Επιμένουμε ελληνικά, επιμένουμε γραφειοκρατικά!

Η Ολυμπία Λόη είναι πολιτευτής Αχαΐας ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.

Γολγοθάς είναι οποιαδήποτε συναλλαγή με το Δημόσιο ακόμα και για τα πιο απλά θέματα.

Η αναφορά περί «απλούστευσης διαδικασιών» σε κάθε νόμο που δημοσιεύεται, είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα προσθέτοντας νέα και πολλές φορές ευφάνταστα βήματα στη διαδικασία.

Είναι δεδομένο ότι για όποιον επιχειρεί στη χώρα, θα πρέπει απαραίτητα να διαθέτει τον προσωπικό του… ψυχίατρο. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα, το 70,7% των επιχειρηματιών νιώθει ότι η εγχώρια γραφειοκρατία αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξή τους. Παρά τα πολλά εκατομμύρια που έχουν «διατεθεί»,  η χώρα μας συνεχίζει να παραμένει στις τελευταίες θέσεις στην κατάταξη στον Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI 2024).

Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι τόσο για τους πολίτες, όσο και για τους ελεύθερους επαγγελματίες: λογιστές, δικηγόρους, μηχανικούς, επιχειρήσεις κ.α.

Κι αντί να δώσουμε ρεαλιστικές λύσεις, βάζοντας τάξη στην… αταξία, μεταφέραμε όλη τη γραφειοκρατία στις ψηφιακές πλατφόρμες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Ο κύριος λόγος είναι ότι επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση επένδυσε στη νέα ψηφιακή εποχή, παρέχει μεγάλα χρηματικά ποσά μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης για το σκοπό αυτό. Έτσι προκειμένου να «μη χαθούν» τα χρήματα, οι υπουργοί φτιάχνουν άχρηστες και ασύνδετες ψηφιακές πλατφόρμες για να δικαιολογήσουν τα τεράστια ποσά, πετώντας ουσιαστικά τα χρήματα από το παράθυρο, στην περίπτωση φυσικά που  μέρος αυτών δεν καταλήγει σε κάποιες τσέπες…!

Ένας άλλος λόγος της αύξησης αυτής της γάγγραινας της γραφειοκρατίας, είναι ότι η Ελλάδα, σε ότι αφορά τη νομοθεσία είναι η χώρα των εξαιρέσεων. Ο νόμος δεν είναι ίδιος για όλους τους πολίτες αφού τα «παραθυράκια» που συντηρούν τις αδικίες, ισχύουν και εφαρμόζονται περισσότερο απ’ ότι η ίδια η νομοθεσία! Και το αποτέλεσμα είναι ότι και οι πλατφόρμες ακολουθούν αυτό τον παραλογισμό!

Αν σε αυτά προσθέσουμε και την ευθυνοφοβία ή/και άγνοια ορισμένων που βρίσκονται σε θέσης ευθύνης τότε οι διαδικασίες περιπλέκονται ακόμη πιο πολύ, αυξάνοντας τις καθυστερήσεις χωρίς ουσιαστικό λόγο.

Έτσι πέρα από τους επαγγελματίες που δοκιμάζονται καθημερινά,  αγρότες, πλημμυροπαθείς, πυρόπληκτοι, σεισμόπληκτοι έχουν αγανακτήσει με τη γραφειοκρατία και διαπιστώνουν πως αν δεν έχουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους, αλλά πρέπει να περιμένουν την κρατική αρωγή (επιδοτήσεις,  αποζημιώσεις) σίγουρα θα καταστραφούν!..