Γιάννης Τσάκωνας: “Το σπίτι του ηθοποιού, είναι όπου έχει δουλειά”
Έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο συνεργασίας με το ‘Αρμα Θέσπιδος που κράτησε πέντε χρόνια, ο ηθοποιός Γιάννης Τσάκωνας μιλά σήμερα στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για τα νέα του σχέδια, θυμάται τον καιρό της καραντίνας και των διεκδικήσεων των καλλιτεχνών και στρέφει το βλέμμα στο μέλλον.
Τον Γιάννη Τσάκωνα φέτος μπορεί να μην τον δούμε στο πατρινό καλοκαίρι αλλά θα είναι στο «Λεσβιακό Καλοκαίρι» με την παράσταση «Μετακίνηση Τσέχωφ». Έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο συνεργασίας με το ‘Αρμα Θέσπιδος που κράτησε πέντε χρόνια, ο αγαπητός ηθοποιός μιλά σήμερα στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για τα νέα του σχέδια, θυμάται τον καιρό της καραντίνας και των διεκδικήσεων των καλλιτεχνών και στρέφει το βλέμμα στο μέλλον.
Μέχρι πρότινος η λέξη «μετακίνηση» μας παρέπεμπε αλλού. Τώρα έχουμε τη «Μετακίνηση Τσέχωφ». Μίλησέ μας λίγο για αυτή την παράσταση, για το τι ακριβώς πρόκειται.
Είναι μία λέξη που μπήκε για τα καλά στην ζωή μας και σηματοδότησε μια εποχή που δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε/αν/πως θα τελειώσει. Ίσως να έγινε μια κατάχρηση της διαδικασίας για την «μετακίνηση» από τις Αρχές ίσως και όχι. Αυτά τα ξέρουν οι ειδικοί. Δεν κρίνω τα μέτρα αλλά δεν μπορώ να μην ακούσω όλες τις φωνές των ανθρώπων γύρω μου. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά, όσο θυμάμαι εγώ τον εαυτό μου, ένα «πρέπει» που δεν υπήρχε. Eνα πρέπει μέσα στα πολλά. Μετακίνηση 1, 2, 3, 4, 5, 6. Πουθενά όμως κάποια μετακίνηση για ψυχική ανάταση, επαφή με τον πολιτισμό, επαφή με φίλους, μετακίνηση για ατομική ή συλλογική έκφραση πάντα με τα απαραίτητα μέτρα/περιορισμούς.
Οτιδήποτε τέτοιο γινόταν ήταν εκτός του επιτρεπόμενου πλαισίου και φυσικά μιλάω μόνο για τις περιπτώσεις που εφαρμόζονταν όλα τα μέτρα, προφυλάξεις, περιορισμοί. Συνθέσαμε λοιπόν έναν τίτλο για μετακίνηση προς τον πολιτισμό, για να μοιραστούν οι θεατές μας μια εμπειρία με αγαπημένα τους πρόσωπα σε ασφαλές περιβάλλον για όλους. Γιατί εμείς, το θεωρούμε εξίσου σημαντικό με το να πας στο φαρμακείο, στο σούπερ μάρκετ, για σωματική άσκηση ή σε μια τράπεζα.
Ωστόσο η λέξη μετακίνηση έχει και άλλη σημασία. Σηματοδοτεί την εσωτερική μετακίνηση που θέλουμε να συμβεί στους θεατές μας με την παράσταση αυτή. Είναι μια παράσταση που έχει βασιστεί σε 6 κωμικά και όχι μόνο διηγήματα του Α.Π.Τσέχωφ. Διηγήματα με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα και πάντα επίκαιρα. Θίγουν καταστάσεις, κατεστημένα, μοντέλα ζωής και προκαταλήψεις που διαχέονται από την κοινωνίας μας, επηρεάζοντας τον χαρακτήρα μας, τις επιλογές μας, τις σχέσεις μας με τους άλλους. Σε όλα αυτά, η παράστασή μας κλείνει το μάτι με αισιοδοξία, χαμογελώντας και κοιτώντας σε άλλη κατεύθυνση. Ανήκω σε μια γενιά, που αν και έχει κατηγορηθεί αρκετά για διάφορα, προσπαθεί με όσα περισσότερα μέσα διαθέτει να κάνει την κοινωνία μας πιο ανθρωποκεντρική και φιλόξενη. Το αν τα καταφέρνει εξαρτάται από πολλούς παράγοντες κάθε φορά. Η προσπάθεια όμως συνεχίζεται μέχρι να ευοδωθεί.
Είμαστε μία ομάδα 4 νέων επαγγελματιών στον χώρο, που μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και ανυπομονούμε να τους επικοινωνήσουμε με τον δικό μας τρόπο στους θεατές! Πάνω στην σκηνή θα δούμε τον Γεώργιο Κομνηνόγλου, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και την Ευθυμία Σκοπελίτου. Κάτω από τη σκηνή στην θέση του σκηνοθέτη θα είμαι εγώ. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που συνεργάζομαι με αυτούς τους 3 ταλαντούχους ηθοποιούς. Η κάθε πρόβα μας είναι μια γιορτή.
Προς το παρόν η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Μυτιλήνη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Λεσβιακό Καλοκαίρι» αλλά είμαστε σε συζητήσεις και για άλλους σταθμούς. Ενας από αυτούς μάλλον θα είναι και η Πάτρα.
Ακολουθήστε μας στα social media της παράστασης για να μαθαίνετε νέα μας! (Instagram: metakinisi_chekhov Facebook: Μετακίνηση Τσέχωφ).
Εκτός αυτού έχουμε και την δική σου «μετακίνηση» εκτός Πατρών, στο Φεστιβάλ Μυτιλήνης. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Πάντα έχω στο μυαλό μου και πιστεύω πως το σπίτι του ηθοποιού είναι όπου έχει δουλειά. Είναι μια δουλειά που βασίζεται στις μετακινήσεις και στις εναλλαγές ανθρώπων-συνεργατών. Από την άλλη πρέπει να πω ότι με ιντριγκάρει το θέατρο στην αποκέντρωση, χωρίς να με αφήνουν φυσικά αδιάφορο και τα μεγάλα ή μικρά θέατρα των πόλεων. Οπότε, μόλις προέκυψε αυτή η πρόταση, δέχτηκα με πολλή χαρά λόγω των ανθρώπων και του μέρους. Συναντήσαμε και εκτιμήσαμε αμέσως όλοι μας τη θερμή φιλοξενία της ομάδας του φεστιβάλ της Μυτιλήνης «Λεσβιακό Καλοκαίρι» και του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Κιβωτός του Γένους». Οι πρόβες μας γίνονται στο νησί το οποίο βλέπω για πρώτη φορά στη ζωή μου και ομολογώ πως είμαι εντυπωσιασμένος! Εχω ζήσει 5 χρόνια στη Σύρο όταν σπούδαζα στο Πολυτεχνικό Τμήμα ΜΣΠΣ πριν τη δραματική σχολή και μου είναι γνώριμα τα οφέλη της καθημερινότητας σε ένα ελληνικό νησί. Εν κατακλείδι θετικό πρόσημο σε όλα.
Με την Πάτρα τι γίνεται; Εκτός από το «Λεσβιακό Καλοκαίρι» θα σε δούμε και στο Πατρινό;
Στην Πάτρα ολοκληρώθηκε ο κύκλος συνεργασίας μου με το Αρμα Θέσπιδος του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας που διήρκεσε από το 2015 έως το 2020. Το Αρμα είναι ιδιαίτερη συνθήκη. Ήταν 5 χρόνια εποικοδομητικά. Νιώθω γεμάτος και εγώ και οι αποσκευές μου. Ήταν μια συνεργασία μέσα από την οποία εξελίχθηκα ως ηθοποιός και ως επαγγελματίας. Φυσικά δεν εξαιρώ και τις παραστάσεις στα ιδιωτικά θέατρα της πόλης στις οποίες συμμετείχα και ήταν υψηλού καλλιτεχνικού οφέλους. Εκεί υπάρχουν ακόμα ανοιχτοί κύκλοι που θα συνεχίσουν από φθινόπωρο/χειμώνα καλώς εχόντων των πραγμάτων… Είπα λοιπόν φέτος το καλοκαίρι να πάρω την αποσκευή μου και να πάω ένα διαφορετικό ταξίδι αυτή τη φορά, να αλλάξω παραστάσεις!
Πώς αισθάνθηκες όταν ξεκίνησες πρόβες μετά από τόσους μήνες αναγκαστικής απραγίας λόγω κορονοϊού; Ποιο συναίσθημα υπερίσχυσε και πως είναι όλη αυτή περίοδος της προετοιμασίας;
Δεν είχα χάσει και πολύ καιρό επαφή με το «άθλημα» γιατί τον χειμώνα που μας πέρασε μέχρι τέλη Φλεβάρη ήμουν σε πρόβες μαζί με τη Χριστίνα Κουταλιάγκα για την παράσταση «Στα πόδια» σε κείμενο του Γιάννη Σκαραγκά, σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια του Μίλτου Νίκα και στην παραγωγή ήταν η Ιλια Ράγκου και το Επίκεντρο+. Η παράσταση επιδοτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού με παραδοτέο το βίντεο της παράστασης. Μετά το καλοκαίρι όμως θα ξαναζωντανέψει για το κοινό. Stay tuned!
Μόλις τελείωσαν οι πρόβες, μου «τα ‘σκασε» λίγο η καραντίνα, αλλά κάπου εκεί ξεκίνησα μαθήματα βιολιού και κάπως δεν με άφησα να βαλτώσω λόγω πανδημίας και περιορισμών. Χαρά υπερίσχυσε. Χαρά για δημιουργία! Βέβαια, κάθε φορά η περίοδος της προετοιμασίας για μένα είναι λίγο επώδυνη μέχρι να βρω/βρούμε τους δρόμους μας, είτε ως ηθοποιός είτε ως σκηνοθέτης. Χάνομαι στο κείμενο, στις σκέψεις, στις εικόνες, ερευνώ, παρατηρώ, απορροφάται σχεδόν ολοκληρωτικά η σκέψη μου και εκνευρίζομαι πολύ όταν με διακόπτουν για άλλους λόγους ή όταν με διακόπτει η καθημερινότητα (αυτό είναι το χειρότερό μου!). Είμαι λίγο ανυπόφορος στους κοντινούς μου ανθρώπους αυτές τις περιόδους. Και δεν έχω καμία αίσθηση του χρόνου. Τι μου πεις ότι είναι 15 Αύγουστος τι μου πεις ξημερώνουν Χριστούγεννα μου είναι το ίδιο! Όμως το δουλεύω και προσπαθώ να είμαι σωστός συνεργάτης για τους συναδέλφους μου πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Ήσουν ένας από τους καλλιτέχνες της Πάτρας που πρωτοστάτησες στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι η Πολιτεία είχε αφήσει τους καλλιτέχνες έξω από τις επιδοτήσεις. Πώς βλέπεις τώρα εκείνες τις ημέρες αλλά και το μέλλον;
Βλέπω εκείνες τις ημέρες με περηφάνια για όλους τους συναδέλφους μου σε όλη τη χώρα. Κάναμε το αυτονόητο και θεωρώ ότι μπήκαμε στο χάρτη. Αυτό είναι ένα μικρό πρώτο βήμα. Είμαστε ένας κλάδος που πολλοί δεν παίρνουν στα σοβαρά και δεν αναφέρομαι μόνο στις κυβερνήσεις. Εμείς όμως είμαστε εδώ, σοβαρολογούμε, πατάμε στα πόδια μας με υπομονή και επιμονή. Είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουμε να κατακτάμε στόχους και να διεκδικούμε αποτελεσματικά αυτά που δικαιούμαστε. Ελπίζω στο μέλλον να μην υπάρχει η ανάγκη για επιδοματική πολιτική. Θέλουμε να μπορούμε να εργαζόμαστε για να είμαστε όλοι παραγωγικοί πάντα μέσα σε υγιή πλαίσια.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
