Μια πόλη που αργοπεθαίνει
Του Γιάννη Λάμπρου, δημοτικός σύμβουλος-υπάλληλος ΕΛΤΑ-υποψήφιος με τον Βασίλη Αιβαλή.
Οκτώ χρόνια είναι αρκετά για οποιαδήποτε δημοτική αρχή, ώστε να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, να δείξει τις ικανότητές της. Ειδικά στην περίπτωση της Πάτρας η πρώτη τετραετία (2015-2019) ήταν καίρια γιατί συνοδεύτηκε από την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και το μεγαλύτερο βάρος έπεσε στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Παιδική φτώχεια, ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι ακόμα κι από τη νοσοκομειακή περίθαλψη, άνθρωποι αντιμέτωποι με διακοπές ρεύματος και νερού. Αυτή την πραγματικότητα έπρεπε να αντιμετωπίσει και η νέα τότε και πολλά υποσχόμενη δημοτική αρχή, με επικεφαλής τον Κ. Πελετίδη. Εφάρμοσε με υποδειγματικό τρόπο το κοινωνικό πρόγραμμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνατότητες που του έδιναν απλόχερα τα αρμόδια υπουργεία με γενναίες χρηματοδοτήσεις. Να θυμίσω τον Ξενώνα και την ημερήσια φροντίδα αστέγων, κακοποιημένων γυναικών, το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι και τη μονιμοποίηση εργαζομένων, επισιτιστικής βοήθειας ΤΕΒΑ, τα επιδόματα ΚΕΑ, το κοινωνικό τιμολόγιο, την κοινωφελή εργασία, την ενίσχυση Βρεφονηπιακών και Παιδικών σταθμών, τα Κέντρα Κοινότητας με παραρτήματα Ρομά, κ.ά. Αυτό το κοινωνικό πρόγραμμα κλήθηκε να εφαρμόσει ο Πελετίδης και να παραδεχτούμε ότι τα κατάφερε καλά.
Ο κόσμος δεν διέκρινε τις κυβερνητικές πολιτικές, αλλά τον κοντινότερο θεσμό της αυτοδιοίκησης. Στο πρόσωπο του Πελετίδη είδε έναν ανθρώπινο και λαϊκό εκπρόσωπο της δημόσιας διοίκησης, που ήταν κοντά στις ζωτικές ανάγκες του. Είχε έναν δήμαρχο, που μπορούσε να τον συναντήσει καθημερινά στο δρόμο, στην πορεία ή στις πίσω καρέκλες των εκδηλώσεων. Για αυτόν τον λόγο αγαπήθηκε για το κοινωνικό προφίλ του.
Τιμήθηκε με ποσοστά πρωτόγνωρα για παράταξη του ΚΚΕ. Τα μηνύματα που εξέπεμπε ο Πελετίδης ακουμπούσαν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ανεξάρτητα από κομματικές ή πολιτικές αφετηρίες.
Οκτώ χρόνια είναι, όμως, αρκετά και για να γίνουν εμφανείς οι αδυναμίες, τα όρια και οι καθυστερήσεις. Ειδικά αν συνδυαστούν με το κλείσιμο της στρόφιγγας της κυβερνητικής βοήθειας. Η χρηματοδότηση του Καρναβαλιού που αναδεικνύει την εξωστρέφεια της πόλης και προσθέτει εισόδημα σε αρκετούς. Δεν είναι υπερβολή ότι όλα τα έργα που πραγματοποιήθηκαν τις δύο τελευταίες δημαρχιακές περιόδους έχουν προγραμματιστεί και χρηματοδοτηθεί στην πρώτη. Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη, Ανάπλαση ΑΣΟ και κτιρίου Μανιακίου, παλαιού νοσοκομείου, προγράμματα έξυπνης πόλης κ.ά. έρχονται από την πρώτη τετραετία και που δυστυχώς ακόμα δεν έχουν παραδοθεί, σε αντίθεση με άλλες πόλεις που έχουν ολοκληρώσει αντίστοιχα έργα.
Γεμίσαμε την πόλη εργοτάξια δηλώνει αυτάρεσκα η δημοτική αρχή και κάναμε το 1 ευρώ 10. Ομως η αλήθεια είναι μισή! Η άλλη μισή είναι έργα, που δεν τελειώνουν στην ώρα τους και οδηγούν χιλιάδες συμπολίτες στην απόγνωση και τον οικονομικό στραγγαλισμό. Ανω Πόλη, Τριών Ναυάρχων, αντιδρόμηση Κανακάρη, ΑΣΟ, παραλιακό μέτωπο, έχουν αφεθεί στις ορέξεις εργολάβων ή διοικητικών υπηρεσιών.
Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι έχει εξανεμιστεί κάθε διάθεση χάραξης και υλοποίησης ενός αναπτυξιακού σχεδίου, που θα βγάλει την Πάτρα από τη στασιμότητα και την αδράνεια. Αυτό φαίνεται και στην αδυναμία της δημοτικής αρχής να προσδιορίσει την ταυτότητα της Πάτρας και τον ρόλο της στις επόμενες δεκαετίες.
Είναι σαφές ότι μια πόλη που δεν έχει να επιδείξει τίποτε άλλο πέρα από την αυτάρεσκη εικόνα που έχει για τον εαυτό της, που βρίσκεται αποκλεισμένη από τα δίκτυα ενέργειας, επικοινωνίας, εμπορικής διακίνησης και πολιτισμού, είναι πόλη που αργοπεθαίνει.
Δυστυχώς η Πάτρα χρειάζεται αναπτυξιακό σοκ για να ξεφύγει από ύφεση, καθυστέρηση και οπισθοδρόμηση. Είναι στο χέρι μας να το δημιουργήσουμε με όρους κοινωνίας και όχι ελεύθερης και ασύδοτης αγοράς. Αυτή θα είναι η συμβολή της Αριστεράς στο δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο εγχείρημα.
Στηρίζουμε Βασίλη Αϊβαλή γιατί το ευρύ πολιτικό μέτωπο που έχει δημιουργηθεί είναι το μόνο ικανό να φέρει ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσωπο. Αυτό σημαίνει για μας «Πάτρα, Σπουδαία και Πάλι».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
