Αποκλεισμένοι από την ιστορία και το παρόν

Η ΑΥΡΙΑΝΗ επέτειος από την εξέγερση των φοιτητών κατά της δικτατορίας, βρίσκει την πόλη της Πάτρας σε αποκαρδιωτική αδυναμία να κάνει κάτι ουσιαστικό με το κτίριο του θρυλικού παραρτήματος. Συνεχίζουμε να είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα από τις συνθήκες, στην πραγματικότητα όμως αυτό που μας δένει είναι αφενός η έλλειψη ενός σχεδίου που να ανταποκρίνεται στην ιστορικότητα του κτιρίου και να γεφυρώνει το επικό παρελθόν με το παρόν, και αφετέρου η ατολμία απέναντι σε συγκεκριμένες- ανακυκλούμενες- ομάδες νεαρών που αποτέλεσαν διαχρονικοί διαχειριστές του κτιρίου, αυτοκλήτως και αυθαιρέτως.

ΑΠΟ ΤΗ στιγμή, βέβαια, που οι πολιτικές αρχές της περιοχής δεν έχουν διαμορφώσει ένα σχέδιο νέας πνοής για το κτίριο, φτάνεις να λες ότι είναι προτιμότερη η σημερινή κατάσταση, από το να αφεθεί το Παράρτημα να στοιχειώσει και να ρημάξει.

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ

ΠΕΡΑ από τη προσωπική του δικαίωση, η συμπερίληψη του καθηγητή Ν. Καραμάνου στην 11άδα των Ελλήνων ερευνητών που διακρίθηκαν σε διεθνή κλίμακα, αποτελεί διάκριση για το ίδιο το Πανεπιστήμιο Πατρών, μέλος του δυναμικού του οποίου αποτελεί ο καθηγητής.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ αποτελεί τεκμήριο της ποιότητας του επιστημονικού προσωπικού του Πανεπιστημίου μας, αλλά και πρόκληση για την πόλη και την περιοχή να αξιοποιήσυν πιο παραγωγικά και σε συστηματοποιημένη βάση το πολύτιμο αυτό ανθρώπινο κοίτασμα.

Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ιδιαίτερα καλείται να αναπτύξει σε ουσιαστική κατεύθυνση τις σχέσεις της με το Πανεπιστήμιο Πατρών. Δεν μπορεί, μετά από μισό και πλέον αιώνα, θα μπορεί να βρεθεί ο τρό