Ελάτη Τρικάλων: Η “Ελβετία” της Ελλάδας, τι πρέπει να δείτε

Ελάτη Τρικάλων: Η "Ελβετία" της Ελλάδας, τι πρέπει να δείτε

Από τη στιγμή που η θερμοκρασία έχει ξεκινήσει να υποχωρεί η σημερινή μας πρόταση είναι το χωριό της Ελατής Τρικάλων που για πολλούς είναι η «Ελβετία» της Ελλάδας και είναι ιδανική για να την επισκεφτείτε φθινόπωρο.
Στο νότιο τμήμα της Πίνδου, 32 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα, η πανέμορφη Ελάτη αποτελεί αγαπημένο χειμερινό προορισμό, μία λιγότερο κοσμική εκδοχή της Αράχοβας, χάρη στη μικρή απόσταση που τη χωρίζει με το πολύ δημοφιλές Χιονοδρομικό Κέντρο στο Περτούλι.
Τότε είναι που οι ζεστοί ξενώνες με τα αναμμένα τζάκια γεμίζουν με κόσμο, στα εστιατόρια ίσως χρειαστεί να περιμένετε λίγη περισσότερη ώρα για να βρείτε τραπέζι και στα σοκάκια του χωριού θα δείτε αμέτρητους επισκέπτες να φωτογραφίζονται με φόντο τα παραδοσιακά αρχοντικά και το ειδυλλιακό χιονισμένο τοπίο. Το φθινόπωρο από την άλλη, όταν η φύση είναι στην πιο ρομαντική, την πιο ατμοσφαιρική της φάση, θα έχετε την ευκαιρία να ζήσετε τη χαλαρή πλευρά αυτού του τόσο ιστορικού οικισμού, ο οποίος έχει τις ρίζες του στα πρώτα χρόνια μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης, αρχικά με την ονομασία Τύρνα με την οποία παρέμεινε γνωστή ως το 1955.
Μέχρι και τη δεκαετία του 1980 η Ελάτη ήταν ένας τόπος σχετικά άγνωστος στη μεγαλύτερη μερίδα των ταξιδιωτών και η μεγάλη τουριστική της ανάπτυξη ήρθε μετά το 1990. Σήμερα το χωριό ζει σε αρκετά έντονους ρυθμούς με τον κεντρικό δρόμο του οικισμού να είναι γεμάτος μικρά καφέ και χαριτωμένα μπαρ με ξύλινη ρουστίκ διακόσμηση που μένουν ανοικτά μέχρι αργά το βράδυ με ωραία κοκτέιλ και καλή μουσική. Οι εντυπωσιακές πολεμίστρες παραμένουν όρθιες μέχρι τις μέρες μας το ίδιο και η βαριά πόρτα με αμπάρα, στα πρότυπα μοναστηριού. Στη βόλτα σας, όμως, θα συναντήσετε αρκετά ακόμα μεγαλοπρεπή αρχοντικά, πολλά μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα, χειροποίητα αντικείμενα και ξεχωριστά διακοσμητικά και, βέβαια, τις περίφημες πέτρινες βρύσες, το παντοτινό σημάδι της ελληνικής ορεινής επαρχίας.
Στο κέντρο του χωριού επισκεφθείτε οπωσδήποτε την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με το εκπληκτικό ξυλόγλυπτο τέμπλο φιλοτεχνημένο το 1822 από ηπειρώτες τεχνίτες.