιοδήποτε πρόβλημα».
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστος Μπούρας ήταν περιγραφικός: «Ο
Χρήστος Μπούρας
Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να πορεύεται αγνοώντας το πολιτικό κόστος. Και το ίδιο ισχύει και για όλο το πολιτικό προσωπικό. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται ένας Πρόεδρος που να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Να λέει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θέλει να τα ακούσει ο πολύς κόσμος. Ενα πρόσωπο που θα λειτουργεί αγνοώντας τελείως το όποιο πολιτικό κόστος. Δεν θα ήθελα να πω συγκεκριμένο όνομα, ούτε από ποιο χώρο να προέρχεται. Δεν έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει να είναι ένα πρόσωπο που θα ενώνει και θα δίνει όραμα και προοπτική».
Ο Γιάννης Παπαναστασόπουλος: «Να αναζητηθεί σε χώρο εκτός πολιτικής»
Ο δικηγόρος Πατρών Γιάννης Παπαναστασόπουλος, από τον οποίο ζήτησε η «Π» την άποψή του, οριοθέτησε επακριβώς το περίγραμμα και το ευρύτερο περιβάλλον τού προσώπου του υποψηφίου νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά δεν μπήκε σε ονοματολογία.
«Ετσι όπως είναι διαμορφωμένος ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου, πολύ φοβάμαι ότι το πρόσωπο δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Επί τω θετικώ εννοώ διαφορά, γιατί επί τω αρνητικώ μπορεί. Από την στιγμή που τα χέρια του είναι δεμένα, ο Πρόεδρος δυστυχώς είθισται να λειτουργεί ως βιτρίνα. Εγώ θα ήθελα ως νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά πολύ αμφιβάλλω εάν θα το ήθελε η εκάστοτε κυβέρνηση, ένα πρόσωπο που να υλοποιεί ό,τι ορίζει το Σύνταγμα, ένα πρόσωπο που ένα κατάφορα παράνομο νομοσχέδιο που στηρίζεται σε μία πλειοψηφία, μεγάλη ή μικρή, του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, να έχει το θάρρος και τη δύναμη να το γυρίσει πίσω. Να μην το εγκρίνει. Εάν υπάρχει ένα τέτοιο πρόσωπο που θα λειτουργούσε έτσι, θα ήταν το πρότυπο για εμένα. Υπάρχουν πολλά νομοσχέδια που θίγουν κατάφωρα το περί δικαίου αίσθημα και τη λαϊκή κυριαρχία, αλλά σχεδόν ποτέ δεν έχουμε δει έναν Πρόεδρο να αναπέμψει ένα τέτοιο νομοσχέδιο.
Ενα ιδανικό κατ’ εμέ πρόσωπο θα μπορούσε να αναζητηθεί και να βρεθεί σε χώρους εκτός πολιτικής και ειδικά εκτός κομματικών πλαισίων. Θα σας έλεγα, δηλαδή, ότι θα μπορούσε να ήταν ένας φιλόσοφος ή ένας πανεπιστημιακός εγνωσμένου κύρους και κοινωνικής προσφοράς. Ενα πρόσωπο που θα ήταν απόμακρο από κάθε κομματική παρωπίδα».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
