Δυτική Αχαΐα: «Βάλτωσαν» οι νόμιμοι αλλοδαποί εργάτες γης – Στον «αέρα» και η φετινή αγροτική παραγωγή

Τα πράγματα, όμως, δεν φαίνεται ότι εξελίσσονται καλά και το πρόβλημα παραμένει σήμερα, έντονο στην περιοχή της Δυτικής Αχαΐας, όπου υπάρχει έντονη ζήτηση για εργατικά χέρια στα κηπευτικά της εποχής.

Η σχετική υπουργική απόφαση, που καθόρισε το ανώτατο όριο θέσεων εργασίας ανά Περιφέρεια και Νομό, για απασχόληση πολιτών τρίτων χωρών στον Πρωτογενή Τομέα κι άλλους Κλάδους, βγήκε μόλις τον περασμένο Μάιο με αποτέλεσμα να έχει ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας εγκρίθηκε η μετάκληση 11.720 αλλοδαπών εργατών, ώστε να καλύψουν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, κενές θέσεις , όχι όμως τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν οι αγρότες.

Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Ωλενίας, Αλέκος Θανόπουλος τονίζει στην «Πελοπόννησο» ότι το νέο σύστημα πρόσκλησης Εργατών Γης από τρίτες χώρες «έχει καταστεί ιδιαίτερα γραφειοκρατικό, χρονοβόρο και αναποτελεσματικό». Μεταφέροντας τη δική του εμπειρία, από το γραφειοκρατικό μπλέξιμο στο οποίο μπήκε από τον Νοέμβριο για έναν εργάτη, τον οποίο, ακόμα και σήμερα δεν έχει καταφέρει να φέρει από το Πακιστάν,  εξήγησε πως «για να φέρει κάποιος αγρότης ξένο στη γη του, θα πρέπει να υποβάλει ως εργοδότης σειρά εγγράφων».

Ο κ. Θανόπουλος εξήγησε στην «Π» ότι από το 1989 ο ίδιος φέρνει δύο αλλοδαπούς εργάτες, για να απασχοληθούν σε καλλιέργειες στη Δυτική Αχαΐα και  μέχρι πέρυσι, οι διαδικασίες γίνονταν μέσω του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και διαρκούσαν το πολύ 2-3 μήνες,  ο εργοδότης πλήρωνε το εισιτήριο για να έρθουν και ήταν υπεύθυνος ακόμα και να τους παραλάβει από το αεροδρόμιο. Με την αλλαγή του συστήματος, όμως, ο ίδιος έχει καταθέσει τα δικαιολογητικά, από τον Ιούλιο του 2022 κι ακόμα δεν έχει καταφέρει να φέρει τον από το Πακιστάν. «Η εμπλοκή φαίνεται να οφείλεται στις γραφειοκρατικές διαδικασίες του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, γιατί οι αγρότες δεν μπορούν να κάνουν τον προγραμματισμό τους. Επιπλέον, οι καλλιεργητές που θέλουν να φέρουν ξένους εργάτες, αναγκάζονται να πληρώνουν αμοιβές σε δικηγόρους, αλλά και να προβλέψουν έξοδα διαμονής και διατροφής για το προσωπικό που θέλουν. Εάν το κράτος δεν ολοκληρώνει τις διαδικασίες έγκαιρα, τότε οι αγρότες πληρώνουν άσκοπα, η παραγωγή τους δεν εξυπηρετείται και στο τέλος όλα τα παραπάνω επιβαρύνουν τις τιμές των προϊόντων»!