Θα θυσιαστούν στον βωμό του Δία;

Του Γιώργου Παγουρόπουλου, αγρότης.

Δεν είναι το αυξημένο κόστος παραγωγής ο κοινός παρονομαστής των αγροτικών εξεγέρσεων σε όλη την Ευρώπη. Είναι ο τρόμος, που γεννιέται από την αυθαίρετη επιβολή της αντιαγροτικής «Κοινής Αγροτικής Πολιτικής», με την οποία εφαρμόζονται τα σχέδια μείωσης μέχρι αφανισμού μιας πληθυσμιακά δυναμικής και ιστορικής ομάδας της ανθρωπότητας, της υπαίθρου, γεωργών, κτηνοτρόφων και ψαράδων.

Μια πολιτική, που αποτελεί μέρος μεγαλεπήβολων σχεδιασμών για μετάβαση από τον Homo Sapiens στον Homo Zeus, προσδοκίες του club δισεκατομμυριούχων.

Μια εποχή, που έχει ξεκινήσει αρκετά αισιόδοξα για τους ολιγάρχες του πλούτου.

Ο πανευρωπαϊκός αγροτικός ξεσηκωμός ξέσπασε από την πίεση της ΚΑΠ, με στόχο την καταστροφή της χαράς του ανθρώπου να δημιουργεί, που από τα πανάρχαια χρόνια μοχθεί να παράγει χρήσιμα προϊόντα ποιότητας για να μπορεί να επιβιώσει.

Και αυτό το πέτυχαν, είτε επιδοτώντας τα, είτε καταστρέφοντάς τα. Είναι κοινό μυστικό ότι αν θες να καταστρέψεις ένα προϊόν το επιδοτείς! Αλλά και με τις αποσύρσεις υποτιθέμενων πλεονασμάτων για να συγκρατηθούν οι τιμές στις αγορές, με την μείωση και συρρίκνωση του ενεργού αγροτικού πληθυσμού, με το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης καθώς και με τη μετατροπή του από παραγωγό σε συντάκτη ατέλειωτων σελίδων γραφειοκρατίας και πολλά παρόμοια μέτρα που σκοπό έχουν την καταστροφή και υποβάθμιση αγροτικών προϊόντων ποσοτικώς και ποιοτικώς.

Το τραγικότερο, όμως, ήταν η αποσύνδεση της παραγωγής από την επιδότηση. Δηλαδή χωρίς την προϋπόθεση παραγωγής αγροτικών προϊόντων, στον βωμό της διαφθοράς και της υποκρισίας. Ηταν η εποχή που ξεχύθηκαν οι γεωπόνοι σε όλη την Επικράτεια για να πείσουν τους αγρότες ότι δεν χρειάζεται να παράγουν, αλλά «να κάθονται στο καφενείο και να περιμένουν το τσεκ της επιδότησης, επειδή η ΕΕ έχει υπερεπάρκεια προϊόντων».

Οι αγροτικές ενισχύσεις ως γνωστόν έχουν διαφθείρει και αλλοιώσει όλους σχεδόν τους εμπλεκόμενους. Από τα 2,5 δις € ετησίως, φέτος οι αγρότες έφτασαν να εισπράττουν μόνο το 0,5 δις €. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα; Ο αγροτικός κόσμος αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί πρόφαση η υποτιθέμενη προστασία του περιβάλλοντος, με τη χρησιμοποίηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Με το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, αναλώνονται εκατοντάδες εκατ. € ετησίως, που μεταφέρονται από την τσέπη του αγρότη στις τσέπες επιτήδειων, που παρέχουν αγροτικές υπηρεσίες και… «έργα υποδομής». Ετσι επιχειρείται και μεθοδεύεται η σταδιακή αρπαγή της γης και η δραστική και άμεση μείωση του αγροτικού πληθυσμού με ανακατεύθυνση σε άλλα επαγγέλματα, όπως συνιστούσε δημοσίως η επίτροπος Γεωργίας λέγοντας…«οι αγρότες πρέπει να βρουν και μια δεύτερη εργασία».

Ηδη, με την επιστήμη της Τεχνολογίας, προϊόντα διατροφής, όπως ψάρια και κρέατα παράγονται από εκτυπωτικά μηχανήματα. Από την εκτροφή βοοειδών, φθάσαμε στην εξολόθρευσή τους και στην παραγωγή κρέατος με τρισδιάστατους βιομηχανικούς εκτυπωτές. Η αρχή έγινε με τους Ολλανδούς κτηνοτρόφους να επιδοτούνται για να σφάζουν τα ζώα τους.

Με εργαλεία την «Πράσινη Συμφωνία» και τη δήθεν «Κλιματική Αλλαγή» θα εξολοθρευθεί και η δικαιότερη κατανομή άμεσων ενισχύσεων και η ελάφρυνση των φόρων στα μέσα παραγωγής θα αποτελεί αστείο «θερινής νύχτας»! Κι εδώ αρχίζει το μύθευμα για «ακριβότερα μεν, αλλά ποιοτικότερα δε» ευρωπαϊκά προϊόντα με την εφεύρεση των προϊόντων «ονομασίας προέλευσης», των διαβατήριων ποιότητας και των βιολογικών, που καμία σχέση δεν έχουν με φυσικώς παραχθέντα προϊόντα. Στην πράξη η παραγωγή θα συρρικνώνεται διαρκώς ή θα οδηγείται στα αζήτητα.

Το πανευρωπαϊκό αγροτικό μέτωπο της μάχης έχει ως κέντρο βάρους την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια, για την ουσιαστική συμμετοχή των αγροτών
στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Η γη μας θα συνεχίσει να γεννά καρπούς κι εμείς θα παραμένουμε αισιόδοξοι, ευτυχισμένοι, αλλά και μαχητές μέχρι τέλους, όπως οι πρόγονοί μας! Εστω και χωρίς σχέδιο νίκης, μόνο διότι πρέπει. Ακόμη κι αν γνωρίζουμε ότι «δεν είναι δυνατό κανείς, του Δία το σχέδιο να ξεφύγει»!