Ουδέν καλόν αμιγές κακού…

Ο Γιώργος Πιπερόπουλος είναι δρ. Κοινωνιολογίας – Ψυχολογίας -καθηγητής Επικοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Χαράς Ευαγγέλια για ιδιοκτήτες επιχειρήσεων Φιλοξενίας και Εστίασης, με τους φετινούς αριθμούς τουριστών, που συνεχίζουν να κατακλύζουν τις ακρογιαλιές μας.

Στα 20,1 δισ. ευρώ ήταν τα έσοδά μας το α’ 11μηνο του 2023. Φέτος θα είναι περισσότερα.

Είναι αυτό κακό; Οχι βέβαια, αλλά καθώς θυμάμαι το παλιό εκείνο ρητό «ουδέν κακόν αμιγές καλού» το αντιστρέφω γιατί υπάρχουν, πέρα από την εισροή τουριστών και συναλλάγματος και σχετικοί πολύ σημαντικοί σχετικοί παράγοντες που μέσα στη χαρά μας δυστυχώς άνετα τους… παραβλέπουμε!…

Μιλούσα με φίλους δημάρχους των νησιών μας και τους ρώτησα συγκεκριμένα:

– «Το νησί σας διαθέτει τις απαραίτητες Δομές Επεξεργασίας Λυμάτων καθώς δέχεσθε τεράστιους αριθμούς, πολλαπλάσιους των μονίμων κατοίκων σας καθότι πολύ λογικά ότι καταναλώνουν οι αμέτρητοι τουρίστες σε φαγητά και υγρά κάποια στιγμή τα αποβάλλουν;».

– «Αντέχουν οι Δομές Υγείας τα επεισόδια, τραυματισμούς και ασθένειες που σίγουρα συμβαίνουν και χρειάζονται φροντίδα και, αλήθεια, αντέχουν τα έτσι και αλλιώς ελλιπή Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στις μεγαλουπόλεις μας όπου θα τα χρειαστούν και θα τα χρησιμοποιήσουν τα πολλά εκατομμύρια επισκεπτών της φετινής χρονιάς και υπολόγισε κανείς τις φθορές στις οδικές αρτηρίες μας από τεράστιους αριθμούς ΙΧ αυτοκινήτων με τα οποία έρχονται πολλοί Ευρωπαίοι τουρίστες;».

Πρόσθεσα στις ερωτήσεις μου και το απλό ερώτημα:

– «Διαθέτουμε όλα τα απαραίτητα τρόφιμα και μαζί τις τεράστιες ποσότητες νερού και άλλων υγρών ή τα εισάγουμε οπότε πολλά από τα κέρδη από τα εκατομμύρια τουριστών δεν μένουν εδώ αλλά εξάγονται πολλά χρόνια τώρα σε όλες τις γείτονες χώρες;».

Να αναφερθώ και στις τραγικές συνθήκες που βιώνουν όσοι υποχρεωτικά πρέπει να εργάζονται στα νησιά μας και φυσικά να πω μια «κακή κουβέντα» και για τα περιβόητα «Airbnb» τα οποία σήκωσαν στον ουρανό το κόστος της στέγασης επιδεινώνοντας τις κλασικές ελλείψεις στέγης…

Ως λογικά σκεπτόμενος Ελληνας και πανεπιστημιακός δάσκαλος σε Σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων, που δεν έχω επιχείρηση Εστίασης ή Φιλοξενίας, θέτω χρήσιμα ερωτήματα διαπιστώνοντας ότι και πάλι «πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας» με τη διόγκωση του Τουρισμού, ενώ τα νησιά είναι απρόσιτα για τους Ελληνες όπως είναι και οι καταπατημένες παραλίες μας.