Οταν οι ναύαρχοι πέφτουν σε δίνη – Κωνσταντινίδου και Κυριακίδης αναλύουν την υπόθεση Αποστολάκη

Κάποιοι επιχειρούν ν’ αποδομήσουν, με κάθε τρόπο, ήπιο ή ακραίο, τον πρώην αρχηγό ΓΕΕΘΑ, θεωρώντας πως με την στάση του δεν τίμησε τα γαλόνια του και το αξίωμά του!

ναύαρχο

Προκάλεσε τόσο πολύ θόρυβο η άρνηση του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ και πρώην υπουργού Εθνικής Αμυνας, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ναύαρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, ν’ αναλάβει το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, ώστε για δυο μέρες ο κορονοϊός πέρασε σε δεύτερη μοίρα! «Ολη η Ελλάδα», σχεδόν, ασχολιόταν με την «εκπρόθεσμη» άρνηση του κ. Αποστολάκη ν’ αποδεχθεί την υπουργοποίησή του στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Τα σχόλια δίνουν και παίρνουν. Ανάλογα με την οπτική γωνία, και πολιτική τοποθέτηση, καθενός και καθεμιάς.

Αλλοι τα βάζουν με τον ναύαρχο, άλλοι με τον Μητσοτάκη, άλλοι με τον Τσίπρα, άλλοι με τον… Βαρδινογιάννη.

Κάποιοι επιχειρούν ν’ αποδομήσουν, με κάθε τρόπο, ήπιο ή ακραίο, τον πρώην αρχηγό ΓΕΕΘΑ, θεωρώντας πως με την στάση του δεν τίμησε τα γαλόνια του και το αξίωμά του! Κάποιοι εκτιμούν πως ορθά έπραξε. Και κάποιοι πιστεύουν πως βρέθηκε ακριβώς στη δίνη του κυκλώνα και τα ‘χασε…

Η «Π» ζήτησε την άποψη δύο συνεργατών της, εστιάζοντας την ερώτηση αποκλειστικά στη στάση του κ. Αποστολάκη, με βάση τον πρότερο πολιτικό και επαγγελματικό βίο του.

Αννα Κωνσταντινίδου: «Δεν εκπροσωπεί κανέναν Θεσμό ΕΔ»

Η παρ’ ολίγον υπουργοποίηση του κ. Ευ. Αποστολάκη είναι ένα από τα θέματα που μονοπωλούν τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Και θεωρώ ότι θα ήταν μία συνθήκη απόλυτα δικαιολογημένη, αν δεν εστιαζόταν ο σχολιασμός κυριότατα στην επαγγελματική ιδιότητα του τέως υφυπουργού, ο οποίος είχε διατελέσει στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Είναι λάθος να δίνεται υπερβάλλουσα σημασία στο λειτούργημα που ασκούσε πριν μπει στην ενεργό πολιτική δράση.
Και θεωρώ ότι είναι λάθος γιατί αφενός ένας Θεσμός όπως είναι αυτός των ΕΔ δεν αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο ενός πρώην στελέχους του (ακόμα κι αν αυτό έφτασε σε υψηλά, θεσμικά αξιώματα) αφετέρου πολλά «παπαγαλάκια» του εθνομηδενισμού «περιμένουν στη γωνία» για να πλήξουν το γόητρο ενός Θεσμού που είναι και ο μόνος που νοηματοδοτεί τη διάσταση της Ελλάδας.
Ο κ. Αποστολάκης, με το που έβγαλε τη στολή και αποφάσισε να πολιτευτεί, δεν εκπροσωπεί κανένα Θεσμό που αφορά τον πρότερο επαγγελματικό βίο του και ως εκ τούτου οι δημόσιες συζητήσεις δεν πρέπει να εστιάζονται στην ιδιότητα ως πρώην στελέχους των ΕΔ. Ο κ. Αποστολάκης είναι ένα πρόσωπο και μόνο, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο, όπως αντίστοιχα, πρόσωπα που εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους είναι ο κάθε π.χ. καθηγητής Πανεπιστημίου που κάποια στιγμή, είτε στην εν ενεργεία δράση του είτε μετά την αφυπηρέτησή του, ασχολείται με τα Κοινά. Το πώς αυτά τα πρόσωπα είναι διατεθειμένα να εξισορροπήσουν τη δημόσια εικόνα τους με την πολιτική θέση που θα κληθούν να αναλάβουν και το επάγγελμα που άσκησαν και ασκούν, αυτά αφορούν το ήθος, το κοινωνικό επίπεδο και τις επιδιώξεις του ανθρώπου που αναλαμβάνει το πολιτικό αξίωμα.
Και μπορεί «η γυναίκα του Καίσαρα όχι μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια», όμως οι τιμητικές θέσεις που δίνονται σε ένα πρόσωπο για τον επαγγελματικό βίο του ως αναγνώριση είναι τελείως διαφορετικό με το πώς το ίδιο θα διαχειριστεί την υστεροφημία του αυτή στην κοινωνική ζωή του.

* Η Δρ Αννα Κωνσταντινίδου είναι ιστορικός- διεθνολόγος, διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, διαλέκτρια στη Σχολή Εθνικής Αμυνας (ΣΕΘΑ), μέλος και ερευνητικό προσωπικό στο Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ).

Κλεάνθης Κυριακίδης: «Οταν αποκτάς πολιτική ταυτότητα…»

Ο ναύαρχος Αποστολάκης αποδέχθηκε μια πρόταση να γίνει υπουργός σε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (όχι Εθνικής Ενότητας) και αυτό δεν θα έπρεπε να ξενίσει κανέναν. Ο πρώην ναύαρχος είχε αποστρατευτεί νωρίς στη σταδιοδρομία του, για να επανέλθει από το ΠΑΣΟΚ. Αντί να νιώθει υποχρεωμένος στο ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο τον επανέφερε αλλά τον έκανε ναύαρχο, και στη ΝΔ, που τον έκανε στην Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αρχηγό ΓΕΝ, έγινε ο καλύτερος φίλος και συνοδοιπόρος στο ψάρεμα του Πάνου Καμένου (για την θέση του Α/ΓΕΕΘΑ) και υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών μένοντας πιστός στον ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει ο πρώτος «Υπουργός εν στολή».
Αν η πρώτη του απόφαση να συνταχθεί με τη ΝΔ για νέα υπουργοποίηση είναι ευκολονόητη, η δεύτερη όχι και τόσο. Ισως έστω και αργά, με την κατακραυγή, να κατάλαβε ότι όταν αποκτάς πολιτική ταυτότητα, πρέπει να έχεις μια ελάχιστη νομιμοφροσύνη. Το πιθανότερο σενάριο βέβαια είναι να διαθέτει η Κουμουνδούρου στοιχεία για τον Αποστολάκη που ο ίδιος δεν θα ήθελε να βγουν στο φως. Σε κάθε περίπτωση βιάστηκε να αποδεχθεί την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη και βιάστηκε να μην τηρήσει τα συμφωνηθέντα. «Διόρθωσε» ένα λάθος με ένα ακόμα.
Το μεγάλο όμως ερωτηματικό και ατόπημα είναι του πρωθυπουργού: Η επιλογή Αποστολάκη ήταν τραγική. Δεν υπήρχαν τουλάχιστον εκατό το ίδιο ικανά στελέχη στον χώρο του, και χρειάστηκε να δανειστεί έναν απόστρατο Αξιωματικό με βεβαρυμμένο πολιτικό παρελθόν, τον οποίο ο μέσος Νεοδημοκράτης βλέπει απόλυτα αρνητικά για να υπουργοποιήσει; Ετι περισσότερο, το να ανακοινώνεις την πλήρη υπουργοποίηση (όχι απλή κυβερνητική θέση) σε νεοσύστατο υπουργείο κάποιου «πολιτικού αντιπάλου» και λίγες ώρες μετά ο άνθρωπος αυτός να σε αδειάζει και να μην αποδέχεται τη θέση, σημαίνει απλά ότι δεν ξέρεις να επιλέγεις συνεργάτες. Η «ανεξήγητη» υπαναχώρηση Αποστολάκη μπορεί να εκθέτει των πρώην ναύαρχο, αλλά εκθέτει περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πολιτική ήττα ισοδύναμη με την κρατική αδυναμία αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών.

* Ο Δρ. Κλεάνθης Κυριακίδης είναι διεθνολόγος, επίκουρος καθηγητής στο American University in the Emirates, στα Εμιράτα, και μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Ιστορίας.