Το νέο όπλο: «Προσέξτε τι θα γράψετε»

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

Η ΓΝΩΣΤΗ και πολύκροτη δικαστική υπόθεση με μια μητέρα υπόδικη για παιδοκτονίες κατά συρροή γνωρίζει μια ακόμα συνέχεια: Ανέλαβε τις τύχες της κατηγορουμένης καινούργιος υπερασπιστής, που ήδη ρίχνει προειδοποιητικά πυρά προς την περιοχή των μέσων ενημέρωσης. Θα υπάρξουν μηνύσεις και αγωγές εάν η πελάτισσά του θιγεί παρανόμως από δημοσιεύματα.

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ της απειλητικής υπόμνησης των ορίων της ελεύθερης έκφρασης τείνει προς μια γενίκευση. Είναι μια άσκηση δικαιώματος, σαν μέσο προληπτικής προστασίας από αθέμιτες συμπεριφορές. Μήπως όμως είναι συζητήσιμη η θεμιτότητά του; Σε μεγάλο βαθμό δεν επιδιώκει την προστασία του έννομου αγαθού των δικαιωμάτων ενός φυσικού ή νομικού προσώπου, αλλά σε μια νομότυπη εκδοχή προληπτικής λογοκρισίας. Υπό τον φόβο να μην εκτεθεί ο Τύπος σε δικαστικές περιπέτειες, καλείται να ρίξει λευκή πετσέτα ολοσχερώς ή να λειαίνει τις γωνίες του και να νερώνει το κρασί του υπέρμετρα.

ΗΔΗ αρκετές φορές, τα γραφεία των εφημερίδων μετατρέπονται σε άτυπα δικαστήρια όπου εξετάζονται οι νομικές πτυχές της δημοσιογραφικής ύλης πριν δει το φως της δημοσιότητας, με προφανή τον κίνδυνο των εκπτώσεων έναντι της αλήθειας και της υποχρέωσης του Τύπου να ασκεί έλεγχο και κριτική.

ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης έχουν «δώσει δικαιώματα», φλερτάροντας με τα όρια της δεοντολογίας και της νομιμότητας, στο όνομα της ελεύθερης ενημέρωσης, στην ουσία όμως εις άγραν εντυπώσεων. Δεν το έχουν κάνει απαραιτήτως από κυνισμό, αλλά υπό την πίεση της ανάγκης για επιβίωση. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και ευαίσθητοι όταν ζητάμε από τον Τύπο να μετράει τα λόγια του πριν καν τα αρθρώσει.