Αθανάσιος Αργυρίου: «Η καύση του ξύλου επιβαρύνει…τσέπη και πνεύμονες»

Μήνυμα παρέμβαση του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Πατρών της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Αθανάσιου Αργυρίου καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου Πατρών, για την αλόγιστη χρήση τζακιού.

Αργυρίου

Ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Πατρών της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Αθανάσιος Αργυρίου καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου Πατρών, παρενέβη με μήνυμά του προς τους Αχαιούς εν όψει επικείμενων χειμερινών συνθηκών. Θέμα της παρέμβασης, η αλόγιστη χρήση τζακιού.

Αργυρίου

«Η ανοικτή καύση ξύλων εκλύει διάφορες χημικές ενώσεις. Εκπέμπονται αιωρούμενα σωματίδια (τα γνωστά PM) καθώς και μονοξείδιο του άνθρακα, βενζόλιο, φορμαλδεΰδη, ακρολεΐνη, πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες και άλλες επιβλαβείς για την υγεία χημικές ενώσεις. Τα μικρότερης διαμέτρου αιωρούμενα σωματίδια (PM 2,5) διεισδύουν με την αναπνοή και εναποτίθενται στις κυψελίδες των πνευμόνων μας. Από εκεί, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, φτάνουν εν δυνάμει σε όλον τον οργανισμό, προκαλώντας διάφορα προβλήματα.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί χρόνια νοσήματα και προώρους θανάτους. Το 2020, το 96% του αστικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκτέθηκε σε συγκεντρώσεις σωματιδίων PM 2,5 οι οποίες υπερέβαιναν το καθορισμένο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) όριο των 5 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο. Αρα η χρήση του τζακιού δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Οι υψηλές συγκεντρώσεις αιωρουμένων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα έχει τεκμηριωθεί ότι συμβάλλουν στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου αλλά και άλλες σοβαρές νόσους του αναπνευστικού κυρίως. Η χρήση των τζακιών ρυπαίνει πολύ περισσότερο απ’ ότι οι εκπομπές καυσαερίων των οχημάτων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, μεταξύ του αστικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης σημειώθηκαν το 2020 τουλάχιστον 238.000 πρόωροι θάνατοι, 49.000 εξ αιτίας του διοξειδίου του αζώτου και 24.000 εξ αιτίας του όζοντος.

Το πρόβλημα επιτείνεται όταν – και πάλι για λόγους κυρίως οικονομικούς – στο τζάκι δεν καίγεται φυσικό ξύλο, αλλά οποιαδήποτε ξυλεία ή και άλλα υλικά, που συνήθως είναι εμποτισμένα σε διάφορα χημικά, κάποια από τα οποία εκλύονται κατά την καύση στο περιβάλλον.

Δυστυχώς λοιπόν, ενώ το τζάκι μας ζεσταίνει, δημιουργώντας και μια ατμόσφαιρα θαλπωρής στους εσωτερικούς χώρους, ταυτόχρονα βλάπτει την υγεία μας και αυτή των γύρω μας.

Σημαντικός επιβαρυντικός παράγοντας είναι η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού (άρα και σπιτιών με τζάκι) στα μεγάλα αστικά συγκροτήματα (π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα) ειδικά τις ημέρες με ασθενείς ανέμους ή, ακόμα χειρότερα με άπνοια, κάτι το οποίο ευνοεί την εκδήλωση θερμοκρασιακών αναστροφών.

Πρέπει κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσουμε ότι η εξοικονόμηση χρημάτων δεν είναι τόσο σημαντική όσο νομίζουμε, αφού τα ξύλα και έχουν ακριβύνει και χρειάζονται πολύ περισσότερα ώστε να πετύχουμε το ίδιο αποτέλεσμα στη θέρμανση.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους συντελεστές απόδοσης καύσης, για να πετύχουμε το ίδιο αποτέλεσμα με το πετρέλαιο, χρειαζόμαστε τριπλάσια περίπου ποσότητα ξύλων. Αν επί πλέον λάβουμε υπ’ όψιν μας το κόστος από ενδεχόμενη επιβάρυνση της υγείας μας, τότε η εξοικονόμηση παύει να υφίσταται.

Καταλήγει: Τουλάχιστον, ας αποφεύγουμε να το χρησιμοποιούμε υπό συνθήκες άπνοιας ή όταν οι δείκτες στην περιοχή μας είναι η πλησιάζουν στο «κόκκινο», πράγμα που σημαίνει ότι η ατμόσφαιρα είναι ήδη επιβαρυμένη.