Χριστίνα Κόκκοτα
Η «Αντιγόνη» και οι πολιτικές σημάνσεις
Αντίθετα με την παραδοσιακή αντίληψη για τον ρόλο, ο εκλεκτός Θανάσης Παπαγεωργίου απέδωσε τον Κρέοντα με υπέρμετρη ηρεμία και πραότητα, που απέρρεε από την επίγνωση της εξουσιαστικής του θέσης και, ως ένα σημείο, προμήνυε την επερχόμενη συντριβή του. Στο πλευρό του η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη έπλασε με πάθος την Αντιγόνη
Παιγνιώδης Μήδεια αλά Μποστ
Ο Νικορέστης Χανιωτάκης έστησε μια σουρεαλιστικής αισθητικής ευφυή, ευρηματική και ευφρόσυνη παράσταση, διανθισμένη με παραλληλισμούς και αναφορές στο σήμερα, που ανέδειξε τον γελοιογραφικό και συγχρόνως κωμικοτραγικό χαρακτήρα της σατιρικής κωμωδίας αλλά και φώτισε τις διαχρονικές της αξίες
Στα ίχνη της μουσικής
Εχοντας στη διάθεσή του την ιστορική έμμετρη μετάφραση (1933) του Εμμανουήλ Δαυίδ, και δίνοντας έμφαση στον ρυθμό και τη μουσικότητα, ο Μαρμαρινός σκηνοθέτησε τους «Ιχνευτές» για πρώτη φορά στο Θέατρο της Επιδαύρου, μέσα από μια πανσπερμία ήχων και εικόνων, μουσική και χορό, σε απόλυτη συστοιχία με το περιεχόμενό τους, που αποτελεί μια θεογονία της μουσικής