Φαρ Ουέστ
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της Εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Ο παρατατικός «ήμαστε» διαφέρει από τον ενεστώτα «είμαστε» ως προς τη σημασία και την ορθογραφία. Ακούς ι-μαστε, και διερωτάσαι. Είμαστε τώρα Πύλη της Δύσης ή ήμαστε κάποτε. Αλλά προφορικά δεν εισπράττεις κάποια διαφορά, εξ ου και ίσχυε και ο τύπος «ήμασταν», γνωστός και από τον στίχο «ερωτευμένοι ήμασταν- ήμασταν- ήμασταν», που επαναλαμβάνει τον παρατατικό πολλές φορές επειδή ο στιχουργός δεν είχε άλλες λέξεις για να συμπληρώσει την αρμονία ή επειδή ο συνθέτης έφτιαξε μια αρμονία που δεν κολλούσε στον στίχο, οπότε δημιούργησε την αίσθηση της αναπόλησης, όπως κάνει το σινεμά, όπου θολώνει η εικόνα και καταλαβαίνεις ότι αλλάζουμε χρόνο και φεύγουμε από το 2022, οπότε και ακούμε να αναγνωρίζεται η Πάτρα σε Πύλη της Δύσης για μια φορά ακόμα, πάμε στο 1900, οπότε η Πάτρα ήταν (ήνταν, ήτουνα) Πύλη της Δύσης πράγματι.
Εκανε εξαγωγές σταφίδας αβέρτα και είχε προσανατολισμούς προς την εσπερία, μάλιστα το μοτίβο λέει ότι οι Πατρινοί μάθαιναν πρώτοι τις ειδήσεις της Ευρώπης γιατί έδενε πρώτα στο λιμάνι τους το καράβι με τα ευρωπαϊκά φύλλα (εφημερίδων, όχι πίτας), ενώ ο Πειραιάς έπιανε εφημερίδες στα χέρια του μετά από ώρες, και δεν υπήρχε τηλέγραφος και τηλέφωνο (ούτε βάιμπερ, ούτε ίνσταγκραμ και οι σέλφι χρειάζονταν να ποζάρεις τρία τέταρτα, περίπου όπως τα μοντέλα στους ζωγράφους, αλλά τουλάχιστον δεν ήσουν γδυτός όπως τα μοντέλα).
Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Πάτρα έβαλε στο τραπέζι την ιδιότητα με την οποία μας ξέρει ο πολύς κόσμος. Πύλη της Δύσης, δηλαδή. Γενικά όποιος έρχεται στην Πάτρα θεωρεί καλό να μας αποκαλέσει έτσι, για να μας κάνει φιλοφρόνηση. Λίγο τετριμμένο, βέβαια, αλλά καλύτερο αυτό από το να σε αποκαλέσουν «λουκουματζήδες» ή την πόλη με τα σαρανταπέντε πι, εκ των οποίων η νεότερη γενιά δεν διδάσκεται πάνω από 4-5, καθότι είμαστε επιλήσμονες και δεν μεταλαμπαδεύουμε την ιστορία στους κατιόντες. Πύλη της Δύσης βέβαια λένε και την Ηγουμενίτσα και μάλλον πληροί περισσότερο τις προδιαγραφές με γνώμονα τις τρέχουσες συνθήκες, ως συνέπεια των επιδράσεων της Εγνατίας και της
Ιονίας Οδού, αλλά και της εγγύτητας που έχει προς Ιταλία.
Για να αποτελείς Πύλη της Δύσης, θα πρέπει και η Δύση να σε αποκαλεί Πύλη της
Ανατολής, αλλά δεν έχουμε ακουστά κάτι τέτοιο, ίσως και για τον λόγο ότι για τη Δύση η Ελλάδα δεν είναι Ανατολή. Θεωρούν την Ανατολή Ανατολή, ενώ εμείς οι Ελληνες, θεωρώντας τον εαυτό μας Ανατολή, θεωρούμε τη Δύση, Δύση. Ούτως ή άλλως, βέβαια, για να είσαι Πύλη, κάτι πρέπει να περνάει από μέσα, κόσμος, εμπορεύματα, ιδέες, μόδες. Στην περίπτωσή μας περνάνε πρωτίστως οι αέρηδες, με βασικότερο τον μαϊστρο, που είναι βορειοδυτικός, ο πουνέντες που είναι δυτικός και κάνει ζημιές στις καταιγίδες, γνωστός στους αρχαίους ως ζέφυρος, και ο γαρμπής που είναι νοτιοδυτικός και καίει τα σπαρτά το καλοκαίρι, με το όνομα λίβας.
Πόλη της Δύσης, λοιπόν, δεν είμαστε, αλλά ήμασταν, ήμασταν, ήμασταν. Μπορούμε όμως μια χαρά να ξαναγίνουμε, σύμφωνα με τα πολιτικά οράματα που κατατίθενται στην περιοχή μας από πρωθυπουργούς εν ενεργεία και υποψήφιους, από περιφερειάρχες, δημάρχους και φυσικά βουλευτές που είναι μετρ της κοινοτοπίας στις δημόσιες δηλώσεις τους. Τα πράγματα είναι απλά: Αρκεί ένα τρένο και ένα λιμάνι. Και τότε να σου οι μέρες του 1900 να ζωντανεύουν, ο Καβάφης καταφθάνει με καράβι, ο Μητσάκης περιφέρεται από τριών Συμμάχων μέχρι Ιτιές προβληματισμένος με έναν αυτόχειρα, οι βρετανοί μεγαλέμποροι κτίζουν τα Εγγλέζικα και η Βασίλισσα Σοφία φυτεύει πεύκα στο Δασύλλιο. Όλα αυτά βέβαια σε τρισδιάστατες εικόνες, χάρη στο σύστημα φάιβ τζι που σου επιτρέπει
να έχεις του κόσμου τις εφαρμογές στο τηλέφωνό σου και να αναβιώνεις το παρελθόν σου, ή και να φτιάχνεις καινούργιο παρελθόν, γιατί από μέλλον είμαστε λίγο αδύνατοι. Προς το παρόν, είμαστε αυτό που δεν ήμαστε, πόλη με τα σαραντάξι πι, προστιθέντος του Πελετίδη.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
