Ο σωτήρας το παράκανε με τη σωτηρία

Οφείλουμε στον τουρισμό μια τεράστια εισροή πόρων που αναστήλωσαν την οικονομία και έδωσαν δουλειές. Μόνο που η αξιοποίηση των τουριστικών περιοχών έγινε ανεξέλεγκτα, καταχρηστικά, χαριστικά. Και σε πολλές περιπτώσεις πειρατικά, με αθέμιτα αλισιβερίσια και πολλή ωμότητα.

Το κράτος και οι κυβερνήσεις βάλθηκαν να πανηγυρίζουν για το τουριστικό μας σουξέ, αλλά αλληθώρισαν μπροστά σε κραυγαλέες παθογένειες που συνιστούν πρόκληση για τον Ελληνα πολίτη.

Το φαινόμενο των απλησίαστων, από τη μια και ταυτοχρόνως υπερφορτωμένων δημοφιλών περιοχών εξαπλώθηκε. Εδώ και καιρό ο Ελληνας φωνάζει ότι δυσκολεύεται να κάνει διακοπές στην πατρίδα του.

Χρειαζόμαστε πολιτική ορίων και ισορροπιών. Εξορθολογισμό, ο οποίος συνιστά ευαγγέλιο του πρωθυπουργού. Αλλά και μια στιβαρή, μη διαβρώσιμη διοίκηση. Αυτό δεν είναι το δυνατό μας, όπως ξέρουμε.