Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης και τα Διπλωματικά Εσκαμμένα
του Μωρίς Ζολύ
Κυκλοφόρησε χθες το πρωί, τοπική ώρα, από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης άρθρο με τίτλο «Δώρα, Γκάτζετς και η Ελλάδα: εντός μιας Καμπάνιας Επιρροής της Huawei” και υπότιτλο «Διαρρέοντα εσωτερικά μηνύματα δίνουν λεπτομέρειες των προσπαθειών του Κινεζικού τεχνολογικού γίγαντα να σαγηνεύσει Έλληνες επισήμους και να αντιπαλέψει μια Αμερικανογενή προσπάθεια ενάντια στην τεχνολογία του». Το παρόν άρθρο αποτελεί προσπάθεια ανάλυσης του εν λόγω δημοσιεύματος στη βάση των μαθημάτων που δέχονται οι ίδιοι οι αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, με άξονα την «Ψυχολογία της Ανάλυσης Πληροφοριών», του Ρίτσαρντ Τζ. Χέουερ Τζρ, επί 50ετία κορυφαίου ψυχιάτρου του Κέντρου για την Μελέτη των Πληροφοριών της CIA, το οποίο εκδόθηκε το 1999 και θεωρείται ευαγγέλιο στον χώρο της ανάλυσης πληροφοριών.
Στο βιβλίο του, ο ψυχίατρος διδάσκει τους αναλυτές να μην παρασύρονται από τα συναισθήματά τους κατά τη διαδικασία επιτέλεσης των καθηκόντων τους. Δουλειά τους είναι να αναλύσουν τις πληροφορίες, προκειμένου βγάλουν συμπέρασμα επί της ορθότητάς τους, όπως και επί των σκοπών που αυτές έρχονται να επιτελέσουν. Προκειμένου αυτό γίνει εφικτό, οι αναλυτές πρέπει πάντοτε να εξετάζουν – μεταξύ άλλων – τα κάτωθι:
– Την πηγή των πληροφοριών: ποιος λέει τι και από που ακριβώς προέρχονται οι πληροφορίες,
– Το περιεχόμενο των πληροφοριών: τι ακριβώς λένε οι πληροφορίες,
– Τον σκοπό των πληροφοριών: ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τις συγκεκριμένες πληροφορίες,
– Τον παράγοντα χρόνο: πότε αυτές απελευθερώνονται και δημοσιοποιούνται,
– Την πιθανή τους αλληλοσύνδεση με άλλες πληροφορίες και τον αλληλο-επηρεασμό τους: ποιες ατζέντες επηρεάζουν, με ποιον τρόπο και ποια ένταση.
Με άξονα τα παραπάνω λοιπόν, το δημοσίευμα «έσκασε σαν βόμβα» από τους NYT, φιλελεύθερη εφημερίδα στενά συνδεδεμένη με τα βαθιά κρατικά και πολιτικά συμφέροντα του Αμερικανικού Κράτους και ιδιαίτερα με αυτά της Δημοκρατικής του παράταξης. Η εφημερίδα αποτελεί την προμετωπίδα της μάχης του Προέδρου Μπάιντεν για την επανεκλογή του στα εντός, όπως και για την προώθηση των Αμερικανικών συμφερόντων παγκοσμίως. Αποτελεί συνεχή και αδιάλειπτη πηγή «στοχευμένης επικοινωνίας», ήτοι προπαγάνδας, επί του πολέμου στην Ουκρανία, επί του Ψυχρού Τεχνολογικού Πολέμου ΗΠΑ – Κίνας και του Πολέμου των Τσιπς και πλήθους άλλων ζητημάτων που αγγίζουν τα βαθιά συμφέροντα του Αμερικανικού Κράτους. Αυτό πρέπει να το κρατάμε στον νου μας διαβάζοντας τους NYT, ιδιαίτερα επί ανάλογων τομέων. Το γεγονός πως έχουν μακρά τους ιστορία και υποστήριξη από τους Δημοκρατικούς τους εξασφαλίζει και πολύ καλές πένες, κάτι που εξασφαλίζει πως ενίοτε οι εντυπώσεις που δημιουργούν οι πένες αυτές και τα συναισθήματα που κινητοποιούν είναι τέτοιες και τέτοια που περισσότερο σαγηνεύουν παρά ενημερώνουν, ως άλλες Σειρήνες της σύγχρονης εποχής.
Στο δημοσίευμα, που έχει χρονολογική εξιστόρηση προκειμένου εξασφαλίσει την εύκολη και εύπεπτη κατανάλωσή του από το κοινό-στόχο, ένθεν και κείθεν των Ελληνικών και Αμερικανικών συνόρων, αναφέρονται ανώνυμες πηγές τρίτης Ευρωπαϊκής χώρας, οι οποίες κατάφεραν να υποκλέψουν τις συνομιλίες ανάμεσα σε Έλληνες αξιωματούχους και εκπροσώπους της Huawei στην Ελλάδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι NYT αποποιούνται της Αμερικανικής Ευθύνης των Υποκλοπών και βάζουν την Ελληνική Κυβέρνηση να ψάχνει εντός του Οίκου της Ευρώπης για τον Υποκλοπέα. Εδώ αξίζει να αναρωτηθούμε: έχει άραγε κάποια άλλη Κυβέρνηση, πλην της Αμερικανικής, ανάλογες τεχνικές δυνατότητες, ιδιαίτερα εντός των Ελληνικών τειχών; Υπάρχει προηγούμενο υποκλοπών στην Ελλάδα από τρίτη χώρα ενάντια σε Έλληνες αξιωματούχους κι αν ναι, από ποια Κυβέρνηση και πότε; Υπάρχει προηγούμενο υποκλοπών ενάντια σε τρίτες Κυβερνήσεις χωρών-μελών της ΕΕ και αν ναι από ποια Κυβέρνηση, πότε και γιατί; Οι ερωτήσεις αυτές βοηθούν να πάμε παραπέρα από το «δικαίωμα στην άρνηση» (deniability right) που εξασφαλίζουν οι NYT για τη δική τους Κυβέρνηση μέσω του δημοσιεύματος.
Πιο συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρει πως υπεκλάπησαν “άνω των 120 μηνυμάτων σε γκρουπ διαλόγου του Ελληνικού Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, όπως και περιλήψεις εσωτερικών επικοινωνιών της Huawei, που παραδόθηκαν στους Τάιμς από ένα άτομο που εργάζεται για μια Ευρωπαϊκή κυβέρνηση που ερευνούσε την εταιρεία.” Μέσω του υλικού αυτού συνάγονται σημαντικά συμπεράσματα, σύμφωνα με τους Τάιμς, για τον τρόπο με τον οποίο η Huawei προσπάθησε να καλλιεργήσει σχέσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της Ελλάδας, «μια μικρή αλλά σημαντική χώρα για την εταιρεία», η οποία «εξώθησε τα όρια των Ελληνικών κανόνων που περιορίζουν τα δώρα στους δημόσιους λειτουργούς και κυβερνητικούς υπουργούς». Συνεχίζοντας, οι Τάιμς υποστηρίζουν πως εργαζόμενοι της Huawei, «η οποία βρίσκεται εν μέσω ενός τεχνολογικού Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα», συζήτησαν την παροχή γκάτζετς σε ανώτατους κυβερνητικούς αξιωματούχους, και ιδιαίτερα στον Άδωνι Γεωργιάδη και τον γιο του, την παροχή συσκευών σε αστυνομικούς και αξιωματικούς μετανάστευσης, όπως και για την οργάνωση της μεταφοράς αξιωματούχων των Ελληνικών Ρυθμιστικών Αρχών σε βιομηχανικό συνέδριο στα ΗΑΕ το 2021. Ωστόσο, τα μηνύματα δεν διευκρινίζουν, λένε οι Τάιμς, το αν τα δώρα αυτά παραδόθηκαν ή αν συμφωνίες για έργα υψηλής προτεραιότητα υπεγράφησαν.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τεχνολογικός Ψυχρός Πόλεμος των ΗΠΑ-Κίνας αποδίδεται από το δημοσίευμα σε «φόβους» – τίνος άραγε; – πως «το Πεκίνο μπορεί να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία του για κατασκοπεία και σαμποτάζ», ενώ οι ΗΠΑ έχουν τόσο περιορίσει τη χρήση της τεχνολογίας της Huawei στα εντός τους, όπως και έχει αποκόψει την εταιρεία από την πρόσβαση σε συγκεκριμένη Αμερικανική τεχνολογία. Περαιτέρω, «Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν κάνει επιθετικό λόμπι στους συμμάχους να απαγορεύσουν τη χρήση τεχνολογίας Huawei στην Ευρώπη, την μεγαλύτερη αγορά της εταιρείας εκτός της Κίνας. Η Ελλάδα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της μεικτής επιτυχίας (δηλαδή, αποτυχίας) της καμπάνιας λόμπι των ΗΠΑ».
Αναφέροντας τον κ. Παύλο Μαρινάκη να λέει πως η Huawei έχει περιορισμένη παρουσία στα νέα Ελληνικά δίκτυα τηλεπικοινωνιών, η εφημερίδα βάζει εισαγωγικά για να παραθέσει email του στο οποίο αναφέρεται να της λέει πως «ποτέ δεν υπήρξε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επιρροή της εν λόγω εταιρείας στις κυβερνητικές αποφάσεις, συμφωνίες ή συμβόλαια».
Αμέσως μετά, το δημοσίευμα μπαίνει στο ζουμί της υπόθεσης. «Οι Ευρωπαίοι πάροχοι τηλεπικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων της Vodafone και της Deutsche Telekom, αγόραζαν προϊόντα της Huawei, που έτειναν (σε χρόνο παρελθοντικό, ωσάν να έπαψαν να είναι) να είναι φθηνότερα από ανταγωνιστές σαν την Ericsson και την Nokia. Χοντρικά 23% των 92 δις τζίρου της Huawei ήρθε από την Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αφρική, πέρυσι, άνοδος 13% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο». Εδώ δημιουργείται ένα ερωτηματικό που πρέπει να κρατήσουμε: αν το 23% προέρχεται από πωλήσεις σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική, το υπόλοιπο 77% από που προέρχεται; Αυτό δεν απαντάται στο δημοσίευμα, κάτι διόλου τυχαίο, ούτε άνευ περιπλοκών για την Αμερικανική κυβέρνηση. Ωστόσο προσπερνιέται από τους συντάκτες.
Αποδίδοντας στην οικοδόμηση μιας «ισχυρής επιχείρησης λόμπι» της Huawei στην Ευρώπη, που περιλαμβάνει την «πρόσληψη πολιτικών και βιομηχανικών προσώπων με επιρροή, όπως και την δωρεά σε φιλανθρωπίες, πανεπιστήμια και άλλες τοπικές πρωτοβουλίες» τις επιτυχίες της, οι Τάιμς λένε πως αρκετές Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν επιφυλακτικές να αποδεχθούν τις Αμερικανικές προσπάθειες να «εξαλείψουν τις πωλήσεις και να βγάλουν τον εξοπλισμό της Huawei από παλαιότερα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας». Αναφέροντας την εταιρεία ερευνών Strand Consult, που επικεντρώνεται σε έρευνες για τις τηλεπικοινωνίες, οι Τάιμς αναφέρουν πως η Huawei και άλλοι Κινέζοι πάροχοι είχαν παράσχει άνω του 50% του υλικού των δικτύων υψηλής ταχύτητας 5G έως το τέλος του 2022. Τα «καλά παιδιά» Βρετανία και Σουηδία έχουν περιορίσει «αυστηρά» τη Huawei από τα νέα τους δίκτυα, ενώ «η Γερμανία έχει δείξει ότι ίσως αυστηροποιήσει τους κανόνες της ενάντια στον εξοπλισμό της εταιρείας.» Τα «κακά παιδιά» Ιταλία και Ισπανία «είναι ανάμεσα σε αυτούς που συνεχίζουν να αγοράζουν από τη Huawei”.
Στην επόμενη παράγραφο κορυφώνεται η επίθεση ενάντια στην Ελλάδα: «η Ελλάδα υπήρξε καταστροφή. Αξιόπιστα υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του Πεκίνου στην ΕΕ, ιδιαίτερα μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, όταν η Κίνα παρείχε οικονομική βοήθεια για έργα όπως το λιμάνι του Πειραιά, το οποίο κατέχει κρατική εταιρεία της Κίνας. Πιο πρόσφατα, ωστόσο, η Ελλάδα επαναπροσδιόρισε την πορεία της περισσότερο προς τη Δύση… Το 2020, η χώρα δήλωσε συμμετοχή στην Πρωτοβουλία Καθαρών Δικτύων, μια συμφωνία εθελοντική και μη-δεσμευτική προκειμένου αποφεύγεται η χρήση τεχνολογίας από αυταρχικές κυβερνήσεις, την οποία προώθησε η κυβέρνηση Τραμπ. Οι τρεις μεγαλύτεροι πάροχοι ασύρματων δικτύων στην Ελλάδα επίσης στράφηκαν στους ανταγωνιστές της Huawei, Ericsson και Nokia, για το χτίσιμο των δικτύων 5G». Το γεγονός ότι προφανώς πλέον αγοράζουν ακριβότερα δεν αναφέρεται. Ούτε η συγκριτική ποιότητα των εν λόγω τεχνολογιών. Πάραυτα, το δημοσίευμα συνεχίζει με την παράθεση αντικειμενικών δεδομένων: 56% αύξηση των πωλήσεων της Huawei τον τελευταίο χρόνο, που σημαίνει 258 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία παρείχε εξοπλισμό στην ΕΡΤ, όπως και στο ΕΣΥ και στο λιμάνι του Πειραιά.
Παρακάτω, το δημοσίευμα περιπλέκει στα πράγματα και το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και τις δυο Ευρωβουλευτές κυρίες Εύα Καϊλή και Μαρία Σπυράκη, οι οποίες, υποθετικά «θα βοηθούσαν» τον κ. Ταμβακίδη, ανώτατο στελέχος στην Ελλάδα, καθ’ υπόδειξη του κου Τζάκυ Τσεν, ανώτατο στελέχος στην Ευρώπη, να ξεπεράσουν τους σκοπέλους που έβαζε ένα γράμμα που κυκλοφορούσε τότε στο ΕΚ με σκοπό να απαγορευθεί η κυκλοφορία των προϊόντων της Huawei. «Ο κ. Ταμβακίδης απάντησε, ‘Νομίζω πως ακόμα μπορώ να την πείσω’, αναφερόμενο στην κα Καϊλή και περιγράφοντάς την σαν φίλη που γνώριζε για χρόνια. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η Huawei μίλησε στις δημιουργούς των αποφάσεων… Η κα Καϊλή και η Κα Σπυράκη αρνήθηκαν να απαντήσουν σε αιτήματα για σχόλια».
Παρακάτω, αναφέρεται πως τον Ιούλιο του 2021 ο κος Ταμβακίδης «έσπευσε να βρει συσκευή αντικατάστασης σε έναν μη-επώνυμο αξιωματούχο μετανάστευσης, που επικοινώνησε μαζί του σχετικά με τη σπασμένη οθόνη ενός Mate X, ενός διπλούμενου έξυπνου τηλεφώνου που έβγαινε στη λιανική για άνω των 2000 ευρώ. Η Huawei του το έδωσε ως ‘δώρο’, σύμφωνα με τα μηνύματα. ‘Το χρησιμοποιεί μόνο για να φτιάχνει φωτογραφίες με το Huawei laptop που του δώσαμε’, είπε ο κ. Ταμβακίδης σε μηνύματα. Υπό τον Ελληνικό νόμο, είναι παράνομο για ανθρώπους της ιδιωτικής οικονομίας να προσφέρουν δώρα σε κυβερνητικούς αξιωματούχους με ανταλλαγή χαρών. Κυβερνητικοί υπουργοί, μέλη του Κοινοβουλίου και κρατικοί λειτουργοί επίσης δεν μπορούν να λαμβάνουν δώρα που μπορούν να διασυνδεθούν με τις επίσημες αρμοδιότητές τους, είπε ο Στέφανος Λουκόπουλος, διευθυντής του Vouliwatch… Υψυλόβαθμοι αξιωματούχοι μπορούν να λάβουν συγκεκριμένα εθιμοτυπικά δώρα αξίας κάτω των 200 ευρώ, αλλά πιο ακριβά δώρα πρέπει να παραδίδονται στην κυβέρνηση.»
«Το 2020, όταν ο Υπ. Εξ. Μάικ Πομπέο ηγήθηκε αποστολής στην Ελλάδα για να ολοκληρώσει μια τεχνολογικής και επιστημονική συμφωνία ανάμεσα στις χώρες, τα στελέχη της Huawei συζήτησαν να έχουν κάποιον παρόντα κατά τις διαπραγματεύσεις για να βοηθήσει να αποφευχθούν αναφορές στην κυβερνοασφάλεια και τις Κινεζικές εταιρείες. ‘Συζητήσαμε με τον Άδωνι και το βγάλαμε εκτός’, έγραψε ο κ. Ταμβακίδης σε έναν συνάδελφό του αρκετούς μήνες μετά τη σύνοδο. Ο κ. Ταμβακίδης αναφερόταν στον Άδωνι Γεωργιάδη, έναν υψηλόβαθμο Έλληνα υπουργό που καθόταν δίπλα στον κ. Πομπέο για την υπογραφή της συμφωνίας του 2020 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Το αν ο κ. Γεωργιάδης επηρέασε τις διαπραγματεύσεις υπέρ της Huawei δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά η εταιρεία καλλιεργούσε τις σχέσεις μαζί του για χρόνια, σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα και δημόσια πληροφόρηση».
«Οι υπάλληλοι της Huawei συζήτησαν πως ο κ. Γεωργιάδης… έλαβε συσκευές από την εταιρεία ενώ εργαζόταν σαν κυβερνητικός αξιωματούχος. Επίσης δημοσιοποίησε φωτογραφίες από τις επισκέψεις του στα γραφεία της Huawei και σε εκδηλώσεις της στα κοινωνικά δίκτυα. Η μη-δεσμευτική συμφωνία του 2020 που υπεγράφη από τον κ. Πομπέο και Έλληνες αξιωματούχους… δεν ανέφερε τελικά την κυβερνοασφάλεια ή τις Κινεζικές εταιρείες».
«Ο κ. Πομπέο αρνήθηκε να σχολιάσει. Ο κ. Γεωργιάδης, που είναι σύμμαχος του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είπε πως δεν εμπλεκόταν στις λεπτομέρειες τις επιτημονικής-τεχνολογικής συμφωνίας και δεν είχε καμιά επικοινωνία με την Huawei πριν αυτή υπογραφεί. Είπε πως υπήρξαν παιδικοί φίλοι με τον κ. Ταμβακίδη και ποτέ δεν έλαβε δώρα από τη Huawei, αλλά αγόρασε ‘δύο ή τρείς’ συσκευές για μέλη της οικογένειας με αποδείξεις λιανικής. Αρνήθηκε να προσκομίσει τις αποδείξεις. ‘Ποτέ δεν είχα, ή έχω, καμιά ειδική σχέση με αυτή την εταιρεία’, είπε σε ένα email. ‘Καμιά συμφωνία, επένδυση, συμβόλαιο, παραδοχή ή έργο δεν δόθηκε στη Huawei κατά τη θητεία μου στο Υπουργείο’. Ο κ. Ταμβακίδης είπε πως δεν θυμόταν τις λεπτομέρειες της συμφωνίας του 2020, αλλά είπε πως η Huawei ίσως είχε ‘πληροφορηθεί πως τίποτα δεν εμπεριείχε που θα μπορούσε να αποτελέσει κίνδυνο’. Δεν είπε ποιος παρείχε αυτήν την πληροφορία.»
«Ο κ. Ταμβακίδης είπε ότι είχε βοηθήσει να γίνουν πιο εύκολες οι συσκευές της Huawei για τον κ. Γεωργιάδη, συμπεριλαμβανομένου για μέλη της οικογένειάς του, αλλά οι συσκευές δεν δόθηκαν δωρεάν. Είπε πως κόπηκαν αποδείξεις, αλλά δεν προσκόμισε αντίγραφα. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι μερικές φορές λάμβαναν συσκευές πριν αυτές κυκλοφορήσουν δημοσίως ή σε τιμές εκπτώσεων, είπε. ‘Δεν υπήρχε τίποτα ως συναλλαγή. Η Huawei είναι πολύ ευαίσθητη επ’ αυτού’.»
«Σύντομα μετά την επίσκεψη του κ. Πομπέο στην Ελλάδα, ο κ. Γεωργιάδης… επανεμφανίστηκε στα μηνύματα μεταξύ των στελεχών της Huawei. ‘O Άδωνις χρειάζεται άλλα δύο ρολόγια. GT Pro. Το αγάπησε’, έγραψε ο κ. Ταμβακίδης τον Οκτώβριο του 2020. Αργότερα τον ίδιο μήνα, ο κ. Γεωργιάδης φωτογραφήθηκε φορώντας ένα κατά τα φαινόμενα ρολόι της Huawei. To 2021, εργαζόμενοι της Huawei συζήτησαν την αντικατάσταση ενός σπασμένου τηλεφώνου για το γιο του κ. Γεωργιάδη. ‘Ο Άδωνις είναι ειδική περίπτωση’, έγραψε ο κ. Ταμβακίδης.»
Έτσι το δημοσίευμα έλαβε τέλος, αφήνοντας σύξυλη ολόκληρη την πολιτική ηγεσία και πλήθος χωρών της ΕΕ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι NYT πετυχαίνουν για λογαριασμό των ΗΠΑ τα παρακάτω:
– Αποδεικνύουν ότι εντός της σφαίρας επιρροής τους – της Δύσης – ελέγχουν όλες τις επικοινωνίες, παρά της σχετικής τεχνολογικής τους καθυστέρησης συγκριτικά με την Κίνα: η Κίνα κινείται ήδη στον δρόμο των 7G, η Δύση παλεύει για τα 5G κι αυτό με ακριβότερο εξοπλισμό τον οποίο εξαναγκαζόμαστε να αγοράζουμε λόγω απροκάλυπτου εκφοβισμού, ο οποίος παράγεται μέσω δημοσιευμάτων σαν το παραπάνω.
– Λένε στους Κινέζους πως μπορούν να υποκλέπτουν τα δίκτυά τους και τους παρέχουν αποδείξεις, μέσω ενός δικού τους «παίκτη», ο οποίος πήγε να ξεστρατίσει.
– Αποδεικνύουν έμπρακτα πως η εθνική κυριαρχία, η εθνική αυτοδιάθεση και η Ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων υπόκεινται περισσότερο στο δίκαιο του ισχυρού και την επικυριαρχία των ΗΠΑ, παρά στις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις τους για ΝΑΤΟική ισονομία και ισοπολιτεία.
– Διασυνδέουν απερίφραστα τις εθνικές επιλογές διεθνών σχέσεων των χωρών μελών του ΝΑΤΟ (πχ, λιμάνι Πειραιά, οικονομική βοήθεια από Κίνα, συνεργασία στους τομείς τεχνολογίας και επιστήμης, κλπ) με άμεσες πολιτικές και έμμεσες στρατηγικές επιπτώσεις, αφήνοντας να εννοηθεί πως ο Κινεζικός κίνδυνος μπορεί να εξισορροπηθεί μόνο από την Αμερικανική προστασία.
– Κάνουν σαφές σε ολόκληρο το Ελληνικό και Ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο πως στην εποχή των δεδομένων και της ψηφιακής πραγματικότητας, η «μαλακή ισχύς» και η σκληρή πολιτική πραγματικότητα μεταφράζονται σε διπλωματική επιρροή που ξεπερνά στεγανά και εσκαμμένα του παρελθόντος, αφήνοντας σύξυλο ολόκληρη την Ελληνική Διπλωματία, από κοινού με την Ευρωπαϊκή.
Ποιος κερδίζει, λοιπόν, από το δημοσίευμα, και ποιος χάνει; Στα άμεσα θύματα είναι σαφές πως βρίσκονται όλοι όσοι αναφέρονται – και με φωτογραφίες – στο δημοσίευμα, όπως και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, από κοινού με την εταιρεία Huawei, η οποία θα αναγκαστεί σε άμεση αναδίπλωση από τις Ευρωπαϊκές της επιχειρήσεις, τουλάχιστον προς το παρόν. Επίσης χάνουν οι Ευρωπαϊκοί λαοί, που εξαναγκάζονται άμεσα να αγοράζουν ακριβότερη – και χειρότερη, συγκριτικά – τεχνολογία, προκειμένου χρηματοδοτούν τα Δυτικά οικονομικά και τεχνολογικά αδιέξοδα, όπως και τις στρατηγικές ανάγκες της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ στη Δύση. Η Γερμανία και η ΕΕ θα θορυβηθούν από αυτήν την επίθεση. Τα «go home, και Μέρκελ» πλέον παίρνουν σαφές περιεχόμενο στην Ελλάδα, μέσω διωγμού της Κίνας και της Huawei. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία έχει να εμφανιστεί στα κανάλια από όταν έπεσε σαν αλεξιπτωτιστής στην Ελληνική πολιτική σκηνή ο κ. Κασσελάκης, παίρνει ένα σασφές μήνυμα από την επικυρίαρχη δύναμη: «επίκειται αλλαγή φρουράς και θύματα της δικής σας φρουράς θα είναι τα πρωτοπαλίκαρά σας. Προκειμένου να μην είστε κι εσείς ο ίδιος, ή προκειμένου αυτή να μην πραγματοποιηθεί, πρέπει να συζητήσουμε. Προ των Αμερικανικών εκλογών. Το τι θα κάνουν οι Έλληνες ομογενείς στις ΗΠΑ και το ποιον θα στηρίξουν, Τραμπ – που προηγείται – ή Μπάιντεν, που έπεται, θα παίξει καθοριστικό ρόλο για τα επόμενα βήματα της σχέσης μας.» Οι αναφορές στον Μάικ Πομπέο είναι ενδεικτικές ως προς αυτό το τελευταίο.
Για όλους εκείνους που χάρηκαν με τη διαπόμπευση του Άδωνι Γεωργιάδη που επί μακρόν, ομολογουμένως, είχε καβαλήσει το καλάμι της υπεροψίας της εξουσίας και θεωρούσε εαυτόν στο απυρόβλητο, ανάμεσα στους οποίους θα ήμουν κι εγώ αν το δημοσίευμα δεν έβαλλε τα βαθιά εθνικά μας συμφέροντα, έχω να πω πως η διεθνής πολιτική είναι αμείλικτη και πως το να διαβάζεις πίσω, πέρα και μέσα από τις γραμμές παίρνει πολλά χρόνια εξάσκηση και συγκεκριμένη ψυχολογία: την ψυχολογία του αναλυτή πληροφορίων και όχι του αναγνώστη, γιατί ο πρώτος ψάχνει να βρει τους σκοπούς της είδησης ενώ ο δεύτερος απλά την καταναλώνει, γινόμενος ταυτόχρονα θύμα της και θήραμά της. Στους καιρούς που έρχονται και με τις επιθέσεις που εξαπολύονται εναντίον της Ελλάδας και των στρατηγικών της εθνικών συμφερόντων, ασχέτως κυβερνήσεως, ο λαός πρέπει να εκπαιδεύσει εαυτόν να είναι περισσότερο υποψιασμένος σχετικά με το πως λειτουργούν τα διεθνή κέντρα αποφάσεων και γιατί κυκλοφορούν οι ειδήσεις όταν κυκλοφορούν, πως αυτές συνδυάζονται με φαινομενικά άσχετες αλλά συγκυριακά ταυτόχρονες ειδήσεις και ποιο αποτέλεσμα παράγουν, και – τέλος – με ποιον τρόπο μπορεί να εξασφαλίσει την ανεξάρτητη, αντικειμενική του οπτική, προκειμένου, τελικά, υπερασπιστεί το εθνικό μας συμφέρον. Γιατί αυτό θα χρειαστεί σύντομα, πολύ σύντομα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
