Ο θρίαμβος του Νεκτάριου Φαρμάκη και το «επικίνδυνο» δώρο

Του Θεόδωρη Λουλούδη.

Ο Νεκτάριος Φαρμάκης εξελέγη περιφερειάρχης με θριαμβευτικό ποσοστό. Σύμφωνα με το exit poll, τον Νεκτάριο Φαρμάκη ψήφισε το 84% της ΝΔ, το 18% του ΣΥΡΙΖΑ, το 26% του ΠΑΣΟΚ και μεγάλο τμήμα των μικρότερων κομμάτων.

Ο Ν. Φαρμάκης εξελέγη διότι:

· Εργάστηκε σκληρά. Ανω του 60% των εκλογέων θεωρεί ότι «έχει κάνει έργο» και «οδηγεί την ΠΔΕ στη σωστή κατεύθυνση».

· Πολιτεύτηκε με σεμνότητα, αποφεύγοντας κομματικοποίηση και αντιπαραθέσεις.

· Με τους χειρισμούς του κατάφερε να γίνει το σημαντικότερο πρόσωπο του πολιτικού προσωπικού της ΠΔΕ. Σπάνια βλέπει κανείς πολιτικό σε μετρήσεις στην «καταλληλόλητα» με 45% διαφορά από τον δεύτερο και στο «ανώτατο εύρος εκλογικής επιρροής» να τείνει στο 70%.

· Μετάβαλε την ΠΔΕ ως υπηρεσία από «υπόθεση μιας μικρής παρέας» σε υπόθεση πολύ περισσότερων. Εάν μπορούσε να μετρηθεί πόσοι θεωρούσαν ότι η ΠΔΕ μπορεί να επηρεάσει τη δική τους ζωή κατά το παρελθόν και σήμερα θα διαπιστώναμε μεγάλη διαφορά.

· Οι πολίτες τον επέλεξαν θετικά και όχι ως «τον λιγότερο κακό», όπως συχνά συμβαίνει στην πολιτική.

Η επόμενη μέρα των εκλογών βρίσκει την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με ένα πολιτικό σκηνικό που όμοιό του δεν είχε εμφανιστεί στο παρελθόν.

Με ένα πρόσωπο πολιτικά κυρίαρχο, που όμως ηγείται μιας υπηρεσίας καχεκτικής και «άγνωστης» στους πολίτες. Ο Ν. Φαρμάκης κέρδισε την εκλογή που επεδίωκε και από την πρώτη Κυριακή. Κεφαλαιοποιώντας τη δουλειά του τέσσερα χρόνια αλλά και τη συμπεριφορά του. Πατώντας πάνω σε στέρεα πολιτικά δεδομένα, έκανε μία στοχευμένη καμπάνια. Επιπλέον, η απουσία ισχυρών αντιπάλων και, κατά συνέπεια, πολιτικής πόλωσης ενίσχυσε περαιτέρω τα ποσοστά του.

Το αποτέλεσμα των εκλογών, πάντως, δημιουργεί και έναν πολιτικό κίνδυνο για τον Νεκτάριο Φαρμάκη, καθώς πλέον θα αξιολογείται όχι συγκρινόμενος με τους ανταγωνιστές του, αλλά από τη διαχείριση των ζητημάτων της Περιφέρειας και μόνο. Σε μία εποχή αυξημένης μεταβλητότητας και αυξημένων προσδοκιών, αυτό δεν πρέπει να υποτιμάται. Ο Ν. Φαρμάκης ήταν ένας καλός περιφερειάρχης στην πρώτη του θητεία. Τώρα έχει την ευκαιρία να γίνει σπουδαίος και όλοι περιμένουμε να δούμε εάν θα την αρπάξει ή θα την πετάξει στα σκουπίδια. Θα χρειαστεί πολύ θάρρος για να αντιμετωπίσει παγιωμένες νοοτροπίες τόσο στον τρόπο λειτουργίας των συνεργατών και των υπηρεσιών του όσο και στις σχέσεις της υπηρεσίας που ηγείται με το κράτος και ακόμα περισσότερο με την κυβέρνηση. Αλλά ποιο είναι το νόημα να έχει κανείς δύναμη αν δεν είναι έτοιμος να τη χρησιμοποιήσει;