Του χρόνου όλοι μαζί, πιο επινοητικοί

Τι κύριο άρθρο της «Π»

ΤΟ ΠΑΤΡΙΝΟ Καρναβάλι μάχεται και εκείνο, όπως σύσσωμη η κοινωνία, επί πάνω από μια δεκαετία με λαιστρυγόνες. Αλλά, έτσι συμβαίνει με τα έθιμα και τα πεδία της μαζικής κοινωνικής αναφοράς: Είναι υπερευαίσθητοι δέκτες επιδράσεων από τις γενικότερες συνθήκες και συγκυρίες.

ΕΤΣΙ, αν στις αρχές του 2000, το πρόβλημα του Καρναβαλιού μας ήταν η χύδην εφόρμηση ατάκτων στιφών και μια διασκέδαση χωρίς όρια, την επόμενη δεκαετία το Καρναβάλι είχε να διαχειριστεί ξηρασία και απώλειες επισκεπτών, καταφέρνοντας μαγικά και να υπερασπιστεί την ποιότητά του και να την αναβαθμίσει.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήρθε ο κόβιντ και οι γνωστές του απαγορεύσεις και οι περιορισμοί, με τους οποίους συνθηκολογήσαμε, λόγω ανωτέρας βίας. Αλλά, δεν έμελλε να μείνουμε εκεί. Ενέσκηψε και ένας πόλεμος.

ΣΥΜΦΩΝΟΙ, οι συνέπειες του πολέμου έχουν πολύ ψηλότερες κλίμακες από τον μετριασμό της αποκριάτικης ευθυμίας. Αλλά δεν ξεχνάμε ότι το Καρναβάλι έχει πολύ μεγάλη οικονομική, ψυχολογική, κοινωνική και ιστορική σημασία για την πόλη. Συνεπώς, μας καίει η βαρομετρική του στάθμη.

ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΗ από τον Αννα, του κόβιντ, η πόλη δεν μπορούσε να οργανωθεί, ώστε να αντιτάξει κάποια γραμμη έναντι του Καϊάφα, δηλαδή του πολέμου. Αλλά, είναι βέβαιο, ότι πρέπει να ανασυνταχθεί, και να αναπτύξει τα εργαλεία, που θα της επιτρέπουν να απαντά στις εξωτερικές προκλήσεις με μεγαλύτερη επινοητικότητα και φιλοδοξία. Πέρυσι, το Καρναβάλι μπορούσε να μιλήσει για τον κόβιντ, αλλά δεν το έκανε, όπως και δεν θα πει τίποτα για την ειρήνη.

ΑΥΤΑ επιτυγχάνονται, όταν δήμος και κοινωνία συνεργάζονται με γόνιμη ανησυχία και αμοιβαία δεκτικότητα.

ΑΣ ΠΟΥΜΕ και του χρόνου, σ’ αυτή τη φάση, αλλά αυτό δεν έχει την έννοια της ευχής, αλλά την προτροπή για μια καλύτερη αντιμετώπιση των καταστάσεων.

ΚΑΛΟ τριήμερο σε όλες και όλους.