Αυτή είναι η πόλη που ζει στον ίσκιο του Πάμπλο Εσκομπάρ ΦΩΤΟ
Σε κάθε γωνιά της Μεδεγίν, σε αφίσες, μπλουζάκια και τουριστικά αναμνηστικά, η εικόνα του «βαρόνου της κοκαΐνης» εξακολουθεί να πουλά
Στο Μεξικό στην Μεδεγίν, την πατρίδα του Πάμπλο Εσκομπάρ, η «ναρκοκουλτούρα» δεν αποτελεί παρελθόν. Δημοσιογράφοι του Sky News καταγράφουν ένα απίστευτο σκηνικό: ένα μποτιλιάρισμα αυτοκινήτων που περιμένει να αγοράσει ναρκωτικά, ενώ λίγα χιλιόμετρα μακριά, στις όχθες του Αμαζονίου, οι αγρότες κόβουν φύλλα κόκας για μερικά δολάρια, συντηρώντας ένα δισεκατομμυρίων δολαρίων παγκόσμιο κύκλωμα.
Η Μεδεγίν, κάποτε το κέντρο της πιο βίαιης αυτοκρατορίας ναρκωτικών στον κόσμο, σήμερα συνεχίζει να κουβαλά το στίγμα του ονόματος του Πάμπλο Εσκομπάρ. Σε κάθε γωνιά της πόλης, σε αφίσες, μπλουζάκια και τουριστικά αναμνηστικά, η εικόνα του «βαρόνου της κοκαΐνης» εξακολουθεί να πουλά.
Υπάρχουν ακόμα και οργανωμένες ξεναγήσεις στον τάφο του και ένα μουσείο αφιερωμένο στη ζωή του.
Όμως πίσω από το τουριστικό αυτό προσωπείο, η πραγματικότητα της Μεδεγίν παραμένει ωμή. Οι δρόμοι μετατρέπονται σε αυτοσχέδιες «αγορές» ναρκωτικών, με μοτοσικλετιστές να σχηματίζουν ουρές για να παραλάβουν παραγγελίες, και πολυτελή διαμερίσματα να λειτουργούν ως κρυφά σημεία διανομής. «Αν θες να δεις εμπόριο ναρκωτικών, θα σου δείξω εμπόριο ναρκωτικών. Εδώ είναι Κολομβία», λέει χαρακτηριστικά ένας κάτοικος.
Η καθημερινότητα του «ναρκοκράτους»
Η διακίνηση στη Μεδεγίν έχει γίνει σχεδόν θεσμός. Οι συναλλαγές γίνονται δίπλα σε καφετέριες και εστιατόρια, μέσα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει παράδοξα φυσιολογική καθημερινότητα. Οι «τσιλιαδόροι» επικοινωνούν με σφυρίγματα: δύο σφυρίγματα σημαίνουν «καθαρά», ένα σφύριγμα σημαίνει «αστυνομία». Το εμπόριο λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, με οικογένειες να δειπνούν λίγα μέτρα μακριά από τα σημεία αγοραπωλησίας.
Η «ναρκοκουλτούρα» δεν είναι απλώς εγκληματική δραστηριότητα – είναι τρόπος ζωής. Από τα φτωχά προάστια μέχρι τα κλαμπ στο κέντρο της πόλης, η παρουσία των ναρκωτικών είναι παντού. Το παράνομο εμπόριο έχει διαποτίσει την κοινωνία σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και ο τουρισμός έχει προσαρμοστεί σε αυτό.
Η παγκόσμια διάσταση του προβλήματος
Η Κολομβία παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς κοκαΐνης παγκοσμίως, τροφοδοτώντας κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ έχει θέσει τη Λατινική Αμερική στο επίκεντρο ενός νέου «πολέμου κατά των ναρκωτικών».
Ο Τραμπ έχει εξαπολύσει επιθέσεις σε πλοία κοντά στη Βενεζουέλα, τα οποία υποστήριξε ότι μετέφεραν ναρκωτικά, ενώ ενίσχυσε τη στρατιωτική παρουσία στην Καραϊβική με πλοία, ελικόπτερα, drones και στρατιώτες. Ορισμένοι παρατηρητές θεωρούν ότι η εκστρατεία αυτή αποτελεί προκάλυμμα για πολιτική πίεση και πιθανή αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Μαδούρο στη Βενεζουέλα, με το επιχείρημα ότι «η κυβέρνηση λειτουργεί ως καρτέλ».
Η Κολομβία, ως γειτονική χώρα και βασικός προμηθευτής, βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο. Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι η αμερικανική στρατηγική δεν στοχεύει τους χρήστες αλλά τους προμηθευτές, θεωρώντας ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η παραγωγή, όχι η κατανάλωση.
Τα χωράφια της κόκας στα βάθη του Αμαζονίου
Το ταξίδι του ρεπόρτερ συνεχίζεται στις όχθες του Αμαζονίου, εκεί όπου γεννιέται η πρώτη ύλη της κοκαΐνης: το φυτό της κόκας. Οι φυτείες είναι κρυμμένες μέσα σε απομονωμένες περιοχές, χιλιόμετρα μακριά από χωριά και πόλεις. Μετά από πέντε ώρες ταξιδιού με βάρκα, μέσα στη βροχή και τα πυκνά δέντρα, η ομάδα του Sky News φτάνει σε μια φυτεία οκτώ εκταρίων, κοντά στα σύνορα Κολομβίας–Περού.
Το φυτό έχει ηλικία δυόμισι ετών και οι αγρότες ετοιμάζονται για συγκομιδή. Για να παραχθούν μόλις 70 γραμμάρια κοκαΐνης, χρειάζονται περίπου 30 κιλά φύλλα κόκας. Κι όμως, ο αγρότης που καλλιεργεί το φυτό πληρώνεται μόλις 7 δολάρια για όλη αυτή την ποσότητα.
Ο φαύλος κύκλος της φτώχειας και της παρανομίας
Ο αγρότης γνωρίζει ότι η καλλιέργεια χρησιμοποιείται για παράνομη επεξεργασία, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. «Για μένα είναι ζήτημα επιβίωσης», λέει. «Δεν είναι καλό για κανέναν, το ξέρουμε, αλλά όλοι κάνουμε θυσίες για να ζήσουμε».
Η πραγματικότητα είναι σκληρή: ενώ τα καρτέλ κερδίζουν δισεκατομμύρια, οι άνθρωποι που δουλεύουν στα χωράφια της κόκας παραμένουν εγκλωβισμένοι στη φτώχεια. Ολόκληρες κοινότητες επιβιώνουν χάρη στην παράνομη καλλιέργεια, χωρίς να έχουν άλλη εναλλακτική.
Από τα φύλλα κόκας στο λευκό χρυσάφι της Δύσης
Το διεθνές εμπόριο κοκαΐνης ξεκινά από αυτά τα ταπεινά φύλλα και καταλήγει στα σαλόνια της Δύσης. Παρά τις εκστρατείες των κυβερνήσεων και τους πολέμους κατά των καρτέλ, η παγκόσμια ζήτηση παραμένει σταθερή – και αυτό είναι που κρατά ζωντανή την αλυσίδα.
Η Μεδεγίν, παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης, παραμένει ο καθρέφτης αυτής της αντίφασης: μια πόλη που ζει ανάμεσα στον μύθο του Εσκομπάρ και τη σκληρή πραγματικότητα ενός κράτους που εξακολουθεί να εξαρτάται, κοινωνικά και οικονομικά, από τα ναρκωτικά.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
