Μην αγγίζετε το Καραμανδάνειο
Του Γιώργου Γραμματίκα, Νοσηλευτής –φυσικοθεραπευτής – προϊστάμενος ΤΕΠ «Καραμανδανείου» – υπ. διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών – μέλος Τομέα Υγείας ΝΔ.
18 Μαρτίου 1937, θεμελιώνεται και ένα χρόνο αργότερα, ξεκινάει τη λειτουργεία του το «ιδρυμα Μπέμπη Ι. Καραμανδάνη, Νοσοκομείο Παίδων». Στο διάβα των ετών, πέρασε από πολλές περιπέτειες και δοκιμασίες. Κατά την περίοδο του πολέμου (1940) επιτάσσεται από τον Ερυθρό Σταυρό, το 1966 με χρέη 1.310.000 δραχμές, το Ίδρυμα κινδυνεύει «να κλείσει». Λειτουργώντας ως Ίδρυμα Ιδιωτικού Δικαίου μέχρι τον Απρίλιο του 1968, μετατρέπεται σε Δημοσίου Δικαίου υπό την εποπτεία του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας.
Το 1983 εντάσσεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλάζει ο τίτλος του και περιέρχεται στο Υπουργείο Υγείας, με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πατρών «ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ» και καθορίζεται η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου σύμφωνα με την επιθυμία του δωρητή και την επιταγή της διαθήκης του, συνεχίζοντας να παρέχει τις ίδιες -υψηλής ποιότητας- υπηρεσίες υγείας, σε πάσχοντα και μη παιδιά, ηλικίας από 0 έως 16 ετών.
Το 1988, και ενώ απειλείτο «με κλείσιμο», λόγω απαρχαιωμένων κτηρίων και παρωχημένων εργασιακών συνθηκών, μεταφέρεται εν μια νυκτί στο κτήριο όπου βρίσκεται σήμερα. Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης (2010 και μετά), στα πλαίσια της γενικότερης «αντίληψης» περί συγχωνεύσεων νοσοκομείων και οργανισμών, το «Καραμανδάνειο» βρίσκεται για μια ακόμη φορά στη δίνη των φημών που θέλουν «να κλείνει και να μεταφέρεται» αύτανδρο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο.
Από τότε μέχρι και σήμερα, συντηρείται και κατά καιρούς αναζωπυρώνεται, η φημολογία του «κλεισίματος».
Παρέθεσα τη μικρή αυτή ιστορική αναδρομή για τρεις λόγους:
1. Να καταδείξω και να εδράσω το προφανές: το Καραμανδάνειο, σε πείσμα όσων το επιθυμούν, δεν πρόκειται να αναστείλει τη λειτουργία του. Δεν είναι μπακάλικο, ούτε εργοστάσιο μαζικής παραγωγής προϊόντων για να «κλείσει». Είναι το μοναδικό παιδιατρικό νοσοκομείο εκτός Αθηνών που παρείχε, παρέχει και θα συνεχίσει να παρέχει, υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας στον παιδιατρικό πληθυσμό μιας πολύ μεγάλης (σε έκταση και πληθυσμό) γεωγραφικής περιοχής.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από ραγδαίες μεταβολές στις πολιτικές της υγείας και της οικονομίας και, ακολουθώντας τη γραμμή του σύγχρονου marketing, το «Καραμανδάνειο» διαθέτει ένα «trademark» που είναι συνυφασμένο και άρρηκτα συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία σχεδόν όλου του πληθυσμού που καλύπτει, ενώ το «brandname» που κατέχει, το κατατάσσει σε πολύ υψηλή θέση τόσο σε επιστημονικότητα, όσο και στη συνείδηση των γονιών των μικρών ασθενών.
2. Να αποτυπώσω και να καταγράψω τα αυτονόητα: Αναφέρθηκε (κυρίως από άσχετους και μη, αυτόκλητους ειδήμονες και γνώστες παντός επιστητού), ότι το Καραμανδάνειο έχει διαγράψει τον κύκλο του, ο οποίος πρέπει να κλείσει. Η αναφορά αυτή όμως είναι ελλιπής και η σωστή διατύπωση θα έπρεπε να είναι: ο κύκλος λειτουργίας του Καραμανδανείου δεν κλείνει ποτέ, το κτήριο όμως, στο οποίο στεγάζεται, έχει διαγράψει τον κύκλο του και μετά από 70 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, είναι ξεπερασμένο, απαρχαιωμένο και κορεσμένο χωροταξικά. Το νοσοκομείο υστερεί σε ζωτικής σημασίας χώρους, με αποκορύφωμα τις αναχρονιστικές και πεπαλαιωμένες αίθουσες χειρουργείων. Είναι επιτακτική ανάγκη η ανίδρυση και ανέγερση ενός νέου, σύγχρονου, μοντέρνου κτηρίου που θα στεγάσει το νοσοκομείο, χωρίς να σημαίνει ότι μέχρι να συμβεί αυτό, θα εγκαταλειφθεί το υπάρχον κτήριο. Το επίσημο κράτος, δια στόματος υπουργού υγείας, διαμηνύει σε υψηλούς τόνους πως, για την ανίδρυση του νέου νοσοκομείου, ποσό άνω των πέντε εκατομμυρίων ευρώ, είναι δεσμευμένο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων.
3. Να πληροφορήσω και να γνωστοποιήσω στους ενδιαφερόμενους και στους πολίτες της Πάτρας: το Καραμανδάνειο δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει, πεδίο κομματικής, μικροπολιτικής, συνδικαλιστικής ή προσωπικής αντιδικίας και αντιπαράθεσης. Κανένας κυβερνητικός, αντιπολιτευτικός ή θεσμικός παράγοντας, κανένας συνδικαλιστής και κανείς εργαζόμενος, δε νομιμοποιείται να επωφεληθεί ή να εκμεταλλευτεί προς ίδιον όφελος, την έλλειψη των αναισθησιολόγων ιατρών που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο. Όποιοι «αρμόδιοι» ολιγώρησαν, αμέλησαν ή παρέλειψαν τις απαραίτητες ενέργειες προς κάλυψη των κενών θέσεων, οφείλουν άμεσα να πράξουν τα δέοντα, ώστε να λήξει το θέμα της έλλειψης αναισθησιολόγων.
«Δρυος πεσούσης πᾶς ἀνηρ ξυλεύεται», με τελικούς αποδέκτες τους μικρούς ασθενείς της περιφέρειας που καλύπτει το Καραμανδάνειο. Και μην αυταπατάσθε: οι περισσότεροι αυτόκλητοι σωτήρες που εκφέρουν άποψη για το Καραμανδάνειο και εκχέουν κροκοδείλια δάκρυα για την (ανεπιθύμητη;) κατάληξή του, δεν ενδιαφέρονται για τις τύχες των μικρών ασθενών και του νοσοκομείου. Για τη δική τους υστερόβουλη αυτοπροβολή και αυτοεπίδειξη, νοιάζονται.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
