Επιστροφή στο παρελθόν

Θεόδωρος Κανελλόπουλος

Την Παρασκευή ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, το νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού, αλλά και σε φορείς που θα συστήσουν Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες, να ιδρύσουν πανεπιστημιακές σχολές στην Ελλάδα.

Εχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε όλη την κοινωνία, με πορείες και αντιδράσεις για την αποτροπή του. Επικαλούμενη αντίδραση και δικαίως, αφού αντιβαίνει και το Σύνταγμα, που δεν επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Από τα χρόνια της νιότης μου, ως σπουδαστής στα ΤΕΙ του ’80, υπήρχε πρόταση για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ των ΑΕΙ, τους Φιλελεύθερους εντός ΝΔ και τον πρ. πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου. Μια πρόταση που δεν έβρισκε την αποδοχή της στις τότε Οργανώσεις της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ στα ΤΕΙ. Και δικαίως, γιατί εμείς παλεύαμε για επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων.

Δυστυχώς, σήμερα, παρόλο που τα ΤΕΙ έγιναν πανεπιστημιακά υπάρχουν Σχολές χωρίς πλήρη δικαιώματα των αποφοίτων τους. Και σε αυτή την αδικία καμία διαμαρτυρία. Καμία αναφορά από τους εξεγερμένους «θεματοφύλακες του δημόσιου πανεπιστημίου. Οπως και καμία αναφορά ότι αναγνωρίζονται και εργάζονται πτυχιούχοι των πανεπιστημίων του εξωτερικού, ενώ δεν θέλουμε να εγκαταστήσουν Τμήματα και να αποτρέψουμε την εξαγωγή φοιτητών και συναλλάγματος.

Είναι όμως μέλλον για πανεπιστημιακά ιδρύματα που δεν ανήκουν στο Δημόσιο;

Οχι, είναι Παρελθόν. Γιατί όποιος ανατρέξει στην ιστορία τους θα διαπιστώσει ότι μεγάλα με συνεισφορά στη γνώση πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν πριν τον Παγκόσμιο Πόλεμο, από ιδιώτες κι όχι από το κράτος, π.χ.:

1. Το Πανεπιστήμιο Κοινωνικών-Πολιτικών Επιστημών το 1924 από τους Γεώργιο Φραγκούδη και Αλεξάνδρου Πάντου.

2. Το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, το 1938 ως Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών.

Στον αντίποδα, σήμερα τα δημόσια πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια προσπάθεια υποβάθμισης και απαξίωσης, με αποτέλεσμα τα ιδιωτικά να προσελκύσουν φοιτητές–πελάτες και να οδηγηθούν σε μαρασμό και σε αναστολή λειτουργίας τους.

Αλλά ποιος απαξιώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά και κάθε δημόσιο φορέα;

Μήπως όλοι εμείς που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να μην υπάρχει ανταγωνισμός, αξιολόγηση, σύνδεση γνώσης με παραγωγή, καινοτομία κ.ά. Που καταστρέφουμε τον δημόσιο χώρο, αδιαφορώντας ότι για την αποκατάστασή τους, πληρώνουμε εμείς.

Τι μας φοβίζει λοιπόν από τον ανταγωνισμό που θα υπάρξει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Θα εισέρχονται στα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια φοιτητές με 9.000 μόρια, όταν στο αντίστοιχο του Δημοσίου με 19.000 μόρια.

Ποιοι το ισχυρίζονται; Οσοι διαφωνούν με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, αλλά τα όρια βάζει το κάθε Τμήμα.

Επικαλούμαστε ότι οι φτωχοί δεν θα μπορούν να σπουδάσουν, έναντι παιδιών εύπορων οικογενειών. Σήμερα δεν υπάρχει αυτή η ανισότητα; Μήπως παιδιά εύπορων οικογενειών δεν επιλέγουν τον δρόμο της ξενιτιάς για σπουδές σε παραρτήματα εντός επικράτειας, με αναγνώριση των πτυχίων τους;

Επικαλούμαστε, ευτυχώς λίγοι, ότι θα αναγκαστούν φοιτητές να αναζητήσουν «Οικονομικούς Χορηγούς», για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια. Μήπως και σήμερα δεν γίνεται με τα Δημόσια; Δεν υπάρχουν καταγγελίες για χρηματισμό ή για σεξουαλικές παρενοχλήσεις έναντι μαθημάτων;

Μήπως δεν υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες, που υπογράφουν «συμβόλαιο» με φοιτητές, για οικονομική στήριξη;

Αυτό είναι το καπιταλιστικό σύστημα θα πει κάποιος που ιδεολογικά το αντιπαλεύει. Ναι, μόνο που είναι αντιγραφή από ένα άλλο κοινωνικό σύστημα που κατέρρευσε.

Οφείλουμε έναν ειλικρινή δημόσιο διάλογο για την Παιδεία που θέλουμε. Εναν διάλογο που θα αποτυπώνει τις ανάγκες στη γνώση και στα εφόδια της επαγγελματικής αποκατάστασης της νέας γενιάς, αύριο. Χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και κομματικές παρωπίδες.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News