Πολύς δρόμος για ανάδειξη γυναικών σε ηγετικές θέσεις

Η Νάντια Γιαννακοπούλου είναι βουλευτής Β2′ Αθηνών ΠΑΣΟΚ – κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.

Διανύουμε πλέον το 2024 και μπορούμε να συζητάμε για τη γυναικεία ηγεσία, καθώς φαίνεται ότι αποτυπώνεται μια ετήσια πρόοδος στην παρουσία γυναικών σε ανώτερες διοικητικές θέσεις επιχειρήσεων, αλλά και
εξουσίας.

Και ναι αυτό είναι ένα θετικό βήμα, αλλά η πρόοδος αυτή, δυστυχώς, συνεχίζει να είναι ανησυχητικά αργή και η απόσταση της Ελλάδας από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μία απόσταση την οποία πρέπει να διανύσουμε, να εξαλείψουμε.

Μετά από δεκαετίες αγώνων για την πραγματική ισότητα των φύλων παραμένει αναπάντητο ερώτημα για ποιο λόγο οι γυναίκες συνεχίζουν να υπό εκπροσωπούνται στα υψηλότερα κλιμάκια της ιεραρχίας των επιχειρήσεων και συνολικά στις θέσεις ηγεσίας.

Στις ημέρες μας, ολοένα και περισσότερες γυναίκες οικοδομούν έναν δυναμικό χαρακτήρα, αποκτούν υψηλή μόρφωση και μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια είναι στην πρωτοπορία και αυτές οι οποίες είναι οι πιο άριστες, έχουν όλα τα απαραίτητα εφόδια τα οποία απαιτούν η σύγχρονη εποχή, η καθημερινότητα, οι προκλήσεις της ζωής, παρόλα αυτά όμως υπό εκπροσωπούνται όταν έχει να κάνει με ηγετικές θέσεις.

Η γυναικεία εκπροσώπηση στις θέσεις στελεχών επιχειρήσεων δεν βρίσκεται σε αναλογία με την παρουσία τους, ως εργαζόμενες, ενώ η πλειοψηφία
δεν εκπροσωπείται και στις θέσεις στελεχών.

Οι συνεχιζόμενες αυτές διαφορές επιβεβαιώνουν, ακριβώς, την ανάγκη εξάλειψης των φραγμών, με σκοπό την πλήρη συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων.

Μήπως αυτό είναι τυχαίο; Σε καμία περίπτωση. Συνδέεται με την αντιμετώπιση της γυναίκας, συνολικά, στην κοινωνία με τις υπάρχουσες διακρίσεις, με τα φαινόμενα και διαρκώς αυξανόμενα έμφυλης βίας και με σειρά παραγόντων, που την κρατούν δέσμια σειράς υποχρεώσεων, οι οποίες θεωρούνται γυναικείες δουλειές. Δηλαδή, είναι ξεκάθαρο πως πρέπει όλοι μας, ο καθένας από τη δική του πλευρά, να συμβάλει τα μέγιστα προκειμένου να υπάρξει μια καταπολέμηση των ριζωμένων στερεοτύπων στα φύλα, που διαμορφώνουν τους ρόλους των γυναικών και επηρεάζουν όλη αυτή την ανισορροπία.

Η Πολιτεία οφείλει να έχει καθοριστικό ρόλο προκειμένου να συμβάλλει στην καταπολέμηση των βαθιά ριζωμένων στερεοτύπων.

Παρόλο που ο όρος «Γυναικεία Ηγεσία», τα τελευταία χρόνια, έχει έρθει στο προσκήνιο. Τα ευρήματα ερευνών για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και ηγεσία εντοπίζουν ποια είναι και τα θετικά χαρακτηριστικά.

Ποια είναι λοιπόν τα θετικά χαρακτηριστικά και τι προσφέρουν, εκτός από το αυτονόητο ότι οφείλουν βεβαίως να υπάρχουν;

Υπάρχει, λοιπόν, σε έναν κόσμο ο οποίος ψάχνει για ηγέτες που έχουν ενσυναίσθηση, για ηγέτες οι οποίοι έχουν ανθρωποκεντρική προσέγγιση, οι οποίοι μπορούν να επικοινωνούν, να καλύπτουν τις προσδοκίες των εργαζομένων. Εχει φανεί ότι οι γυναίκες σε αυτό μπορούν να τα καταφέρουν και να τα καταφέρουν καλύτερα. Να δομούν καλύτερες σχέσεις και να επικροτούν ακόμα περισσότερο την ομαδικότητα και συνεργασία. Ομως, είναι άμεση υποχρέωσή μας να διερευνηθούν τα προβλήματα, αλλά και κάθε είδους εμπόδια τα οποία αντιμετωπίζει η Ελληνίδα κι όχι βέβαια μόνο για την ανέλιξή της, γιατί σίγουρα αυτά υπάρχουν. Κι έτσι, φτάνουμε και στα στατιστικά, που οι αριθμοί μπορεί να δείχνουν μεν αυτή τη βελτίωση ως προς την αύξηση του ποσοστού των γυναικών, που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις, παρόλα αυτά, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο.

Στο ελληνικό Κοινοβούλιο ούτε το 1/3 των βουλευτών δεν είναι γυναίκες και αυτό είναι κάτι το οποίο νομίζω είναι ενδεικτικό και δείχνει ακόμα πού βρισκόμαστε.

Γιατί, όσον αφορά το ποσοστό των γυναικών δημάρχων, είναι μόλις το 6,6% και δεν έχουμε ούτε μία γυναίκα περιφερειάρχη. Αυτή είναι η αλήθεια. Και να μην ξεχνάμε ότι και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δεχτεί, πολλές φορές, ανοίκειες επιθέσεις και χυδαίες σεξιστικές επιθέσεις.

Υπάρχει ένα εύκολο, αλλά εντελώς λανθασμένο επιχείρημα, πως οι γυναίκες, είτε δεν θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική και λόγω των πολλαπλών τους ρόλων ή και κάτι ακόμα πιο ακραίο, ότι αν ήταν αρκετά καλές θα τις εξέλεγε ο λαός.

Στην προσπάθεια να αλλάξει κάτι επιτέλους, είναι καθήκον όλων, γυναικών και ανδρών.

Κάθε πρωί στις 3 μου κόρες, πριν πάνε στο σχολείο, τους λέω ότι «είστε κορίτσια, μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα».