Ανέστη, όχι «Quo Vadis», αλλά «Quo tendimus»

Του Γιώργου Πιπερόπουλου, δρ. Κοινωνιολογίας και Ψυχολογίας – καθηγητής Επικοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Μεταφράζω, τον τίτλο στα Ελληνικά: Ανέστη, όχι «πού πας;», αλλά «πού πάμε;».

Το λατινικό «Quo Vadis» το εκστόμισε ο Απόστολος Πέτρος καθώς φεύγοντας από τη Ρώμη, όπου δίδαξε Χριστιανισμό, για να αποφύγει τη σύλληψη και σταύρωσή του ξαφνικά βρίσκεται μπροστά του ο Ιησούς και έκπληκτος τον ρωτά: «Πού πηγαίνεις;» για να πάρει την απάντηση «στη Ρώμη για να σταυρωθώ ξανά».

Αλλάζει πορεία κι επιστρέφει, όπου σταυρώνεται.

Πού οφείλεται ο τίτλος μου;

Βρεθήκαμε με τον παλιό συμμαθητή μου Ανέστη κι είχαμε πολλά να πούμε καθώς πολλά συμβαίνουν, απροσδόκητα, στον χώρο που αγαπάμε και λέγεται Πατρίδα, χώρα Ορθοδόξων, κυρίως, Χριστιανών. Πρώτος ξεκίνησε αυτός:

– «Γιώργο, θυμήθηκα το πολιτικό σλόγκαν, που κάποιοι αποδίδουν στον Τσώρτσιλ και μερικοί στον Μαρξ ενώ η πατρότητά του ανήκει στον Γάλλο αντιδιαφωτιστή Κόμη Joseph De Maistre, o οποίος θεωρούσε τη Μοναρχία τόσο ως «θεϊκά» εγκεκριμένο θεσμό όσο κι ως μόνη σταθερή μορφή Διακυβέρνησης, το οποίο λέει πως «κάθε έθνος, κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει και στις Δημοκρατίες, όπως είναι και η Ελλάδα, εμείς εκλέγουμε τις κυβερνήσεις που έχουμε».

– «Ανέστη, εδώ και πολλά χρόνια μας περιγράφει το σλόγκαν -κι ας θυμώσουν κάποιοι Νεοδημοκράτες- ότι το καλοκαίρι του 2023 επιλέξαμε για δεύτερη φορά την κυβέρνηση Μητσοτάκη εμπλουτισμένη με αρκετούς «αριστερούς» και κορυφαία στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού και εκσυγχρονιστικού Σημιτικού, ΠΑΣΟΚ. Το 41% εκπροσωπούσε, όχι μόνο κλασικούς Νεοδημοκράτες, αλλά πολλούς, που επέλεξαν με κριτήριο… «το μη χείρον βέλτιστον», καθώς το πολιτικό σύστημα περιλάμβανε αδέξιους ιδεολογικά δήθεν δεξιούς, επιδέξιους χειριστές θολό-κουλτούρας δήθεν αριστερούς».

– Γιώργο, κάνεις διαπιστώσεις όχι εξωπραγματικές, καθώς από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα η νέα κυβέρνηση, με αντιπολίτευση «σκορποχώρι» στα «Αριστερά» και με τρία λιλιπούτια κόμματα στα «δεξιά» της μετρά την πρωτόγνωρη πυρπόληση του δάσους Δαδιάς, τον πνιγμένο Θεσσαλικό κάμπο, τα καταποντισμένα στο νερό ελικόπτερα, την εξέγερση αγροτών, τις καταλήψεις στα ΑΕΙ, την ανεξέλεγκτη ακρίβεια και, και, και…».

– «Ανέστη και την περασμένη Πέμπτη τα κατάφερε η κυβέρνηση να χάσει, άτυπα, την δεδηλωμένη με 51 «όχι» και αποχές και να «στείλει στα κάγκελα» την πλειοψηφία των Ελλήνων κι όχι μόνο θρησκευόμενων, με τη βιασύνη της να περάσει τον νόμο για τον «γάμο ομόφυλων ζευγαριών» και πολλοί αναρωτιούνται εάν όντως μπορέσει να εξαντλήσει την 4ετία».

Να καταθέτω, σε ελεύθερη μετάφραση ένα άλλο σλόγκαν: «Η διαφορά ανάμεσα σε «πολιτικάντηδες» και «πολιτικούς με ανάστημα» έχει σαφή χρονικό ορίζοντα. Στα μυαλά των πρώτων πρωταρχική θέση έχει η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ενώ στα μυαλά των δεύτερων η επόμενη γενιά.

Δεδομένων, δε, των αντιπαραθέσεων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον νέο τους πρόεδρο Στ. Κασσελάκη, υπενθυμίζω στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα δύο βροντερά συνθήματα, που ακούστηκαν τη βραδιά εκλογής του: «Στέφανε, γερά να πέσει η Δεξιά» και «Στέφανε, προχώρα, άλλαξέ τα όλα…»!