Μια πρώτη αποτίμηση του ντιμπέιτ

Ο Θόδωρος Καμπέρος είναι οικονομολόγος.

Δεν μπορώ να πω ότι βγήκα πιο σοφός, πιο αποφασισμένος, πιο ξεκάθαρος, αν υποτίθεται ήθελα να κινηθώ στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και να ψηφίσω για αρχηγό κάποιον από τους έξι.

Κανένας δυστυχώς δεν διέκρινα να έκανε τη διαφορά. Να ξεχώρισε, σαφώς, από τους υπόλοιπους.

Αυτό σημαίνει έλλειμμα ηγετικής φυσιογνωμίας, όπως ακριβώς ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, επίσης.

Η διαφορά τους με τον Μητσοτάκη, που αντίστοιχα δεν ήταν… χαρισματικός ηγέτης στην αντίστοιχη περίοδο ανέλιξής του, είναι ότι αυτός μπορούσε να βασιστεί στο δίχτυ προστασίας, που του πρόσφερε μια πολύ ισχυρή πολιτική οικογένεια, προσφέροντάς του κάθε μέσο υποστήριξης για να εδραιωθεί.

Αρα αν μπορώ να προβλέψω, ότι όποιος και αν εκλεγεί στους δύο χώρους, δεν θα παύσουν -άμεσα- τα συντροφικά μαχαιρώματα και οι κλονισμοί από εσωτερικές αμφισβητήσεις. Αυτό θα τους αποδυναμώνει να ασκήσουν -συγκεντρωμένα και επιτυχώς- τα αντιπολιτευτικά τους καθήκοντα, δίνοντας πολύτιμο χρόνο και χώρο στην κυβέρνηση.

Συμπερασματικά: Θα βασανίζει, σταθερά, στο μέλλον το έλλειμμα μιας ηγετικής προσωπικότητας στην Αντιπολίτευση με ό,τι θα σημαίνει αυτό για τη χώρα.

Προσωπικά με απογοήτευσε η μη αναφορά, καθόλου και από κανέναν, σε αυτό που συμβαίνει στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία συρρικνώνεται και απαξιώνεται,
αν και υπήρχε η αντίστοιχη Θεματική Ενότητα.

Γενικά, όλοι ήταν περισσότερο συγκεντρωμένοι στην προσωπική διαμάχη από το να κοινωνήσουν τις θέσεις τους.