Δημήτρης Ινδαρές: Κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Λενάκι, Δυο φωτιές και δυο κατάρες» – Η ιστορία της Λειβαρτζινής ωραίας Ελένης και του αγά της Μοστενίτσας

«Η αναζήτηση σχετικά με τα γεγονότα που κρύβονται πίσω από το δημοτικό τραγούδι της Ελένης και του Λιμάζαγα, που σκόρπισε τη χάρη τους από τον Μοριά μέχρι τον μακρινό Πόντο, συμπίπτει με το κλίμα αναστοχασμού των 200 χρόνων» σημειώνει ο Δημήτρης Ινδαρές.

Δημήτρης

«Λενάκι, Δυο φωτιές και δυο κατάρες. Με αφορμή ένα δημοτικό τραγούδι του Μοριά» είναι ο τίτλος του βιβλίου του γνωστού Πατρινού σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Βιβλιοπωλείο της Εστίας». Ο πρόλογος είναι του Παντελή Μπουκάλα, ενώ στο βιβλίο φιλοξενούνται ζωγραφιές της Λυδίας Βενιέρη.

Πρόκειται για ένα στοχαστικό ταξίδι με οδηγό την ακαταμάχητη ανάγκη εξερεύνησης των ριζών σε μια ορεινή κοινότητα της Πελοποννήσου. Η τυχαία ανακάλυψη ενός πάκου εγγράφων στο πατρικό του σπίτι στην Πάτρα οδηγεί τον συγγραφέα σε μια αναζήτηση βάθους επτά γενεών. Ανάμεσα στα χαρτιά βρίσκεται το εκκλησιαστικό επιτίμιο που αφορά την καταδίκη των εμπρηστών ενός πύργου στο Λειβάρτζι των Καλαβρύτων, εκεί όπου λίγο πριν από το 1821 πλέχτηκε το ειδύλλιο δύο αλλοθρήσκων: της Ελένης, κόρης του άρχοντα Κυρ-Χριστόδουλου, και του Ελμάζ-αγά της Μοστενίτσας.

Η Ελένη υπερασπίστηκε το αίσθημά της ξεστομίζοντας το αδιανόητο για την εποχή «Άντρα χρώσταγα, άντρα πήρα», προκαλώντας την αποχώρηση του πατέρα της από το αξίωμα του προεστού αλλά και τη φοβερή κατάρα της μάνας της. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 16 Μαρτίου του 1821, ο ξάδελφος της αρχοντοπούλας οπλαρχηγός Δημητράκης Ινταρές κατακαίει τον πύργο του αγά στη Μοστενίτσα.

Τα πρόσωπα ακολούθησαν στη συνέχεια τις δικές τους διαδρομές στον χάρτη της ιστορίας. Τα ίχνη τους κρύβουν εκπλήξεις και νέους συμβολισμούς, σε μια εποχή που το ενδιαφέρον στρέφεται ξανά στους παλιούς μύθους.

Κλειδί της αναψηλάφησης αποδεικνύεται το δημοτικό τραγούδι του Λιμάζη, ευρέως διαδεδομένο ως και τον Πόντο. Το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του λειτούργησαν επί χρόνια για όποιον ήθελε να θυμάται την αναγεννητική δύναμη που κρύβει η συνάντηση αλλότριων κόσμων.

 

Δημήτρης

 

Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Ινδαρές: «Η αναζήτηση σχετικά με τα γεγονότα που κρύβονται πίσω από το δημοτικό τραγούδι της Ελένης και του Λιμάζαγα, που σκόρπισε τη χάρη τους από τον Μοριά μέχρι τον μακρινό Πόντο, συμπίπτει με το κλίμα αναστοχασμού των 200 χρόνων.

Η ιστορία της Λειβαρτζινής ωραίας Ελένης και του αγά της Μοστενίτσας ζητάει να ειπωθεί ξανά, δίνοντας ευκαιρία και σε άλλα πρόσωπα να μιλήσουν, σε μια γενεογραμματική προσέγγιση βάθους επτά γενεών.

Η προσπάθεια κατανόησης των επιλογών που είχαν οι πρωταγωνιστές στα όσα εικάζουμε με βάση τις πηγές πως η μοίρα εξύφαινε γύρω τους, γεφυρώνει το πριν και το μετά του Αγώνα, ενώ ο απόηχος του βίου τους ανιχνεύεται ίσως μέχρι και σήμερα.

Λίγο πριν τα γυρίσματα ενός σχετικού ντοκιμαντέρ, αλλά και σαν πρόκληση για ανακάλυψη και άλλων επιπλέον στοιχείων, η έκδοση της “Εστίας” με τις ζωγραφιές της Λυδίας Βενιέρη μοιάζει μ’ ένα αληθινό παραμύθι. Η εισαγωγή και η επιμέλεια του Παντελή Μπουκάλα εμψύχωσαν τον πρωτόβγαλτο στο ριψοκίνδυνο άλμα του.

Καθώς οι λέξεις επιτρέπουν στον καθένα να ανακαλέσει από το προσωπικό του υλικό συνειρμούς και συναισθήματα, ανυπομονώ για ό,τι γόνιμο θα μπορούσε να φέρει η συνάντηση του βιβλίου με τους αναγνώστες».