Ο Χρίστος Αλεξόπουλος ως συγγραφέας εξ Αχαΐας

Ο Αλέξιος Π. Παναγόπουλος είναι ακαδημαϊκός και καθηγητής, Δρ. Ευρωπαϊκής Ακαδημίας των Επιστημών (Σάλτζμπουργκ, τάξης πολιτικών επιστημών).

Ο συγγραφέας Χρίστος Αλεξόπουλος μας παρουσιάζει δημιουργικά τις αξίες και τις αρχές του ελληνισμού, με ισχυρή την αγωνία για το μέλλον. Το ζητούμενο ήταν κι είναι το ευ ζην του Eλληνα και του ελληνικού πολιτισμού, με την ανάγκη του εξελληνισμού του δυτικού και του φράγκικου καπιταλισμού.

Σημαντικό το τρίπτυχο των τριών μεγάλων ιδεών του για τη γεωπολιτική, την πολιτισμική και τη συμβολική, του οράματος του Hellas ενόψει της εκατονταετηρίδος κατά το 2040 της επετείου του ιστορικού «ΟΧΙ» κατά του φασισμού και του ναζισμού.

Αναγκαίος, μας λέγει, είναι ο τετραπλασιασμός της ελληνικής επικράτειας και της ένωσης της Ελλάδος με την Κύπρο (εδώ θα προσθέσω τη Μεγάλη Ελλάδα και τη Σαρδηνία σύμφωνα με τον ανιδιοτελή κυβερνήτη Ιω. Καποδίστρια, αλλά και τον ευρύτερο Ελληνισμό της Διασποράς που τον προσεγγίζω στα 120 εκατομμύρια άσχετα με το εάν μιλούν Ελληνικά σήμερα).

Με την κατάλληλη αξιοποίηση όλων των διεθνών δικαιωμάτων μας απ’ το ευρωπαϊκό δίκαιο, το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και τις θαλάσσιες ζώνες, η Ελλάδα ήταν κι είναι το «μέγα το της θαλάσσης κράτος» των δυο κρατών και των τεσσάρων θαλασσών και στη βάση του χάρτη της Σεβίλλης, και με τη προσφυγή στο δικαστήριο της ΕΕ του Λουξεμβούργου για τη σχετική επικύρωση.

Επίκαιρα η ουδετερότητα και η ανεξαρτησία για τον ελληνισμό είναι το σοφό και συνετό ζητούμενο ακόμα και σήμερα, ας μην ακούσουμε έστω και μία φορά τους ξένους δήθεν φίλους μας, που θέλουν να μας εμπλέξουν σε δικούς τους πολέμους, κι ας σκεφθούμε μία φορά ουδέτερα, την ουδετερότητα και το συμφέρον μας, αλλά και τη σημαντική αποστολή μας για την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη πάνω στη γη.

Ορθά ο συγγραφέας μάς προτείνει τη διεθνή ανακήρυξη της Ελλάδας σε παγκόσμιο και ιερό τόπο, σε μία νέα «Ελβετία» της παιδείας και του πολιτισμού, σε διεθνικό κέντρο της ειρήνης και του πολιτισμού, για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, τh διαμεσολάβηση και συναδέλφωση των λαών. Ως σύγχρονοι νέοι «Δελφοί» για όλη την οικουμένη με την αναγνώριση και αιγίδα του ΟΗΕ και την εγγύηση όλων των ενδιαφερομένων μεγάλων εθνών για την αποφυγή οποιασδήποτε πυρηνικής, κλιματικής, οικολογικής, του Αρμαγεδδώνα καταστροφής. Μας προτείνει την επίσημη μετονομασία της Ελλάδας και στον ΟΗΕ από «Greece» σε «Hellas», ως χώρα της παιδείας και του φωτός, ως γέφυρα μεταξύ της Δύσης και Ανατολής, ως γεννήτορα του δημιουργικού φωτός για την οικουμένη.

Η ρεαλιστική του ουτοπία προβληματίζει ευνοϊκά, ενώ ο τίτλος «Οραμα Hellas 1821-2040» δηλώνει ότι το βιβλίο του γράφηκε προσεκτικά, για να εξετάσει και ξεκαθαρίσει τη σημαντική πτυχή του θέματός του, όπως και το έτερο βιβλίο του «Hello Hellas – παρακμή και αναγέννηση του ελληνισμού». Μας παρέχει γλαφυρά το ιστορικό και μελλοντικό στοιχείο υποδηλώνοντας ότι και οι νέοι άνθρωποι σήμερα οφείλουν να ξαναδούν την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους απ’ την ηρωική εξέγερση κατά της οθωμανικής δουλείας και σκλαβιάς, με ιδανικά πρώτα για την πίστη και μετά για την πατρίδα, όπως αποτυπώνεται και στο παγκοσμίως μοναδικό προοίμιο του ελληνικού συντάγματος, που σήμερα κάποιοι θέλουν να το αποσβήσουν, αλλά quo vadis domine?

Το βιβλίο του είναι μια μεστή πραγματεία και το έγραψε με προνοητικότητα και πατριωτισμό, που μπορεί να προβληματίσει με διορατικότητα το μέλλον. Σίγουρα δεν είναι βιβλίο επιστημονικό, με τη γνωστή ακαδημαϊκή σημασία, με υποσημειώσεις και βιβλιογραφίες, γιατί δεν είναι γραμμένο με στόχο τη περιορισμένη ομήγυρη ειδικών επιστημόνων, αλλά όλον τον ελληνισμό και τον άνθρωπο. Το δοκίμιο δεν είναι ανάγνωσμα περιττό, καθώς προσπαθεί και αξιολογεί το πώς φτάσαμε ως εδώ και το πού θα έπρεπε να βρισκόμαστε σήμερα. Τα διανοητικά και φιλοσοφικά ερωτήματα για το κυκλικό μοτίβο μέσα στην πορεία της ιστορίας, την ανθρώπινη κατάσταση και τη φύση της ύπαρξης με την αιώνια επιστροφή κάποιων δυτικών σκεπτικιστών, της ιδέας της δημιουργικής καταστροφής.

Εδώ θα συμπληρώσω ότι και σύμφωνα με τον γνωστό Ντοστογιέφσκι. ο άνθρωπος της Δύσης χρεοκόπησε για τον ορθολογισμό του, την αλαζονεία του, την εγωπάθειά του και σε τελική φάση την αντικατάστασή του απ’ τον μετα-άνθρωπο και τα ρομπότ στη ζωή μας, έως και τη φοβερή επανάσταση αυτών κατά του ανθρώπου.

Ο συγγραφέας έγγραψε για προβληματισμό για όλους τους ανθρώπους και τους μελετητές, έτσι περιέχει μία ιδιότυπη
αλληλογραφία που απευθύνεται και στους αξιωματούχους και στις αρμόδιες εξουσίες του ελληνικού κράτους, σε αυτούς που εμπλέκονται με τη νομοθετική εξουσία, με την εκτελεστική εξουσία και με την ανεξάρτητη δικαστική αρχή, για να τις ενημερώσει και ίσως πολύ περισσότερο να τις προειδοποιήσει ως συγγραφέας να κινηθούν κατά της καταστροφικής πορείας αυτού του έθνους. Μας φέρνει στο επίκεντρο του παρόντος εγχειρήματός του και πολύ περισσότερο θέλει να αφυπνίσει αυτούς που βρίσκονται ως αξιωματούχοι στο πηδάλιο του πλοίου του έθνους μας, να προβληματίσει και να τους θέσει προ των δημοσίων ευθυνών τους.

Μία ωραία έκπληξη ήταν όταν με κάλεσε ο συμπολίτης συγγραφέας να συναντηθούμε και να μου προτείνει να γράψω για τις μελέτες του και τις ιδέες του και τα ιδανικά του, που διαπνέονται από πατριωτισμό και με μία αρχή για την ελπίδα στο καλό αύριο, εάν κι εφόσον ααφυπνιστούμε ως Ελληνες, ως υιοί του φωτός και να αλλάξουμε τρόπο υπάρξεως.
Το σημειώνω αυτό αφού έχω εμβαθύνει και στα δύο αναφερθέντα βιβλία του, αλλά και οι αντίθετες προοπτικές, μπορούν να ωφελήσουν τη θετική σκέψη για το μέλλον και το αύριο ως έθνος, ως λαός, ως δημιουργία.

Παρότι σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στην Αμερική σε ευρύτερη βάση, χάρη στη φιλελεύθερη εκπαίδευση του κολλεγίου Αγίου Παύλου και το βασικό πρόγραμμα σπουδών στο Χάρβαρντ, απέκτησε εγκυκλοπαιδική παιδεία, έλαβε μαθήματα απ’ τον Κίσινγκερ και τον Χάντιγκτον – σύγκρουση των πολιτισμών.

Παρότι βρέθηκε σε ένα τέτοιο πολύχρωμο συγκριτιστικό αμερικανικό τύπο μόρφωσης και μορφώματος, εντούτοις η αγάπη του για την πατρίδα του τον επέστρεψε πίσω. Ο προβληματισμός του για το μέλλον της πατρίδας αντανακλάται στα έργα του που καλό θα ήταν να τα μελετήσουν όχι μόνο οι υποψιασμένοι αναγνώστες, αλλά και οι αξιωματούχοι αυτού του λαού για το
κοινό καλό αύριο, για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.