Ιάσονας Φωτήλας: «Δεν πρέπει να μένουμε θεατές στην καταστροφή μνημείων» – «Το Ρωμαϊκό Ωδείο ήταν ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ»
Αιχμές στον Κώστα Πελετίδη και… «για μια μελέτη 30.000 ευρώ, χάσαμε 2,5 χρόνια από το Δημοτικό Θέατρο» – Ο υφυπουργός Πολιτισμού στον Peloponnisos FM 103,9
Ο Ιάσονας Φωτήλας στα σιντριβάνια της πλατείας Γεωργίου Α΄ 
«Την αγάπη του ο καθένας μας για την πόλη και για τα μνημεία που αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της, πρέπει να την αποδεικνύει καθημερινά με πράξεις. Δεν αρκούν τα λόγια. Ο κ. Πελετίδης, ο πρώτος πολίτης της Πάτρας, έχει δείξει διαχρονικά μια περιορισμένη ευαισθησία για όλα αυτά…».
Οι αναφορές του υφυπουργού Πολιτισμού Ιάσονα Φωτήλα χθες στον Peloponnisos FM 103,9 για τα εγκαίνια στο Ρωμαϊκό Ωδείο και -κυρίως- για την έναρξη των εργασιών αποκατάστασης στα σιντριβάνια της πλατείας βασιλέως Γεωργίου Α΄, περιείχαν και (νέες) αιχμές για τη δημοτική αρχή και προσωπικά για τον δήμαρχο Κώστα Πελετίδη.
Αναλυτικά, όλα όσα ανέφερε ο Ιάσονας Φωτήλας στην εκπομπή «Μαζί στον αέρα… καλημέρα!»:
Για το Ρωμαϊκό Ωδείο: «Δεν νομίζω ότι ξέραμε μέχρι τώρα πώς είναι το Ρωμαϊκό Ωδείο και ο περιβάλλων χώρος. Πλέον, μάθαμε. Εχουμε, πλέον, έναν αρχαιολογικό χώρο και στη μέση έχει ένα μνημείο. Μέχρι χθες είχαμε ένα μνημείο, το οποίο γύρω-γύρω είχε απλά μια αποθήκη αρχαιοτήτων μη προσβάσιμη στο κοινό. Και σε κάθε περίπτωση, δεν το απολαμβάναμε. Είναι ένα κομμάτι, ίσως το πιο σημαντικό, του πολιτιστικού παζλ της Πάτρας. Σιγά-σιγά έρχονται κι αναδεικνύονται και αποκαθίστανται όλα τα κομμάτια. Πριν από λίγο καιρό είχαμε τα εγκαίνια στους προμαχώνες του Κάστρου. Νωρίτερα είχαμε το ξεκίνημα των έργων του Ρωμαϊκού Σταδίου και έπεται συνέχεια. Εγινε η έναρξη της αποκατάστασης των σιντριβανιών της πλατείας βασιλέως Γεωργίου Α΄. Σε λίγο διάστημα βγαίνει στον αέρα ο διαγωνισμός για την αποκατάσταση του Δημοτικού μας Θεάτρου. Ολα τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται».
Για τη στάση της δημοτικής αρχής: «Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να μένουμε θεατές στην καταστροφή μνημείων και τοποσήμων της Πάτρας, όμως η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς κάποιοι μένουν και δείχνουν μειωμένη ευαισθησία στην πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Προφανώς είναι θέμα ιδεολογικών, πολιτικών, κομματικών αντιλήψεων και αγκυλώσεων εκ μέρους της δημοτικής αρχής. Τα σιντριβάνια προφανώς είναι κάτι συντηρητικό, είναι αστικό πράγμα, αποτέλεσμα μιας αστικής τάξης που δεν αρμόζει στον κομμουνισμό. Τι να πω;(!)».
Για τα σιντριβάνια στην πλατεία Γεωργίου Α΄: «Καταρχάς κάποιοι νομίζουν ότι ήταν υποχρέωση του υπουργείου να φτιάξει τα σιντριβάνια. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το ξεκαθάρισε και η κυρία υπουργός, το ξεκαθαρίζω κι εγώ. Η υποχρέωση αποκατάστασης τέτοιων μνημείων στον αστικό ιστό της πόλης είναι υποχρέωση του εκάστοτε δήμου, του ιδιοκτήτη δηλαδή των μνημείων.
Κι αν η δουλειά στη συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται από το υπουργείο είναι για τρεις λόγους: Πρώτον, γιατί δεν το κάνει αυτός που έπρεπε, ο ιδιοκτήτης, ο Δήμος, ο κ. Πελετίδης στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεύτερον, για λόγους ευαισθησίας του υπουργείου Πολιτισμού και ιδιαίτερα της ίδιας της υπουργού. Και τρίτον, θα το αναφέρω απλά και μόνο επειδή το είπε και η κυρία Μενδώνη: Κατόπιν της επίμονης στάσης και παρότρυνσης του υφυπουργού Πολιτισμού. Γι΄ αυτό γίνονται από εμάς τα σιντριβάνια. Οχι γιατί οφείλαμε να το κάνουμε, αλλά γιατί είμαστε ευαίσθητοι σε τέτοια πράγματα».
Αιχμές για φθορές: «Ακουσα να λένε ότι φτιάχνουμε μόνο το ένα σιντριβάνι, επειδή δεν είδαν σκαλωσιές στο άλλο. Αυτά είναι αστειότητες. Θα ολοκληρωθεί το πρώτο σιντριβάνι μέχρι το τέλος του έτους και θα ξεκινήσουν οι εργασίες και στο δεύτερο. Η ζημιά που έχει γίνει είναι τεράστια. Πέρα από τη φυσική φθορά του χρόνου, έχουν γίνει καταστροφές επάνω στο μνημείο από τη δημοτική αρχή. Στο στόμα του κάθε λιονταριού υπάρχει ένα ποτιστήρι που ρίχνει το νερό. Οταν αυτό χάλασε, ο δήμαρχος δεν σκέφτηκε πώς θα δώσει λύση, αλλά τρύπησε τα λιοντάρια από την πίσω πλευρά και πέρασε λάστιχα. Αυτό είναι καταστροφή. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι ο Δήμος οφείλει να προβεί στην αποκατάσταση της υδραυλικής εγκατάστασης των σιντριβανιών. Το υπουργείο θα φτιάξει το εξωτερικό. Το μέσα κομμάτι, η υδραυλική εγκατάσταση, είναι του Δήμου. Βλέπω μια καθυστέρηση. Πρέπει να έρθει μαζί και να κουμπώσει. Ο Δήμος πρέπει να ενεργοποιηθεί και να κάνει μια μελέτη μαζί με τα συνεργεία του υπουργείου για να ολοκληρωθεί μαζί το έργο. Για μια μελέτη 30.000 ευρώ, χάσαμε 2,5 χρόνια από το Δημοτικό Θέατρο».
Για το Δημοτικό Θέατρο: «Την ίδια μειωμένη και περιορισμένη ευαισθησία έχει δείξει ο κ. Πελετίδης και στο ζήτημα της αποκατάστασης του Δημοτικού Θεάτρου, το οποίο σήμερα που μιλάμε θα έπρεπε να ολοκληρώνεται κι όχι να περιμένουμε να ξεκινήσει. Κι αν χάσαμε 2,5 χρόνια, είναι γιατί ο Δήμος Πατρέων δεν έκανε, για λόγους που ο ίδιος ξέρει, το ελάχιστο κομμάτι που του αναλογούσε. Το έκανε μετά από 2,5 χρόνια, μετά από μεγάλη πίεση από το υπουργείο Πολιτισμού. Ευτυχώς από σήμερα και πέρα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι ο Δήμος γιατί το έργο θα προχωρήσει κανονικά. Δείτε ποια είναι σήμερα η εικόνα του Δημοτικού Θεάτρου. Ενα μέρος το οποίο έχει καταντήσει δημόσια ουρητήρια, στέκι ναρκομανών και αναρχικών, μέρος για γκράφιτι, και μέρος για πανό ανακοινώσεων των πολιτικών πεποιθήσεων του κ. Πελετίδη. Αντί να βλέπουμε την πρόσοψη του μνημείου μας, βλέπουμε ένα πανό για τους Παλαιστινίους. Αυτός είναι ο σεβασμός τον οποίο θα έπρεπε να δείξει ο πρώτος πολίτης της Πάτρας για την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης;».
Η αναφορά στον Αμπετ Χασμάν: «Μέσα από τα συναισθήματα οργής, πίκρας και αγανάκτησης που με διακατείχαν και με διακατέχουν για το πώς αντιμετωπίζει ο κ. Δήμαρχος την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης μας, είπα και κάτι το οποίο δεν ήταν σωστό. Αναρωτήθηκα αν αυτό συμβαίνει μόνο από πολιτικές πεποιθήσεις ή αν οφείλεται στο ότι δεν έζησε αυτά τα μνημεία από παιδί. Η δήλωση αυτή ήταν άδικη απέναντι σε ανθρώπους που δεν έχουν γεννηθεί στην Πάτρα, αλλά ζουν εδώ και τη σέβονται. Ενα τρανό παράδειγμα που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ο αείμνηστος Αμπετ Χασμάν, ένας άνθρωπος που ήρθε από πολύ μακριά, αλλά αγάπησε και υπηρέτησε την πόλη όσο λίγοι. Την αγάπη του την έδειξε με πράξεις όχι με λόγια. Ο πολίτης δείχνει την αγάπη του με το να σέβεται ένα μνημείο και ο αιρετός με το να το προστατεύει και να το αναδεικνύει. Η τοποθέτησή μου δεν ήταν γενική, ήταν προσωπική για έναν δήμαρχο, ο οποίος σνομπάρει την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης της οποίας ηγείται, ως προϊόν της αστικής τάξης και για άλλους λόγους ελάσσονος σημασίας».
Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη
Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
