Ενα μοντέλο μιας νέας ισχυρής Ελλάδας
Του Αριστοτέλη (Αρη) Παναγόπουλου, Λογιστής – επιχειρηματίας
Σήμερα όλοι βιώνουν τελικά τι σημαίνει εθνική ανεξαρτησία . Εάν το μυαλό των περισσότερων πήγαινε πάντα στην εδαφική ακεραιότητα των συνόρων μας ή την στρατιωτική ισχύ , πήραν την απάντηση από την ακρίβεια .
Δεν είναι ωραίο όταν γράφουμε ένα άρθρο να ευλογούμε τα γένια μας , αλλά επειδή θεωρώ σημαντικό το συγκεκριμένο θέμα , για να δείξω την αξιοπιστία του , θα αναφέρω ότι με δημόσια κείμενα μιλούσαμε τον πρώτο μήνα εμφάνισης του covid-19 για παγκόσμια οικονομική κρίση και τον Αύγουστο του 2021 για το πρωτοφανές κύμα ακριβείας που έρχεται σε βασικά αγαθά. Δυστυχώς υπήρξαν σωστές οι εκτιμήσεις.
Μπορούσε η κυβέρνηση τελικά να αμυνθεί στο διεθνές πρόβλημα της αύξησης τιμών; Φυσικά ναι, με βραχυπρόθεσμα μέτρα αλλά κυρίως εάν στην αρχή της διακυβέρνησής της ήταν οξυδερκής και δημιουργούσε ταχύτατα ένα νέο μοντέλο πράσινης ανάπτυξης που θα έκανε την χώρα μας ανεξάρτητη, με επάρκεια αγαθών, ώστε οι πολίτες μας να βιώσουν τις λιγότερες από τις συνέπειες του πολέμου και της πανδημίας. Ομως μάλλον η κυβέρνηση, ούτε τέτοια πρόθεση είχε, αλλά ούτε στα σχέδια της ήταν η πραγματική και ρεαλιστική ανάπτυξη. Από τον Ιούλιο του 2019 παρακολουθούμε να κάνει δεξιά ρελανς στην διασπάθιση δημοσίου χρήματος σε γαλάζιους πολίτες και με την ψηφοθηρική λογική δος ημίν σήμερον. Μια οικονομικά που κατά κύριο λόγο, εισάγει, δεν παράγει και εξαρτάται σε ενέργεια, βασικά αγαθά και πρώτες ύλες από το εξωτερικό, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στην ακρίβεια από εξωγενείς παράγοντες .
Το σχέδιο ΗΛΙΟΣ του Γιώργου Παπανδρέου ,αφού έπεσε η κυβέρνηση του, έμεινε στα συρτάρια. Θα μπορούσαμε να έχουμε εγκαταστήσει σε διάφορα δημόσια οικόπεδα ανά την χώρα φωτοβολταϊκά, παραγωγής αρκετές μεγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα κανένα σπίτι δεν θα αφορούσε το ακριβό ρεύμα αφού θα ήταν πολύ φθηνό ενώ η χώρα μας θα έκανε εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, πουλώντας σε πολύ υψηλές τιμές, κερδίζοντας έτσι δεκάδες δισ στο ΑΕΠ μας, που θα ωφελούσε όλους μας. Αυτά δεν είναι προϊόν επιστημονικής φαντασίας, αλλά θα γινόντουσαν με το σχέδιο ΗΛΙΟΣ που είχε ως και τις ευλογίες του Βόλφανγκ Σόιμπλε εκείνη την περίοδο. Αλλά πώς θα ήταν βολεμενοι οι μεγάλοι όμιλοι επιχειρήσεων που σήμερα είναι ιδιώτες πάροχοι στην ηλεκτρική ενέργεια ; Γιατί αυτή είναι η έγνοια της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αφού στις περισσότερες περιφέρειες δεν έχει λυθεί το θέμα των σκουπιδιών, η κεντρική διοίκηση επιλέγει αναχρονιστικά εργοστάσια και τεχνολογίες δήθεν πράσινες που εξυπηρετούν ημετερες κατασκευαστικές εταιρείες ολιγαρχών που θα χρεώνουν ίσως και 100 ευρώ ανά τόνο απορριμμάτων στον δημότη. Ισως η Σουηδία μάς πέφτει μακριά, ίσως εκείνοι είναι λάθος που δημιουργούν εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από τα σκουπίδια. Μάλιστα, η Σουηδία εισάγει σκουπίδια μέχρι και από την γείτονα Βουλγαρία για αυτό τον σκοπό; Ποιοι θα λογοδοτήσουν για αυτή την λανθασμένη επιλογή μας;
Αφού λοιπόν μιλάμε στην ουσία ότι η Ελλάδα πρέπει να πάει σε μια κυκλική – πράσινη οικονομία ( σκουπίδια ->ρεύμα ) δεν μένει μόνο το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ σκονισμένο στο ντουλάπι αλλά και η μελέτη του ΕΚΕΤΑ (Εθνικό Κέντρο Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης) που αναφέρει ότι από τα αγροτικά κλαδέματα και υπολείμματα θα μπορούσαμε να παράγουμε ξηρή βιομάζα , που μπορεί να έφερνε ως και ένα δις ευρώ στο ΑΕΠ μας. Βλέπετε λοιπόν πως με έτοιμα ήδη σχέδια, μπορείς να μεγαλώσεις το ΑΕΠ , να μειώσεις την ανεργία και να γίνει αυτάρκης χώρα στην ενέργεια; Υπάρχουν πολλά ακόμη, αλλά δεν προχωράνε γιατί θα χάσουν τα μεγάλα συμφέροντα.
Εάν λύσουμε το πρόβλημα του κόστους ενέργειας που επηρεάζει το κόστος παραγωγής , τότε επειδή διαθέτουμε το μικροκλίμα, ανθρώπους με know how και το brand name, μπορούμε να βάλουμε μπρός τις μηχανές. Η αγροτιά μας να παράγει ποιοτικά προϊόντα σε ανταγωνιστικές τιμές στην διεθνή αγορά και να μπορεί να βρίσκει ότι χρειάζεται, όπως π.χ. λιπάσματα και λοιπά υποπροϊόντα από την εγχώρια βιομηχανία.
Υπάρχει ο αντίλογος ότι η χώρα μας δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική γιατί έχει ένα συρρικνωμένο ΑΕΠ που συνυπάρχει με ένα υπέρογκο χρέος. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει καθώς το χρέος μας έχει ένα καλό προφίλ, δηλαδή είναι προς εξυπηρέτηση σε βάθος ετών. Το πρόβλημα είναι πολιτικό, λείπει μια αξιόλογη κυβέρνηση αλλά το σημαντικότερο είναι ότι απουσιάζει από την ατζέντα μας ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Πρέπει πάση θυσία να αναπτυχθεί η οικονομία , οι άνθρωποι να έχουν εντός της χώρας προοπτικές, να επιστρέψει το χαμόγελο και η ελπίδα. Δεν γίνεται να παραμένουν 1.000.000 και πλέον συμπολίτες μας άνεργοι και εκτός οικονομίας. Η Ελλάδα παίρνει παρά πολλά χρήματα από την Ευρώπη. Αντί τα ΕΣΠΑ να πηγαίνουν στις πλούσιες επιχειρήσεις που έχουν ίδια κεφάλαια , έπρεπε να πηγαίνουν σε δημιουργικούς πολίτες που δεν είχαν τα χρήματα να ξεκινήσουν νέες καινοτόμες επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα , στην τεχνολογία , στον τουρισμό και οπουδήποτε.
Εν κατακλείδι η Ελλάδα εάν θέλει να ορθοποδήσει οφείλει σήμερα να εκμεταλλευτεί τις διεθνείς συγκυρίες. Το φρένο που βάζει το ασταθές οικονομικό – γεωπολιτικό περιβάλλον στην παγκοσμιοποίηση να είναι η αφορμή ενίσχυσης ενός πράσινου πρωτογενή τομέα .Τα πάρα πολλά χρήματα που δίνει η ΕΕ μετά την πανδημία, να οδηγηθούν με σχέδιο σε πολλούς για να έχει η οικονομία – κοινωνία πολλαπλασιαστικά οφέλη και όχι αποκλειστικά στις μεγάλες επιχειρήσεις. Γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βάλουμε τις ράγες για επιστροφή χιλιάδων ανθρώπων στην αγορά εργασίας , αναστρέφοντας το brain drain και μεγενθύνοντας το ΑΕΠ. Πράσινη ανάπτυξη, άνοιγμα της οικονομίας σε περισσότερους, πρωτογενής τομέας είναι αυτά που κάνουν την Ελλάδα, ξανά ισχυρή και υπολογίσιμη .
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
