«Αμαρτωλές» οι γέφυρες ή το ελληνικό Δημόσιο;

Η γέφυρα που κατέρρευσε, τμήμα της Περιμετρικής Πατρών, είναι ένα ντροπιαστικό παράδειγμα της λειτουργίας του ελληνικού Δημόσιου που την κατασκεύασε και τη λειτούργησε μέχρι πρόσφατα. Η κατασκευή διήρκεσε έτι περισσότερο του προγραμματισμένου, υπερβαίνοντας πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό. Επιπλέον, λίγα χρόνια μετά την παράδοση, διαπιστώθηκαν τόσο σοβαρές κακοτεχνίες, όπως θραύση σκυροδέματος, ρωγμές μεγάλου ανοίγματος και άλλα, ώστε έχρηζαν άμεσης επισκευής. «Φυσικά» χωρίς να αποδοθεί ουδεμία ευθύνη αστική ή ποινική σε ουδένα. Αντιθέτως, ο τότε εργολάβος εισέπραξε διά της νομικής οδού επιπλέον 25 εκατ. ευρώ και με προσφυγή διεκδικούσε και άλλα.

Συνηθισμένα πράγματα για το ελληνικό Δημόσιο, θα πει κανείς. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ενώ από το 2015 διαπιστώθηκαν τα προβλήματα, φτάσαμε στο 2021, ώστε το υπουργείο Υποδομών να παρέμβει, μέσω απευθείας ανάθεσης στην ΑΒΑΞ. Τα έργα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2022. Αυτό δεν έγινε χωρίς να μάθουμε γιατί. Αντιθέτως, πρόσφατα, τη 10η Ιουλίου, ανακοινώθηκε αρμοδίως ότι τα έργα θα συνεχίζονταν μέχρι την 1η Ιουνίου του 2024.

Υ.Γ.: Η γέφυρα κατέρρευσε σε ώρα που απαγορεύονταν οι εργασίες. Ωστόσο, εφόσον μεταξύ των τραυματιών (και συλληφθέντων) είναι εργαζόμενος, προκύπτουν ερωτήματα τόσο για τη μεθοδολογία των εργασιών όσο και για τα μέτρα ασφάλειας και τη μέριμνα αποκλεισμού του εργοταξίου από τρίτους.