Γεωργία Τσούλου: «Δεν λειτουργώ ως επιχειρηματίας, αλλά ως οικοδέσποινα»

Ευθύς, γνήσια, δυναμική, δραστήρια, έκανε ένα επιχειρηματικό βήμα στα 45 της, θέλοντας να δοκιμάσει τις δυνάμεις της. Και τα κατάφερε, όπως αποδεικνύει ο «Πάνορμος». Το beachbar, στο οποίο είναι συνιδιοκτήτρια, επτά χρόνια τώρα. Η Γεωργία Τσούλου αγαπά τον χώρο της και όσους συχνάζουν εκεί, τους οποίους αντιμετωπίζει ως φιλοξενούμενους και όχι ως πελάτες. Κι αυτό είναι το βασικό μυστικό της επιτυχίας της.

Εντονότερες μνήμες από τα παιδικά σου χρόνια;

Πολύ όμορφα χρόνια, με πολλή αγάπη, παιχνίδια με τα αδέλφια μου. Ημουν πολύ καλό και ήσυχο παιδί, διάβαζα πάρα πολύ. Ο ξαφνικός θάνατος του μπαμπά μου όταν ήμουν 16 χρονών…

Μετά το σχολείο πηγαίνεις…

Πηγαίνω στην Αθήνα και στη Σχολή Δοξιάδη, όπου σπούδασα διακόσμηση και γραφιστική. Μόλις αποφοίτησα, έμεινα στην Αθήνα και η πρώτη μου δουλειά ήταν σε μια διαφημιστική εταιρεία ως υπεύθυνη στο τμήμα συνεντεύξεων με παιδιά που ήθελαν να ασχοληθούν με την προώθηση προϊόντων. Εβλεπα περί τους 50 υποψήφιους κάθε μέρα και μου άρεσε πολύ αυτή η επικοινωνία μαζί τους.

Εκανες απιστία, δηλαδή, στο αντικείμενο των σπουδών σου για κάποιο καιρό…

Χμμμ, ναι. Αλλά μετά από τέσσερα χρόνια αποφάσισα ότι ήθελα να ασχοληθώ με τη διακόσμηση, επαγγελματικά, οπότε άρχισα να εργάζομαι σε μια μεγάλη επιχείρηση με έπιπλα κουζίνας, που συνεργαζόταν μόνο με αρχιτέκτονες και διακοσμητές, κι αυτή η δουλειά με κέρδισε.

Επέστρεψες στην Πάτρα, όμως…

Ναι, μετά από εννέα χρόνια στην Αθήνα, κατέβηκα στην Πάτρα το 2004, και το 2006 ανέλαβα το κατάστημα Τσαλαμιδάς, που ειδικεύεται στα αλουμίνια και ήθελε να φέρει στην Ελλάδα μια γερμανική εταιρεία, οπότε ταξίδεψα στη Γερμανία, φέραμε τα έπιπλα, έστησα την έκθεση… Μέχρι που πριν από οκτώ χρόνια αποφάσισα να αλλάξω ρότα.

Αυτό σημαίνει… «Πάνορμος». Πώς αποφάσισες να ανοίξεις, επιχειρηματικά, τα φτερά σου;

Το εξοχικό μας ήταν σε κοντινή απόσταση από αυτό τον χώρο στα Αραχωβίτικα, που ήταν αναξιοποίητος, και όταν έμαθα ότι νοικιάζεται, επειδή το μέρος είναι πανέμορφο, είπα να κάνω μια καινούργια αρχή και να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε κάτι διαφορετικό. Πριν από επτά, λοιπόν, χρόνια, συνεργάστηκα με τον Παναγιώτη τον Δρακόπουλο και στήσαμε τον «Πάνορμο».

Σε φόβισε στην αρχή αυτό το επιχειρηματικό βήμα;

Οχι καθόλου, άλλωστε δεν ήταν μεγάλο ρίσκο…

Εβαλες, πάντως, και τη διακοσμητική σου υπογραφή στο μαγαζί.

Α, ναι! Εγώ το έφτιαξα. Από το βαζάκι μέχρι την πετρούλα, και τα μισά από τα διακοσμητικά στοιχεία στον «Πάνορμο» τα έχω κατασκευάσει με τα χεράκια μου και με πολλή αγάπη.

Συν-τιμονιέρισσα σε μια επιχείρηση εστίασης. Περίγραψέ μας την εμπειρία αυτά τα επτά χρόνια επιτυχημένης πορείας.

Καταρχάς με ιντριγκάρει πολύ αυτή η δουλειά και δεν την αντιμετωπίζω ως επιχειρηματίας, αλλά ως οικοδέσποινα. Δηλαδή νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου κι έχω φιλοξενούμενους. Αγαπάω πολύ την επαφή με τον κόσμο και αυτό που πιστεύω ότι έχω καταφέρει είναι να έχουν όλοι την αίσθηση ότι πηγαίνουν σε έναν δικό τους αγαπημένο χώρο και νιώθουν τόσο άνετα, που έρχονται να πιουν έναν καφέ, ένα ποτό ή να φάνε κάτι και κάθονται με τις ώρες. Ξέρουν ότι στον «Πάνορμο» θα βρουν τους φίλους τους και θα περάσουν τη μέρα τους όμορφα και χαλαρά.

Κάποιοι, μάλιστα, μου λένε πως έχουν την αίσθηση ότι στον «Πάνορμο» κάνουν διακοπές. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, αφού την τελευταία τριετία, με την πανδημία αλλά και τις οικονομικές δυσκολίες, δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να φύγουν για μακρινούς προορισμούς.

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου θεωρείς ότι σε έχουν βγάλει ασπροπρόσωπη έως τώρα;

Είμαι πολύ μεθοδική, οπαδός της τάξης και της οργάνωσης.

Κι όταν κλείνει ο «Πάνορμος» μέχρι την επόμενη καλοκαιρινή σεζόν, δεν κάθεσαι άπρακτη, βεβαίως.

Εννοείται πως όχι. Μετά από έξι μήνες γεμάτους που ασχολούμαι με τον «Πάνορμο», τους υπόλοιπους τους αφιερώνω στα ενδιαφέροντά μου. Το Καρναβαλικό Κομιτάτο είναι ένα απ’ αυτά. Ως μέλος του ΔΣ και ταμίας, στόχος μου και των άλλων κομιτατζήδων είναι να προσφέρουμε στην πόλη μας. Φροντίζουμε, λοιπόν, με διάφορες δράσεις -θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις, εκδηλώσεις- να βάλουμε κι εμείς το λιθαράκι μας, συμβάλλοντας στην αναβάθμιση της Πάτρας μας.