Christy: Κρυφή βία
Η αντοχή είναι η σιωπηλή μορφή του θάρρους, δεν κάνει θόρυβο, δεν ζητά θαυμασμό, απλώς επιμένει να ανασαίνει εκεί που άλλοι σωπαίνουν.
Η «Christy» του Ντέιβιντ Μισόντ είναι κάτι πιο βαθύ από μια ιστορία αθλητικής υπέρβασης. Ο σκηνοθέτης στρέφει τον φακό του όχι στους αγώνες του ρινγκ, αλλά σε εκείνους που δίνονται στα σκοτάδια ενός σπιτιού. Μετά το Animal Kingdom, αφήνει τη συλλογική βία των ανδρών για να μελετήσει την ατομική βία πάνω στο γυναικείο σώμα και ψυχισμό. Η ταινία του δεν εξυμνεί τη δύναμη, τη δοκιμάζει, δεν υμνεί τη νίκη, αλλά την αντοχή, την πιο δύσκολη μορφή γενναιότητας.
Η ταινία παρακολουθεί τη διαδρομή της Κρίστι Μάρτιν (μια μεταμορφωμένη Σίντνεϊ Σουίνι) από την επαρχία της Δυτικής Βιρτζίνια ως την πρώτη γυναίκα που έκανε εξώφυλλο στο Sports Illustrated και γέμισε καζίνο με θεατές διψασμένους να δουν μια γυναίκα να ρίχνει νοκ άουτ. Ο Μισόντ κινηματογραφεί την άνοδο της σαν μια μπουνιά στο παλιό, ανδροκρατούμενο σύστημα, με αδρή φωτογραφία, χρώματα που μυρίζουν ιδρώτα και αίμα, και ρυθμό που θυμίζει τα ράουντ ενός ματς που δεν τελειώνει ποτέ.
Αλλά η αληθινή ιστορία της Κρίστι αρχίζει όταν τα φώτα σβήνουν. Εκεί, μέσα στο σπίτι της, ο προπονητής και μάνατζερ της, Τζιμ Μάρτιν (ο Μπεν Φόστερ, στην πιο απειλητικά εσωτερική ερμηνεία του), μετατρέπεται από σωτήρα σε δεσμοφύλακα. Η σχέση τους εξελίσσεται σε ψυχολογικό κλουβί. Ο Μισό δεν γλιστρά στον εντυπωσιασμό. Δεν χαρίζει σκηνές σοκ, αλλά δείχνει την αποσύνθεση της Κρίστι με τη βελόνα της καθημερινότητας, μια σκιά που πέφτει, ένα βλέμμα που αποφεύγει τον καθρέφτη, ένα σώμα που μαθαίνει να υπομένει.
Η Σουίνι σηκώνει την ταινία σχεδόν μόνη. Φορώντας το βλέμμα μιας γυναίκας που έχει μάθει να κρύβει το φόβο κάτω από το make-up του ρινγκ, δίνει μια ερμηνεία σιωπηλή και πεισματική, χτισμένη με αναπνοές, όχι με κραυγές. Η φυσική της μεταμόρφωση είναι εντυπωσιακή, αλλά ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η συναισθηματική ακρίβεια με την οποία αποδίδει μια γυναίκα που έμαθε να πολεμά παντού, εκτός από το ίδιο της το σπίτι.
Η σεναριακή δομή του ζεύγους Μισό – Φόουλκς κρατάει τη σωστή απόσταση από τη μελοδραματική παγίδα. Το σενάριο κινείται ανάμεσα στο αθλητικό χρονικό και στο ψυχολογικό θρίλερ, χωρίς να διαλέγει γήπεδο σαφώς. Οι σκηνές των αγώνων, σκηνοθετημένες με πειθαρχία και κινηματογραφική ακρίβεια, λειτουργούν ως μεταφορά, κάθε μπουνιά, κάθε πτώση στο ρινγκ καθρεφτίζει την πτώση στη ζωή της.
Η κορύφωση, η απόπειρα δολοφονίας από τον σύζυγό της το 2010, γυρίζεται με αξιοσημείωτη λιτότητα. Χωρίς μουσική, χωρίς εντυπωσιασμό. Μόνο ο ήχος της ανάσας και της σιωπής που ακολουθεί. Είναι η στιγμή που η ταινία παύει να είναι για την πυγμαχία και γίνεται για την αγώνας για την επιβίωση.
Η «Christy» πάσχει κυρίως από την ίδια της τη φιλοδοξία. Η αφήγηση, αν και έντιμη, ακολουθεί τη γνώριμη βιογραφική φόρμα χωρίς ρίσκο. Ο Μισό κρατά χαμηλούς τόνους, με αποτέλεσμα κάποιες σκηνές να στερούνται συναισθηματικής κορύφωσης. Η χρονική δομή, πηδώντας ανάμεσα σε καριέρα και κακοποίηση, αφήνει το δεύτερο μέρος πιο ισχυρό και το πρώτο ασθενέστερο. Ο ρυθμός, άλλοτε πειθαρχημένος και άλλοτε αργός, αποδυναμώνει την ένταση των αγώνων. Το φιλμ τελικά κερδίζει σε συνέπεια αλλά χάνει σε ρίσκο και πυγμή, γίνεται επίπεδο και άνισο.
Η «Christy» είναι ένα φιλμ για το πώς ο αθλητισμός μπορεί να γίνει καταφύγιο και φυλακή ταυτόχρονα. Ο Μισόντ υπογράφει ένα πορτρέτο δύναμης που δεν χρειάζεται συνθήματα, μόνο ιδρώτα, σιωπή και μια γυναίκα που ξαναστέκεται όρθια. Αν ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της επιβίωσης, η Σουίνι μόλις έδωσε ένα νοκ άουτ, γιατί η αντοχή δεν είναι η δύναμη να ρίχνεις γροθιές, αλλά να σηκώνεσαι μετά από κάθε πτώση, όταν όλοι πιστεύουν πως έχεις τελειώσει.
Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη
Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
