Τα «τσιμπολογήματα» της Αθηνάς Κακούρης στην «Π»: Το μεγαλείο της συγγνώμης

Αθηνά Κακούρη

Ο νέος άνδρας που είχε διασπάσει χωρίς καμία απολύτως βία, με τον συντηρητικό λόγο του και μόνον, τα διάφορα άβατα στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ο Τσάρλι Κιρκ, δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου, ενώ μιλούσε προς ένα τεράστιο ακροατήριο. Τον πυροβόλησε από μακριά ένας άλλος νέος άνδρας, γιος πάστορα. Η Αμερική πάγωσε. Ολοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί καταδίκασαν την πράξη και εξέφρασαν αποτροπιασμό. Στην επιμνημόσυνο δέηση παρευρέθηκαν πολλές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, -ορισμένες εφημερίδες μάλιστα έγραψαν πως έμοιαζε περισσότερο με προεκλογική εκστρατεία παρά με μνημόσυνο. Περιέργως, ελάχιστα προβλήθηκε αυτό που είπε η γυναίκα του, και μητέρα των δύο παιδιών του, ένας δραστήριος άνθρωπος στον οποίον ανατέθηκε η Προεδρία της Οργάνωσης που εκείνος είχε στήσει.

«Τον συγχωρώ» είπε για τον δολοφόνο του άνδρός της, «τον συγχωρώ, γιατί αυτό μας ζήτησε να κάνουμε και ο Ιησούς. Κύριοι άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Αυτό θα ήθελε και το άνδρας μου να κάνω».

Και ο συντηρητικός κόσμος που τον ακολουθούσε, ηλικιωμένοι και συνετοί, αλλά και πλήθος φοιτητών, -υλικό δηλαδή που είναι σαν προσάναμμα, έτοιμο να πάρει φωτιά-, την ακολούθησε. Πουθενά οργή, πουθενά εκδικητικότητα, πουθενά δεν οργανώθηκαν ούτε καν ενθαρρύνθηκαν διαδηλώσεις ή οποιαδήποτε εκδήλωση βίας. Πένθος ναι, αλλά πουθενά καλλιέργεια καχυποψίας και διχασμού, μίσους ή αντεκδίκησης. Σε ατομικό επίπεδο, συγγνώμη και αγάπη, στο γενικό, έγνοια για το γενικό καλό της χώρας.

Ο νους μου πάει στο μνημείον του Αγνώστου Στρατιώτη μας. Απέριττο και ανοιχτό, ενέπνεε σεβασμό και ανάταση ψυχής, αφιερωμένο στους πεσόντας υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Μια άσβεστος εστία φιλοπατρίας και ενότητος.

Τώρα, μουτζουρωμένο, ακατάστατο, περιορισμένο σε συγκεκριμένα ονόματα κατά γης τσαλαπατημένα, ασκημισμένο, τι ακριβώς μήνυμα πιστεύουν οι διοργανωτές αυτού του καταντήματός του, ότι μας μεταδίδει;

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News