Η Δύσκολη αποστολή και τα εχέγγυα

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ τα είπε καλά, σε μια ομιλία αισιόδοξη, που αποσκοπούσε σε εμπέδωση θετικού κλίματος, το οποίο αφ’ εαυτού μπορεί να προσδώσει θαυματουργό δυναμική στην κοινωνία και την οικονομία. Αλλά δεν παύει να είναι δύσκολη η αποστολή του. Αποτελεί εχέγγυο πάντως η δέσμευσή του πως «δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε». Ξέρουμε πως εννοεί κάθε λέξη της φράσης αυτής.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Μητσοτάκη καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα σε αντίρροπες ανάγκες και στοχεύσεις. Θα προσπαθήσει να δρομολογήσει εκσυγχρονιστικές τομές και ταυτόχρονα να ανακουφίσει κοινωνικές τάξεις που βίωσαν περικοπές, αποκλεισμό, εισοδηματικές δυσκολίες, απουσία παραγωγικών κινήτρων και αδικίες. Η κατάσταση αυτή εν μέρει ήταν συνέπεια της κρίσης, εν μέρει της νέας ανωμαλίας που προκάλεσε το ενεργειακό ζήτημα, εν μέρει, ωστόσο, του ανορθολογισμού του εγχώριου οικονομικού και διοικητικού μοντέλου.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή, και μέχρι ο παραγόμενος πλούτος να διευρύνει τα περιθώρια της οικονομίας, ο κύκλος των παροχών δεν μπορεί να αγνοεί τη δημοσιονομική πραγματικότητα. Αυτό είναι το κεφαλαιώδες ζητούμενο της νέας εποχής Μητσοτάκη.

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ πλούτου έχει ως προϋπόθεση μια δυναμική ώθηση. Καταλύτης είναι το ανοιχτό, σοβαρό, στιβαρό πνεύμα της κυβέρνησης, που εμπνέει της αγορές. Χρειαζόμαστε ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες, επιπροσθέτως. Δεν μπορούμε να κωφεύουμε μπροστά στην προοπτική να αποτελέσει η παιδεία προωθητική μηχανή. Η συζήτηση για αναθεώρηση στον πανεπιστημιακό χάρτη της χώρας έπρεπε να είχε ανοίξει από καιρό, αλλά κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ Μητσοτάκης γίνεται συνώνυμο μιας Ελλάδας που έχει πρόθεση και δύναμη να αλλάξει. Το μέλλον είναι δικό του, και δικό μας.