Ποια αυτοκριτική αναμέναμε
Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής.
Τόσο ο Τσίπρας όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, από την περίοδο που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι και σήμερα, αυτάρεσκα χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση ως «κυβέρνηση της… πρώτη φορά Αριστεράς».
Θα προσεγγίσουμε το θέμα υπό το πρίσμα της «αριστερής προσέγγισης».
Για παράδειγμα, ακόμα περιμένουμε τα νταούλια που θα βαράγαμε και να χορεύουν οι αγορές. Ορθά από το 2014 ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ότι «Στόχος της τρόικας δεν είναι τα δανεικά, είναι τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, ο δημόσιος πλούτος της χώρας… Τη χώρα θέλουν να μετατρέψουν σε αποικία χρέους…». Τι συνέβη, όμως, το 2015; Κατά τους Τσίπρα-Δραγασάκη-Τσακαλώτο: «υποχρεωθήκαμε λόγω υπέρτερων αντίπαλων δυνάμεων με τις λοιπές συστημικές πολιτικές δυνάμεις να συνυπογράψουμε το νέο μνημόνιο».
Ετσι, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η χώρα παρέμεινε αποικία χρέους, τη δε διαγραφή -έστω και μέρους του περίφημου χρέους- δεν τόλμησαν να θέσουν υπό διαπραγμάτευση. Εφτασαν να παραδώσουν μέχρι και τις μαρίνες (μέσω ΤΑΙΠΕΔ) και όχι μόνον τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Ορατός, επομένως, ο οπορτουνισμός.
Ο οπορτουνιστής, λοιπόν, υποτάσσεται στον συσχετισμό δύναμης, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι λόγους τακτικής, ενώ πολύ συχνά αναγορεύει την τακτική ως στρατηγική.
Γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό; Είναι ανικανότητα; Σχετίζεται με ιδεολογικοπολιτική μειονεξία;
Σταδιακά διολισθαίνει προς συστημικές επιλογές, επιλογές που οδήγησαν και την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στην εντυπωσιακή συρρίκνωσή της. Κάτι που με μαθηματική ακρίβεια συμβαίνει και στην Ελλάδα, ελέω επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των λοιπών δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, των δυνάμεων δηλαδή του πραγματικού δημοκρατικού τόξου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση και ο Τσίπρας ως ο φυσικός και ιστορικός του ηγέτης δεν αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν και οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους. Δεν διαμόρφωσαν σχέδιο εξόδου από την κρίση με πατριωτικά-δημοκρατικά, στην ουσία εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά. Απεμπόλησαν αξίες, δικαιώματα της ελληνικής πολιτείας, λαϊκές κατακτήσεις και επεδίωξαν (ενίοτε με θαυμαστή επιτυχία) να χειραγωγήσουν τις δίκαιες αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας στη μετατροπή της σε αποικία χρέους.
Δεν διαπραγματεύθηκαν ουσιαστικά, με συνέπεια να συμπράξουν στην πράξη με την πολιτική των προηγούμενων συστημικών (συν) κυβερνήσεων στην κατάλυση της κυριαρχίας της χώρας, στην υποτίμησή της, σε πλήρη απώλεια της αυτονομίας της πολιτικής έναντι της νεοαποικιακής υποταγής στις επιδιώξεις της χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας και μέρος των πολιτικών ελίτ της Γερμανίας.
Δυστυχώς, η πολιτική που ο ΣΥΡΙΖΑ προέκρινε ήταν η πολιτική του «ολίγου».
Ακόμα… και στο εσωτερικό της χώρας. Για παράδειγμα, η Αναπτυξιακή Τράπεζα που είχε έτοιμη ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαινιάστηκε από τον Γεωργιάδη με κυβέρνηση ΝΔ..
Ετσι έφτασαν στις εκλογές να διεκδικήσουν ψήφο με τη λογική των επιδομάτων. Με τη λογική ότι δίνω το καλαμάκι στον φτωχοποιημένο μέσο Ελληνα για να εξακολουθεί να αναπνέει, ενώ τον κρατώ παγιδευμένο κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Για το δωράκι των 37δις των Τσακαλώτου-Δραγασάκη (αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με ευθύνη τον κύκλο της οικονομίας) στην κυβέρνηση της ΝΔ τι να πούμε; Για την αδυναμία ανάδειξης στελεχών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση -στον Συνδικαλισμό- στους μαζικούς χώρους -στα επαγγελματικά επιμελητήρια, ποιοι από την συριζαίικη νομενκλατούρα θα απολογηθούν; Για την μη αξιοποίηση στους παραπάνω χώρους ανθρώπων που προέρχονταν από την κοινωνία των πολιτών ποιοι και πότε θα απολογηθούν;
Να θυμηθούμε την παντελή πολιτική απουσία Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ (πλην Πολάκη) τα δύο εφιαλτικά χρόνια, που (ελέω Μητσοτάκη και ΝΔ) κυριαρχούσε ο φόβος για τις όποιες συνέπειες του covid 19.
Αγρόν ηγόραζε η νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ. Ασε τον λαό να υποφέρει, άσε τον λαό να θάβει τους περίπου 35.000 νεκρούς του από τον κορονοϊό.
Δυστυχώς αυτή η πολιτική απουσία Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ συνεχίστηκε μέχρι και τις εκλογές του 2023. Ούτε καν σε τοπικό επίπεδο δεν υπήρχε πολιτική παρουσία. «Φυσιολογικό» το εκλογικό αποτέλεσμα λοιπόν.
Επειδή οι καιροί ου μενετοί, επειδή παρά τα προαναφερθέντα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ιστορικό, δημοκρατικό κόμμα, καιρός για ουσιαστική -ειλικρινή- αυτοκριτική, με στόχο τη στροφή στην κοινωνία για αναβάπτιση και εμπλουτισμό της σχέσης κόμματος-κοινωνίας, σε τοπικό-περιφερειακό-εθνικό-διεθνές επίπεδο.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News