(Ψυχο)Εκπαίδευση VS Βίας

Της Ευτυχίας Μπάρλου, διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός – MSc βιοκλιματικής – αρχιτεκτονικής.

Οταν ένας νέος άνθρωπος σταματάει μέσα στην νύχτα το αμάξι, ρωτάει τι ομάδα είσαι και μετά κατεβαίνει και σε μαχαιρώνει μέχρι θανάτου, καταλαβαίνουμε ότι εκείνη την στιγμή δεν λειτουργεί ως άνθρωπος. Και μάλλον έχει σταματήσει να νιώθει άνθρωπος αρκετά πριν, για άγνωστους λόγους. Σίγουρα οι λόγοι αυτοί έχουν υπάρξει τόσο κακοποιητικοί για τον ίδιο που η βία και ή απανθρωπιά να είναι πλέον μονόδρομος για αυτόν.

Και επειδή η βία μεταξύ νέων ανθρώπων φαίνεται να αυξάνεται πολύ ανησυχητικά το τελευταίο διάστημα, μου έρχεται στο μυαλό ότι υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής στις ζωές όλων  αυτών  των νέων ανθρώπων  που εγκληματούν. Παρανομαστής που θα μπορούσε να μετατρέψει εγκαίρως το κακό σε καλό. Που θα μπορούσε υπό συνθήκες, σωστά σχεδιασμένες συνθήκες, να τους βοηθήσει να μην γίνουν από άνθρωποι, απάνθρωποι.

Υπάρχει  ένας χώρος που όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι  πέρασαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής τους. Και αυτός ο χώρος λέγεται σχολείο. Εκεί βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ουδέτερο έδαφος, μακριά από την οικογένεια που πιθανόν να τους έχει κακοποιήσει. Αυτό το περιβάλλον, το σχολικό,  πιστεύω ακράδαντα θα μπορούσε να έκανε τη διαφορά στην εξέλιξη της προσωπικότητας αυτών των ατόμων.

Είναι σίγουρο ότι έτσι όπως είναι σχεδιασμένη σήμερα η εκπαίδευση δεν αγγίζει και δεν βοηθάει να θεραπευθούν οι τραυματισμένες ψυχές. Είναι σίγουρο ότι αυτό δεν διορθώνεται χωρίς σοβαρό σχεδιασμό. Σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει επαγγελματίες ψυχικής υγείας, θα περιλαμβάνει αναλύσεις περί ψυχής γενικές αλλά και εξατομικευμένες. Ουσιαστικές αναλύσεις!

Οχι άλλη μια ώρα χαμένη, όχι άλλο ένα βιβλίο κακογραμμένο, όχι άλλη μια επιφανειακή παπαγαλίστικη προσέγγιση των θεμάτων. Θα περιλαμβάνει ολόκληρο μηχανισμό που θα αγκαλιάζει τον νέο που πάσχει και με συστηματικό τρόπο θα έχει ως στόχο να τον βοηθήσει. Αυτόν και την οικογένεια που βρίσκεται πίσω από αυτόν.

Θέλουμε να λέμε ότι είμαστε πολιτισμένοι; Ο πολιτισμός φαίνεται από το ποσό επενδύεις στην ψυχική καλλιέργεια και ψυχική υγεία των νέων. Αρα αυτό οφείλουμε, ως κοινωνία, να απαιτήσουμε με όλη μας τη δύναμη να το αποκτήσουμε. Ισως να είναι και η πιο σοβαρή έλλειψη που έχουμε από παροχή βοήθειας από το κράτος. Ισως να είναι και η πιο σοβαρή έλλειψη που έχουμε ως άνθρωποι στην πορεία μας σε αυτή τη ζωή. Κάποιον να μας μάθει την τέχνη του να καλλιεργείς και να ενισχύεις θετικά την ψυχή σου.