«ANGT»: H αρχή μιας νέας εποχής για το Πατρινό μπάσκετ
Το pelop.gr φιλοξενεί την άποψη του σπουδαστή αθλητικής δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Αντώνη Παναγόπουλου σχετικά με το «ANGT».
Η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη έκλεψε τα βλέμματα στο «ANGT» 
Το «Adidas Next Generation Tournament» έκλεψε την παράσταση πριν από μερικά 24ωρα, επιφέροντας πολλά οφέλη για την Πάτρα. Ανάμεσα σε αυτούς που παρακολούθησαν τους αγώνες ήταν και ένας νεαρός σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας, ο Αντώνης Παναγόπουλος, ο οποίος μας έστειλε τις απόψεις του και μια ανασκόπηση από όλα όσα είδε στο τουρνουά. Διαβάστε την… αναφορά του εκκολαπτόμενου δημοσιογράφου:
H αρχή μιας νέας εποχής για το Πατρινό μπάσκετ
Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πει κανείς πως η διεξαγωγή του ANGT Patras ήταν ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα, στα αθλητικά δρώμενα της πόλης τα τελευταία χρόνια. Τουναντίον, τώρα που πλέον η «Ευρωλίγκα των Μικρών» ανήκει στο παρελθόν, μπορεί κάλλιστα οποιοσδήποτε να ισχυριστεί ότι η διοργάνωση ήταν ένα πραγματικό κόσμημα για τον τοπικό αθλητισμό και την τοπική κοινωνία. Και για όσους πιθανόν δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι πέτυχαν οι άνθρωποι του Προμηθέα το περασμένο Παρασκευοσαββατοκύριακο, καλούνται να αναλογιστούν πως η Αχαϊκή πρωτεύουσα, η οποία ενίοτε έχει απαξιωθεί μπασκετικά και πριν μερικά χρόνια βρισκόταν στο ναδίρ, για τρεις ημέρες ήταν το επίκεντρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Και η πραγματικότητα είναι πως για να φτάσει μια πόλη, μια ομάδα, ένας οργανισμός, από το ναδίρ στο ζενίθ (και δεν ξέρουμε αν αυτό είναι το πικ για το τοπικό μπάσκετ), αυτό δεν επιτυγχάνεται με παχιά και βαρύγδουπα λόγια, αλλά με μεράκι, αφοσίωση, πλάνο και σκληρή δουλειά. Το ότι το ANGT Patras ξεπέρασε τις προσδοκίες δεν είναι κάτι που το βγάζουμε από το μυαλό μας, δεν αποτελεί ένα αυτούσιο συμπέρασμα του γραφώντος. Το παραδέχτηκε η Euroleague, η οποία έδωσε τα εύσημα στους «Προμηθείς» για την εξαιρετική οργάνωση και την συνολική εικόνα του τριημέρου, το επιβεβαίωσε ο κόσμος, ο οποίος κατέκλυσε το «Δ. Τόφαλος» και «αγκάλιασε» τη διοργάνωση, απολαμβάνοντας μπάσκετ υψηλού επιπέδου και φυσικά το…απογείωσαν οι ομάδες, οι οποίες καθήλωσαν τους θεατές, οι οποίοι χόρτασαν θέαμα, σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια του θεσμού.
Για να φύγουμε λίγο από το οργανωτικό κομμάτι, πάμε και στο αγωνιστικό, που στην τελική είναι και αυτό που «σκεπάζει» τα πάντα. Άλλωστε, κάθε διοργάνωση, όσο άρτια κι αν είναι οργανωτικά, αν το θέαμα είναι χαμηλού επιπέδου ο κόσμος θα έχει παράπονα και δε θα φύγει «γεμάτος» από το γήπεδο, και τουμπαλιν. Είδαμε στο «Δ. Τόφαλος» παίκτες να…ξεχειλίζουν από ταλέντο, μερικοί εξ αυτών σίγουρα θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Είχαμε την τύχη να δούμε από κοντά τον Diawara της μεικτής ομάδας του Βασίλη Σπανούλη, έναν παίκτη που προσωπικά μου δίνει την εντύπωση πως αν δουλέψει σκληρά, πολύ σύντομα θα περάσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τρομερό κορμί για την ηλικία, ευέλικτος και αθλητικός, με καλό σουτ από την περίμετρο, ένα ακόμα…διαμαντάκι της Γαλλικής σχολής, η οποία πλέον στο κομμάτι των υποδομών τείνει να ξεπεράσει και τους…πρωταθλητές σε αυτόν τον τομέα Ισπανούς, επενδύοντας στην ενέργεια, την ταχύτητα και την αθλητικότητα. Είδαμε την «πολυεθνική» Stella Azzurra, μια απόλυτα πειθαρχημένη και καλοδουλεμένη ομάδα, με…μαέστρο τον Germano D’ Arcangeli, ο οποίος έχει δημιουργήσει ένα σύνολο πολύ υψηλού επιπέδου για τα δεδομένα της ηλικίας των παικτών, με διακριτούς ρόλους και αρκετούς πολυδιάστατους παίκτες. Κορυφαίος όλων, ο Ιταλός Matteo Vissintin, ένας γκαρντ με τρομερά χαρακτηριστικά, ο οποίος δικαιότατα αναδείχθηκε και MVP του τουρνουά. Είδαμε τους εξαιρετικούς Φινλανδούς του Hanno Motola, οι οποίοι αν και πρωτοεμφανιζόμενοι στη διοργάνωση, απέδειξαν πως δεν είναι ούτε «αμπάσκετοι», ούτε «ψαράδες» (όπως θεωρεί ο μέσος Έλληνας, με δεκάδες πτυχία προπονητικής κορνιζαρισμένα στον τοίχο του). Αντιθέτως, τόσο αυτοί, όσο και οι Γεωργιανοί (η ακαδημία του Zaza Pachulia, που μπήκε από το «παράθυρο» στη διοργάνωση, αντικαθιστώντας την ΤΣΣΚΑ για τους γνωστούς λόγους), καταβάλουν μια αξιέπαινη προσπάθεια να εξελιχθούν και να αναβαθμίσουν το προϊόν, στηριζόμενοι σε ανθρώπους με τεχνογνωσία και εμπειρία. Ο Little της Helsinki ήταν μια από τις…ατραξιόν του τουρνουά, ένας «πυραυλοκίνητος» γκαρντ, με σπάνια αθλητικά προσόντα και έφεση στη διείσδυση, ο οποίος επίσης θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, ειδικά αν σταθεροποιήσει το περιφερειακό του σουτ. Τέλος, δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε και την εικόνα της Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία ήταν η επιτομή της λέξης «ομάδα». Φοβερή κυκλοφορία της μπάλας, ακόμα ένα σύνολο με διακριτούς ρόλους (ίσως σε καλύτερο επίπεδο από τη Stella Azzurra), που υστέρησε ελαφρώς σε κορμιά και αθλητικότητα, προκειμένου να κερδίσει τους Ιταλούς στον τελικό. Naveh και Menchel ήταν αυτοί που ξεχώρισαν για την «ομάδα του λαού», ωστόσο μιλάμε ίσως για την μοναδική ομάδα του τουρνουά, που κάθε παίκτης της δωδεκάδας είχε τον ρόλο του μέσα στο παρκέ.
Όσο για τα δικά μας, το ότι Ολυμπιακός και Προμηθέας τερμάτισαν στις δύο τελευταίες θέσεις του τουρνουά ίσως «χτυπάει» άσχημα στο μάτι, όμως θεωρώ πως μακροπρόθεσμα μόνο καλό μπορεί να κάνει. Θα κάνει καλό, γιατί μέσω αυτής της «αποτυχίας», τόσο οι «πορτοκαλί», όσο και οι «ερυθρόλευκοι», θα κοιτάξουν να βρουν τι έφταιξε, θα αντιληφθούν ποιο είναι το επίπεδό τους και πόσο απέχουν από την ελίτ (κάτι που είναι δύσκολο να το διαπιστώσουν, ρίχνοντας 30άρες και 40άρες σε ομάδες των περίχωρων), ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, για να παρουσιαστούν πολύ πιο ανταγωνιστικοί στο επόμενο αντίστοιχο τουρνουά. Άλλωστε, για τα ελληνικά δεδομένα, τόσο οι Πατρινοί, όσο και οι Πειραιώτες, αποτελούν πραγματικές υπερδυνάμεις (μην ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός ήταν 1ος και ο Προμηθέας 2ος στο τελευταίο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα), όμως ο συναγωνισμός τους με συλλόγους όπως η Stella Azzurra, η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα, θα τους βοηθήσει να πάρουν γεύση από το πώς δουλεύουν σύλλογοι του εξωτερικού, να παραδειγματιστούν και να προβληματιστούν.
Υ.Γ: Θα είναι τεράστια υπόθεση για την Πάτρα, τον Προμηθέα και συνολικά την Δυτική Ελλάδα, αυτή η διοργάνωση να γίνει θεσμός και η Euroleague να καθιερώσει την Αχαϊκή πρωτεύουσα ως σταθερή επιλογή για ένα εκ των τεσσάρων περιφερειακών τουρνουά ANGT κάθε χρόνο. Όχι μόνο για να βλέπουμε τρεις μέρες το χρόνο στην πόλη μας, ορισμένα από τα κορυφαία ταλέντα της Ευρώπης, αλλά και για τις…πόρτες που θα ανοίξουν, για να διοργανωθούν στην Πάτρα ακόμα σπουδαιότερα events στο μέλλον.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
