Δις ιζ Φέρτα
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Είναι ωραίο πράγμα να σε διασκεδάζει η πολιτική αντί να σε τυραννάει η αναμέτρηση με ελλείμματα, κατεστημένες αντιλήψεις, ανεπάρκειες συνεργατών, αντιπολιτευτική καυστικότητα, υπερδιεκδικητικότητα των κοινωνικών ομάδων, μεταρρυθμίσεις που δεν προχωράνε, πανδημίες, κακοπιστία της κοινής γνώμης και αντιδραστικότητα των μας μίντια.
Ωχ καημένε. Πρέπει να τις απολαμβάνεις τις καταστάσεις, όποιες και αν είναι αυτές. Όπως σοφά λέει ο ποιητής στον Κεμάλ, Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ποτέ. Ριχ’του λοιπόν σακκούλες με λεφτά, τουλάχιστον για να μην αλλάξει κόμμα που ψηφίζει.
Αυτή τη συνταγή συνέστησε και ο δήμαρχος της Σπάρτης στον υπουργό, σύμφωνα με το δοκιμασμένο ελληνικό διαχειριστικό μοντέλο σε περιπτώσεις καταστροφών και γνήσιων ή παραφουσκωμένων κοινωνικών αναγκών.
Και ο υπουργός κάγχασε, είτε επειδή είναι φορέας της ίδιας εξουσιαστικής αντίληψης είτε επειδή την αποδέχεται στο πλαίσιο του αναπόδραστου πολιτικάντικου πραγματισμού: Κεμάλ, ο κόσμος θέλει λεφτά και δουλειές, η πολιτική εξίσωση δεν βγαίνει χωρίς ταξίματα, το πράγμα δεν σηκώνει αγνώστους Χ, καινοτομίες ασαφείς και εκσυγχρονισμούς μακροπρόθεσμης απόδοσης, καταστάσεις τύπου Ζήσε Μάη μου, αυτά είναι ύποπτα πράγματα Κεμάλ, διότι ο κόσμος δεν θέλει να αλλάξει επειδή φοβάται πως οι αλλαγές είναι ένας κόσμος με ξένη γλώσσα και άβολους κανόνες, ασύμβατους προς τους δοκιμασμένους κώδικες και τις αναγνωρίσιμες εθνικές μας, παραδοσιακές δομές.
Κάτι τέτοια είχε τραγουδήσει και ο Λουκιανός, έμπαινε Χάρη μου, απευθυνόμενος στον Χάρρυ Κλιν, έμπαινε βρε παλικάρι μου, «ρίχτους Ρεζίλη κι εκπομπές Λιγκουμιφόν» . Το μαγαζί είναι στρωμένο, κονδύλια με τη σέσουλα, εξυπηρετήσεις, αποκαταστάσεις δια πάσαν νόσον και πάσαν θεομηνίαν, πάγους, δάκους, πλημμύρες, ανομβρίες, ξηρασίες, ρίχτερ, μποφόρ, διαβρώσεις, η χώρα μας εκσυγχρονίζεται μέσω των καταστροφών, οι φυσικές δυνάμεις είναι ο καταλύτης των μεγάλων αλλαγών.
Αυτά άκουσε λοιπόν ο υπουργός, που ως υπεύθυνος για την αγροτική ανάπτυξη, τα ζει εδώ και ενάμιση χρόνο και δεν περίμενε από τον δήμαρχο της Σπάρτα να του πει «φέρτα», αλλά έτυχε η κάμερα να δουλεύει και να καταγράψει τον υπουργό να αντιδρά με μαύρο χιούμορ, παρομοιάζοντας κατ’ ευφημισμόν την ελληνική διαχειριστική παράδοση με εποποιία, περίπου σαν να ακούς τον Κωνσταντάρα με τον Παπαγιαννόπουλο, τον υπουργό με τον προεστό Γκρουέζα, διότι, Κεμάλ, ο τόπος μπορεί να αλλάζει, αλλά δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, οι αέρηδες και η γλώσσα με την οποία συνεννοούμαστε.
Τώρα, πώς του ήρθε του στιχουργού να αποκαλέσει Κεμάλ τον Κεμάλ, όμοια με τον Κεμάλ που πέταξε τους Έλληνες στη θάλασσα, εκείθεν του Αιγαίου, για να αποδειχθεί έναν αιώνα αργότερα, ότι βουλιάζουμε και μονάχοι μας, χωρίς Κεμάλ.
Εντέλει αποπέμφθηκε ο υπουργός και διαγράφτηκε και ο δήμαρχος, που του διέφυγε ότι οι φωτιές είχαν κάτι δεκάδες νεκρούς και δεν είναι και πολύ κόσμιο να περιγράφεις την κατάσταση σαν να πρόκειται για το Σέιφ Σεξ ή το Παρα Πέντε με τον Καπουτζίδη, εκθέτοντας το κόμμα με την υπόνοια ότι οι νεκροί αντιμετωπίστηκαν σαν μια εκλογικά επικίνδυνη κατάσταση, ενώ αυτό, για όνομα του θεού, δεν μπορεί να ήταν αλήθεια, αλίμονο.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
