Η διαστροφή και η ματαιότητα
Ο Βαγγέλης Γερογιάννης γράφει για μια αγαπημένη του συνήθεια
Εχω μια διαστροφή και δεν ντρέπομαι να το παραδεχθώ. Μην φανταστείτε κάτι τρομερό, όμως δεν γνωρίζω πολλούς φυσιολογικούς ανθρώπους που το κάνουν, αν και η λέξη «φυσιολογικός» στις ημέρες μας είναι πολύ σχετική στο πώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Όταν βλέπω στο facebook ότι ένας άνθρωπος πεθαίνει και τον έχει ταγκάρει κάποιος φίλος ή συγγενής, μπαίνω στο προφίλ του και ψάχνω να βρω πότε ήταν η τελευταία φορά που ο εκλιπών δημοσίευσε ή αντέδρασε σε κάτι.
Κατά τη διάρκεια της μακάβριας αυτής έρευνας, ξέρετε τι έχω διαπιστώσει; Οτι οι περισσότεροι δεν γνώριζαν πως θα πεθάνουν. Θα μου πείτε και ποιος γνωρίζει πότε θα πεθάνει.
Εννοώ ότι τη στιγμή που έγραψαν κάτι στο facebook ή έκαναν ένα like, μια-δύο ημέρες, έναν μήνα, έξι μήνες πριν από τον θάνατό τους, δεν περίμεναν πως θα φύγουν από τη ζωή.
Τη συγκεκριμένη διαστροφή την έχω επιβάλει στον εαυτό μου (όχι, ότι πιέζομαι και πολύ…) για να μου θυμίζει κάθε ημέρα, ότι όλα αυτά τα «προβλήματα» που (νομίζει πως) αντιμετωπίζει ο καθένας στο χώρο της εργασίας και στην προσωπική του ζωή, δεν έχουν την παραμικρή σημασία.
Την προηγούμενη εβδομάδα, λοιπόν, όπως χάζευα στο facebook, βλέπω ότι ένας συνάδελφος από την Αθήνα έχει κάνει ταγκ κάποιον άνθρωπο του αθλητισμού, συνοδευόμενο από τα γνωστά σχόλια: «Συλλυπητήρια στην οικογένειά του, έφυγε τόσο ξαφνικά, ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, το άθλημα είναι πιο φτωχό».
Μπαίνω λοιπόν στο προφίλ του εκλιπόντα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 56 ετών. Τρελαίνομαι όταν διαβάζω «καλό παράδεισο», αλλά δεν στέκομαι εκεί. Ο άνθρωπος όλο το προηγούμενο διάστημα έκανε όλα αυτά που κάνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας.
Λίγες ημέρες πριν μάθει ότι βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν επιθετικό καρκίνο, είχε ανεβάσει στο προφίλ του μια πολύ τρυφερή φωτογραφία με την κορούλα του στην οποία της ευχόταν χρόνια πολλά για τα γενέθλιά της.
Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει εκείνη τη στιγμή αυτό που έρχεται; Αυτό ισχύει για όλους μας. Αλήθεια, αν γνωρίζατε πώς αύριο θα φύγετε από τη ζωή, πόση σημασία θα είχε η γκρίνια του προϊσταμένου σας, η αντιπαράθεση με τη σύζυγό σας, τα προβλήματα στην προσωπική και κοινωνική ζωή;
Απολύτως καμία!
Θα σας πρότεινα, λοιπόν, αντί να πηγαίνετε σε ένα νοσοκομείο μία στο τόσο, ή σε ένα νεκροταφείο, να μπαίνετε στα προφίλ των ανθρώπων που πεθαίνουν. Η αίσθηση της ματαιότητας των πάντων δεν σημαίνει ότι παραιτήστε από τη ζωή. Σημαίνει αντίθετα, ότι ζείτε την κάθε στιγμή, συνειδητοποιώντας τι πραγματικά είναι σημαντικό και τι όχι. Τι πραγματικά αξίζει και τι όχι.
Αν μιλήσετε με ψαγμένους ανθρώπους της αγοράς και σοβαρούς επιχειρηματίες, θα σας πουν ότι από τον Σεπτέμβριο περιμένουν οικονομική λαίλαπα. Ενας απ’ αυτούς, που θεωρείται αρκετά ευκατάστατος, συζητώντας με έναν δικό μου άνθρωπο, του είπε ότι μαζεύει τρόφιμα από τώρα και ότι θα βάλει φωτοβολταϊκά επειδή θα έχουμε διακοπές ρεύματος!
Πραγματικά, δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα συμβούν όλα αυτά, αλλά δεν μπορώ να μπω επίσης στη διαδικασία να φοβάμαι και τον ίσκιο μου. Η ζωή είναι τώρα, δεν είμαι σίγουρος ότι θα βρίσκομαι εδώ το επόμενο δευτερόλεπτο, την επόμενη ημέρα. Οπότε, πάρτε και εσείς σβάρνα όλα τα προφίλ!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
