Από πούθε κατεβαίνει
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος»,
Ξυπνάς συχνά τη νύχτα για νερό, εν μέρει βασανιστικό, γιατί χάνεις ύπνο, εν μέρει ηδονιστικό, γιατί αντιμετώπιση της δίψας είναι γιορτή για τον οργανισμό. Είναι μια σωματική ικανοποίηση με κλίμακες.
Η πρώτη γουλιά, είναι πανηγύρι, η δεύτερη εισπράττεται με ηδύτητα, η τρίτη με μεγάλη ευχαρίστηση, η τέταρτη ενεργοποιεί κάποιους άλλους αισθητήρες βαθύτερα στο σύστημα. Η πέμπτη συνδυάζεται με την ικανοποίηση της αποθήκευσης. Η έκτη και η έβδομη έχουν πλέον ουδέτερο αποτέλεσμα. Αν επιμείνεις, η όγδοη και η ένατη δεν φέρνουν καμία χαρά, αντίθετα αποτελούν ξεκάθαρη επιβάρυνση.
Λοιπόν, το σώμα μιλάει στον άνθρωπο, αλλά ο γενικός θόρυβος του μυαλού βραχυκυκλώνει την επικοινωνία. Κι όμως, ο οργανισμός είναι πολύ σαφής. Του αρκεί μισό ποτήρι νερό, θα έχει ξεδιψάσει. Του αρκεί μισό πιάτο φαγητό και θα είναι χορτασμένος. Οι πρώτες ρουφηξιές καπνού φέρνουν αναγούλα: Ο οργανισμός δεν είναι φτιαγμένος για τέτοια κόλπα.
Το σώμα μιλάει. Δηλώνει κούραση, νύστα, υπερβολές, ανάγκες, ελλείψεις, πλεονάσματα, καταχρήσεις. Ακόμα και ένα κιλό αν πάρεις έξτρα από το σύνηθες βάρος με το οποίο είναι εξοικειωμένος ο οργανισμός, εκπέμπεται άμεσα σήμα στο ανέβασμα μιας σκάλας, στην ταχύτητα του βαδίσματος, στη διάθεση.
Οι κεκτημένες μας ταχύτητες, ωστόσο, οι νευρώσεις, τα επίκτητα σύνδρομα, η αναρχική συμπεριφορά του χαρακτήρα, εμποδίζουν τη λήψη του σήματος ή εμβάλλουν και άλλες συχνότητες στο πεδίο. Όταν αυτό συμβεί, ο οργανισμός συνθηκολογεί και ενεργοποιεί την προσαρμοστική δεινότητα, που μας επιτρέπει να ζούμε όχι μόνο με ένα παραπανίσιο κιλό, αλλά με εικοσιπέντε και να αντέχουμε μπανιέρες από περιττό οινόπνευμα ή τριώροφες πάστες και παγωτά.
Στην περίπτωση αυτή νοθεύει την επικοινωνία ο φαύλος, κακομαθημένος, εκπεσών εαυτός, που μεταφέρει στον εγκέφαλο αισθήματα ηδονής μόλις καταναλώσει λίπη και αδρανήσει σε ντιβάνια και μαξιλάρες. Ο αρχικός εαυτός, ο δωρικός, ο σοβαρός, ο λιτοδίαιτος βυθίζεται σε σιγή ασυρμάτου, διότι δεν ακούγεται και δεν επιθυμεί άλλωστε διχασμούς και εσωτερικούς εμφυλίους.
Αλλά ξυπνάς τη νύχτα για νερό. Και τώρα που έχει ησυχία, που έχει ησυχία και ο εαυτός σου, και το νερό κυλάει προς τον φάρυγγα, όπως τα δάχτυλα του πιανίστα στα πλήκτρα, νιώθεις τις κλίμακες σαν ήχους.
Η γλώσσα, ο ουρανίσκος, η σταφυλή, η κοιλότητα προς τον οισοφάγο και το στομάχι, άλλο σημείο είναι το ντο, άλλο το ρε, άλλο το μι, καθώς ηδονίζεται το ένα και γαληνεύει υγρό και ευχαριστημένο, ποτίζεται το άλλο, και μετά το άλλο, και ακούγεται μια μελωδική συγχορδία της χαράς, ωραία τα είπαμε, το σώμα μας και εμείς, το σώμα το από μέσα, γιατί το σώμα το απέξω περιμένει να σου πιάσει συζήτηση στο ντους, όπως θα τρέχουν οι σταγόνες και άλλο σημείο θα είναι το Ωχ, άλλο του Ουχ, άλλο το Αμάν, άλλο το Ντρρρρ του ρίγους. Καλή η καθαριότητα, αλλά καλύτερο να ξυπνάς τη νύχτα για νερό, να έχεις νερό και να έχεις άλλο ένα τρίωρο πριν σου πιάσει συζήτηση το ξυπνητήρι.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
