Ο φτωχούλης του συρμού

Κωνσταντίνος Μάγνης

Ο Δήμος Πατρέων εξακολουθεί να ευελπιστεί ότι ο στόχος της πλήρους υπογειοποίησης της νέας σιδηροδρομικής γραμμής είναι εφικτός: Υπάρχουν τα λεφτά, εκτιμά, όπως εκτιμά και ότι το κόστος της υπογειοποίησης είναι πολύ χαμηλότερο εκείνου που έχουν υποστηρίξει οι επίσημοι τεχνοκράτες, οι άνθρωποι δηλαδή που έχουν κάνει τους υπολογισμούς δυνάμει των οποίων πορεύεται η πολιτεία. Προς το παρόν όμως στο τραπέζι της ΕΡΓΟΣΕ δεν είναι παρά μια βελτιωμένη πρόταση, σε σχέση με το αρχικό σχέδιο. Είναι η πρόταση που παρουσίασε πρόπερσι στο συνέδριο της «Π» ο υπουργός Κώστας Καραμανλής. Η δημοτική αρχή θέλει να πιστεύει ότι η βελτίωση θα βελτιωθεί. Δεν ξέρουμε πόση βελτίωση θα θεωρήσει ανεκτή -δεν είναι κάτι που θα μας πει ποτέ, γιατί θα αναιρέσει τη στρατηγική της, η οποία συνίσταται στη διεκδίκηση του άπαντος- και δεν ξέρουμε και πόση σημασία έχει αυτό, διότι όπως πάνε τα πράγματα, η τελική φάση του σχεδίου θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά σε καμιά πενταετία. Ποιος θα είναι τότε ο δήμαρχος;

Εχουμε ξοδέψει πολλή σκέψη και μελάνι για τον τρόπο εισόδου του τρένου στην Πάτρα -άσχετα αν το θέμα δεν φαίνεται να καίει μήτε έναν άνθρωπο στην κυρίως πόλη, ακόμα και όσους παρεπιδημούν στην Ηρώων Πολυτεχνείου και την Οθωνος Αμαλίας- και πολύ λιγότερο για τον τρόπο της εξόδου. Αν η βόρεια πλευρά διατηρεί σοβαρές πιθανότητες να γλιτώσει μεγάλο μέρος της ισόγειας ή ημιβυθισμένης διέλευσης, η νότια πλευρά δεν βλέπουμε να ελπίζει και πολύ. Για κάποιο λόγο -ο νότος διαχρονικά και παγκοσμίως είναι ένα γεωγραφικό σημείο που στο τέλος τρώει το ξύλο- η νότια είσοδος/έξοδος δεν θεωρείται ούτε εμβληματική, ούτε στρατηγική, ούτε ιστορική για την ταυτότητα της πόλης. Σύμφωνα με το ισχύον σχέδιο, το τρένο στο ύψος του Αγίου Ανδρέα ξαμολιέται ελεύθερο στο φως και συνεχίζει προς νέο λιμάνι με διακλαδώσεις. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε μέσω κάποιας προσομοίωσης τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη νότια πλευρά της πόλης και τις συνοικίες της, που έχουν επίσης το δικαίωμα της απρόσκοπτης πρόσβασης προς τη θάλασσα, τώρα μάλιστα που τα νέα αποχετευτικά έργα σύντομα θα την κάνουν επισκέψιμη και αξιοποιήσιμη από το κοινό. Θα γλυτώσουμε τα τείχη στον πλούσιο –που λέει ο λόγος- βορρά και θα τα αποκτήσουμε, σε πολύ πιο ογκώδη εκδοχή από τη σημερινή- στον φτωχό νότο;
Να ένα ερώτημα για το μεσοπρόθεσμο μέλλον. Μαζί με την απορία πώς θα συνυπάρξουν νότιο πάρκο και νέο τρένο, μετά από όλη τη φασαρία για να αποφύγουμε την αποθήκευση υγροποιημένου φυσικού αερίου για τα καράβια.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News