Εκλογές ΚΙΝΑΛ: Δυο στοπ πριν την κάλπη
Η Λίνα Μάσσου είναι διδάκτωρ, ερευνήτρια του τμήματος δημόσιας υγείας και πρωτοβάθμιας φροντίδας του Πανεπιστημίου του Cambridge.
Ξεκινώντας με την παραδοχή πως το σύνολο των πολιτικών κομμάτων διαμορφώνει την κοινωνικοπολιτική ατζέντα της χώρας, οι εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ μας αφορούν όλους. Λίγα 24ωρα πριν την κάλπη του δεύτερου γύρου, αξίζει να σταθούμε σε δύο χαρακτηριστικά σημεία της επιχειρηματολογίας που χρησιμοποιεί το στρατόπεδο του κ.Ανδρουλάκη.
Σημείο 1ο: ο κ. Ανδρουλάκης είναι νέος και άφθαρτος. Αυτός ο συνδυασμός προσόντων, δεν αποτελεί από μόνος του εγγύηση καλής και επωφελούς για την παράταξη και τη χώρα επιλογής. Η πρόσφατη πολιτική μας ιστορία διαθέτει παραδείγματα νέων και άφθαρτων πολιτικών που αποδείχτηκαν επιζήμιοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Οι κύριοι Τσίπρας και Κασιδιάρης, για παράδειγμα – χωρίς προφανώς να τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης προσωπικοτήτων-, οι οποίοι συστήθηκαν με αυτά τα προσόντα, αποδεικνύουν πώς η ηλικιακή νεότητα και η όποια πολιτική αφθαρσία δεν εγγυώνται την καταλληλότητα της επιλογής. Η καταλληλότητα κρίνεται από τις αντιλήψεις και το έργο. Πέραν τούτου, οι ηλικιακές διακρίσεις είναι καταδικαστέες εν έτει 2021. Θα περίμενε λοιπόν κανείς να μην έχουν θέση σε ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο, πολύ περισσότερο, στο λόγο όσων φιλοδοξούν να εκφράσουν τον προοδευτικό χώρο και όσων εκπροσωπούν μια γερασμένη χώρα σε μια γερασμένη Ευρώπη.
Το προσόν της αφθαρσίας, από την άλλη, συνεπάγεται και απειρία, μη σύγκρουση και (εσκεμμένη ή μη) αποστασιοποίηση. Η φθορά είναι το κόστος της συμμετοχής και της σύγκρουσης και ο μόνος τρόπος να μην το υποστεί κάποιος είναι είτε με το να μη συμμετέχει είτε με το να συμμετέχει σε δευτερεύοντα ζητήματα που δεν εγείρουν σοβαρές αντιδράσεις.
Σημείο 2ο : ο κύριος Παπανδρέου δεν είναι τόσο κακός, αλλά έχει γύρω του ανθρώπους κατώτερου επιπέδου, κοινώς τη «σάρα και τη μάρα». Επειδή το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του φέρει τεράστιες ευθύνες για τη νοοτροπία και την πολιτική ωριμότητα της κοινωνίας, τέτοιες διακρίσεις εναντίον των πολιτών το μόνο που κάνουν είναι να καταδεικνύουν την ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα του συστήματος. Κάτι τέτοιο θα ήταν αποδεκτό αν διατυπώνονταν με αυτοκριτική διάθεση, αλλά δεν είναι αποδεκτό όταν διατυπώνεται με διάθεση κοινωνικού διαχωρισμού.
Από την άλλη, όσοι επιθυμούν να συνομιλούν μόνο με «άριστους» και με τις διάφορες (ψευτο-) ελίτ, μάλλον βρίσκονται σε λάθος πολιτικό χώρο και θα πρέπει να κινηθούν δεξιότερα, εκεί που άνθησαν και ανθούν οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και οι διακρίσεις.
Ένα σοσιαλιστικό κίνημα έχει ως στόχο να δώσει φωνή στους ανθρώπους που αποκαλούν «σάρα και μάρα», να τους συμπεριλάβει στην κοινωνική πρόοδο, να αποκαταστήσει κοινωνικές αδικίες και να βελτιώσει τη ζωή τους, όχι να τους περιθωριοποιήσει. Έχει στόχο να αξιοποιήσει την κοινωνική πρόοδο για το κοινό καλό και όχι για να μεγαλώσει το χάσμα μεταξύ των κοινωνικά ευνοημένων και των μη ευνοημένων. Αυτό αποτελεί κατάκτηση άλλων πολιτικών χώρων.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
