Ο Έλληνας φρουρός που νίκησε τον θάνατο στην Ερυθρά Θάλασσα: «Η υπόσχεση στην κόρη μου με κράτησε ζωντανό»
Συγκλονίζει η μαρτυρία του Έλληνα ένοπλου φρουρού Βαγγέλη Σταρίδα, που έζησε τον απόλυτο εφιάλτη στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν το πλοίο Eternity C δέχθηκε επίθεση από τους Χούθι. Τρεις ημέρες παγιδευμένος στη θάλασσα, με νεκρούς συναδέλφους και συνεχή πυρά, πάλεψε για τη ζωή του κρατώντας μια μόνο σκέψη: να τηρήσει την υπόσχεση στην κόρη του ότι «πάντα θα επιστρέφω».
Μια συγκλονιστική εξομολόγηση για το πώς επέζησε τρεις μέρες παγιδευμένος στην Ερυθρά Θάλασσα μετά από επίθεση των Χούθι, περιγράφει ο Έλληνας ένοπλος φρουρός Βαγγέλης Σταρίδας. Από τις 7 έως τις 10 Ιουλίου βρέθηκε στο απόλυτο χάος, όταν το πλοίο Eternity C, στο οποίο εργαζόταν, έγινε στόχος καταιγισμού πυραύλων.
Μιλώντας στον Alpha, περιέγραψε πως το πλοίο χτυπήθηκε από 15 πυραύλους και το πλήρωμα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σκάφος και να βουτήξει στη θάλασσα. «Άντεξα γιατί είχα δώσει υπόσχεση στην κόρη μου ότι πάντα θα επιστρέφω», λέει συγκινημένος.
Η επίθεση σημειώθηκε ενώ το πλοίο κατευθυνόταν προς την Άκαμπα, έχοντας μόλις ξεφορτώσει σόγια στη Σομαλία. Ο ίδιος θυμάται πως ξεκουραζόταν πριν τη βάρδιά του, όταν δέχθηκαν το πρώτο πλήγμα. «Το πλοίο τραντάχτηκε ολόκληρο, ο ήχος ήταν εκκωφαντικός και κατάλαβα αμέσως πως δεχόμασταν επίθεση».
Η πρώτη βολή έπληξε το μηχανοστάσιο, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και τον θάνατο τριών μελών του πληρώματος. «Ήταν βολή τακτικής, για να μας ακινητοποιήσουν», περιγράφει. Από τις 7 το απόγευμα ως τις 10 το επόμενο πρωί, οι Χούθι συνέχισαν να χτυπούν. «Μέτρησα 15 πυραύλους. Άκουγες το “μπαμ”, έβλεπες τη λάμψη και μετά ένα τράνταγμα που σου έκοβε την ανάσα».
Παρά τον τραυματισμό του στα πόδια, συνέχισε να βοηθά το πλήρωμα. Όταν κατάλαβαν ότι οι επιθέσεις δεν θα σταματούσαν, πήραν τη δραματική απόφαση να πέσουν στη θάλασσα. «Ήταν θέμα χρόνου να σκοτωθούμε αν μέναμε πάνω. Αν μπαίναμε στις βάρκες, θα ήμασταν εύκολοι στόχοι», λέει.
Κατά τη διαφυγή του, μια νέα έκρηξη τον τραυμάτισε σοβαρά στο πόδι. «Έτρεχε αίμα ασταμάτητα, φοβόμουν ότι θα το χάσω. Είπα στον καπετάνιο: ή μένουμε να μας σκοτώσουν ή πέφτουμε. Και πέσαμε».
Οι 18 ναυτικοί βούτηξαν στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Μετά από δύο ώρες κολύμβησης είδαν το πλοίο να συνεχίζει να δέχεται επιθέσεις. «Κάποιοι έμειναν πίσω. Δέκα ή έντεκα είναι ακόμη αιχμάλωτοι», αποκαλύπτει. Η ομάδα του μειώθηκε σε πέντε άτομα.
Για δύο ημέρες και δύο νύχτες πάλευαν με τη δίψα, τη ζέστη, τα κύματα και τα ψάρια που τους χτυπούσαν. «Την πρώτη μέρα ένιωσα φόβο, τη δεύτερη αποφασιστικότητα. Έπρεπε να φτάσω κάπου», λέει.
Μια πρώτη ελπίδα διάσωσης χάθηκε όταν διερχόμενο πλοίο τους είδε αλλά δεν σταμάτησε. «Αποκλείεται να μην μας είδαν. Μας άφησαν στη θάλασσα».
Η σωτηρία ήρθε στις 10 Ιουλίου, όταν εντοπίστηκαν από διασωστικό σκάφος. «Η χαρά ήταν απερίγραπτη. Γελούσαμε, φωνάζαμε, αγκαλιαζόμασταν. Το ίδιο σκάφος είχε σώσει έξι ναυτικούς την προηγούμενη μέρα και εμάς τους τέσσερις τελευταίους».
Ο Βαγγέλης Σταρίδας ολοκληρώνει τη μαρτυρία του με μια φράση που περικλείει όλο το βάρος της εμπειρίας του: «Η κόρη μου πάντα ανησυχούσε για τη δουλειά μου. Της είχα υποσχεθεί ότι θα επιστρέφω. Και κράτησα την υπόσχεσή μου».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
