Η ανθισμένη αμυγδαλιά
Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει με αφορμή την εξαγορά της ΙΟΝ
Η είδηση: Συμφωνία των μετόχων της ΙΟΝ με τον ισχυρό άνδρα του ομίλου Τσιπίτα για εκχώρηση του 45% της εταιρίας, με οψιόν εξαγοράς του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών.
Οι συνειρμοί: Χειμώνας, κρύο έξω, θαλπωρή μέσα. Κυριακή. Το οικογενειακό γεύμα τελειώνει. Πώς θα γεμίσουμε τον χρόνο μέχρι να αρχίσουν οι ποδοσφαιρικές μεταδόσεις; Ολο και κάποιος μεγάλος θα πεταχτεί στη ζούλα μέχρι το γωνιακό περίπτερο και θα επιστρέψει με μια ΙΟΝ αμυγδάλου, τη σοκολάτα με το ροζ περιτύλιγμα που απεικονίζει μια ανθισμένη αμυγδαλιά. Οι καταχρήσεις δεν επιτρέπονται, θεωρούνται ανοησία επιπλέον. Οι μεγάλοι θα μοιραστούν τη μισή σοκολάτα, οι μικροί την άλλη μισή. Σύντομα θα καταλάβεις ότι είτε φας ένα κομμάτι από την πλάκα είτε φας τρεις σοκολάτες τη μία μετά την άλλη, η βουλιμία αντί να κάμπτεται θεριεύει, κάτι που θα σου συμβεί με μαθηματική ακρίβεια στο μέλλον, όταν καταναλώνεις φιστίκι αράπικο ή Αιγίνης, αλμυρό αμύγδαλο, τσίχλες, παγωτά. Και σε άλλους πίτσα, γαριδάκια και τσιπς. Αλλά και κόκα κόλα. Δεν είναι ακριβώς εθιστικό. Είναι εξαναγκαστικό. Μπορείς να μη ζήσεις χωρίς αυτά. Αλλά αν τα αρχίσεις, δεν ξεκολλάς. Στο μυαλό σου έρχεται η Εικόνα της Ευτυχίας, μια θεόρατη ΙΟΝ αμυγδάλου, με εμβαδόν σαν κάλυμμα κουτιού παπουτσιών. Καινούργιων παπουτσιών.
Η ανάλυση: Αλλά το μυστικό της ανεπανάληπτης και αξεπέραστης επιτυχίας της ΙΟΝ αμυγδάλου δεν είναι η πυροδότηση της βουλιμίας, την οποία μπορεί να πετύχει οποιαδήποτε αξιοπρεπής σοκολάτα, όσο το γεγονός ότι πέτυχε να αναγορευθεί σε εθνικό σοκολατοειδές σκεύασμα, και μέσω αυτής της αναγόρευσης εμφυτεύθηκε στη συλλογική και ατομική συνείδηση ως κυρίαρχη εκδοχή της Μνήμης Σοκολάτας και ο εγκέφαλος όχι απλά να την αναγνωρίζει όπως αναγνωρίζει φωνές, οσμές και άλλα θεμελιώδη ερεθίσματα, αλλά και να την αποζητά, στήνοντας του οργανισμού ψευδεπίγραφα υπογλυκαιμικά επεισόδια, άλλο που δεν ήθελε βέβαια ο οργανισμός για να τρέξει στο περίπτερο προκειμένου «να γλυκαθεί».
Η υποψία: Ο εγκέφαλος είναι μέγας μουρντάρης, όχι μόνο παριστάνει τον ξελιγωμένο, αλλά στήνει και ταχαμουτζίδικες καταθλιπτικές κρίσεις προκειμένου να δικαιολογήσει τη λαίμαργη προσφυγή στο περίπτερο. Μέσα από την ικανοποίηση του κρεσέντο της επιτηδευμένης ανάγκης, ο εγκέφαλος, (που ήδη έχει σκηνοθετήσει την απάτη της «ψυχής»- μεγάλο μούσι- για να μην τον αντιμετωπίζουμε σαν ένα μπολ με νεύρα και χυλό από βδελυρές παχύρρευστες ουσίες, αλλά σαν κάτι ευγενές και τρυφερό, που του γράφεις και ποιήματα του βρωμιάρη) αυτοχαϊδεύεται και εξασφαλίζει μια τεμπέλικη αποθήκευση λιπωδών ουσιών: Η τέρψη της κατανάλωσης είναι η σατανική επιβράβευση για την αποθήκευση αυτή, που τρέφει το σώμα χωρίς να βασανίζεται με κουραστικά μασήματα και επεξεργασία άνοστης υγιεινής ύλης. Για έναν περίεργο ρόλο, ο εγκέφαλος προσπαθεί να σε σκοτώσει από νωρίς. Ποιος ξέρει; Ισως και να μην τον ενδιαφέρει η μακροημέρευσή σου, γιατί σε θεωρεί άχθος αρούρης, όσο τον νοιάζει η διαιώνιση του είδους. Φάε, καρδάμωσε, αναπαραγάγου, ψόφα κηφήνα.
Η επιστροφή: Η ΙΟΝ αμυγδάλου είναι το μεγαλύτερο σαξές στόρι της ελληνικής παραγωγής βρώσιμων ειδών, ίσως και η πιο επιτυχημένη εκδοχή ελληνικού βιομηχανικού προϊόντος. Καταλήγεις με την περισπούδαστη αυτή παρατήρηση. Και αναπολείς το κομμάτι της σοκολάτας που σου αναλογούσε, μέχρι να ακούσεις το περίφημο «αγαπητοί μου ακροαταί». Τότε, η σοκολάτα και τα ποδόσφαιρα ήταν μια φορά την εβδομάδα. Ακου να δεις τι γινόταν: Μόνος σου δημιουργείς τις συνήθειες που η έλλειψή τους σε κάνει να νιώθεις τη θλίψη που θα καλυφθεί ικανοποιώντας τις συνήθειες αυτές. Η ψυχή είναι μια μεγάλη μέγαιρα. Να το θυμάσαι μικρή μου αγάπη. Η καρδιά σε σκοτώνει όταν ψηλώνει. Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
