Από τον Μάϊο στον Ιούνιο και στο μέλλον

Η ΔΕΥΤΕΡΗ -τρίτη μετά τον περασμένο Νοέμβριο- επίσκεψη Μητσοτάκη στην Πάτρα σήμερα, αποσκοπεί στην εμπέδωση του κλίματος που οδήγησε τη ΝΔ σε υπεροπλία μετά την επίσκεψη του Μαΐου, για πρώτη φορά μετά από χρόνια.

ΘΑ ΕΧΕΙ διάρκεια το αποτέλεσμα αυτό; Μπορεί η φιλελεύθερη παράταξη να ονειρευθεί παγίωση ή και μονιμοποίηση που θα ανατρέψει τη γνωστή ξεροκέφαλη παράδοση;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ δεν είναι εύκολη. Συναρτάται αφενός από τις επιδόσεις και το κλίμα το οποίο θα κινηθεί η κυβέρνηση που κατά τα φαινόμενα θα σχηματίσει ο πρόεδρος της ΝΔ. Αφετέρου από τη δυνατότητα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς να συγκροτήσουν έναν αξιόπιστο εναλλακτικό πόλο, που θα καταφέρνει επιπλέον να ξυπνά παλιές συγκινήσεις, αλλά με σύγχρονους όρους.

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ της φιλελεύθερης παράταξης Μητσοτάκη έχει προ πολλού ηττηθεί σε δύο άξονες. Η δαιμονοποίηση του νικητή των εκλογών του 2019 αποδείχθηκε παρωχημένο και μη λειτουργικό σχήμα. Η Ελλάδα του 2023 δεν είναι αυτή της περιόδου 1990-93 και οι αντιστοιχήσεις είναι επιεικώς ατυχείς. Δεύτερον, τα παραδοσιακά κεντροαριστερά αφηγήματα δεν συναρπάζουν, διότι οι εποχές έχουν εγείρει νέα ζητήματα, στα οποία η φιλελεύθερη κυβέρνηση δεν είχε δυσκολία να αρθρώσει πειστική απάντηση απαλλαγμένη από στερεοτυπικά πρόσημα, αλλά εμφορούμενη από εκσυγχρονιστικό πνεύμα. Μοιραία, ο αντιπολιτευτικός λόγος ακουγόταν ως ανέμπνευστος, ανεπίκαιρος, ρηχός και υποτιμητικός για τον πολίτη της νέας εποχής. Εκτός από προφητεία καταστροφών και χειρονομίες δημοσιονομικής ευκολίας, δεν ακούστηκε κάτι καινούργιο και γνήσια προοδευτικό.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ σε μεγάλο βαθμό είναι στο χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι όμως και στο χέρι όλων των άλλων στελεχών. Που καλούνται να δεχθούν τις εξελίξεις όχι ως θρίαμβο του παλαιού συντηρητικού χώρου, αλλά ως επιτυχή ανταπόκριση στα νέα δεδομένα. Και να συνεχίσουν να εκφράζουν το πνεύμα της εποχής, εφόσον το έχουν επαρκώς κατανοήσει.