Γιατί βιάζονται τόσο πολύ οι άνθρωποι; 6 σημάδια υπερβολικής «ταχύτητας»
«Hurry sickness», έτσι το ονομάζουν όλο αυτό οι ειδικοί.
Μήπως αισθάνεσαι πως διαρκώς τρέχεις κάτι να προλάβεις, κάνοντας έναν αγώνα ταχύτητας ενάντια στους δείκτες του ρολογιού; Μήπως μόνιμα προσπαθείς να προλάβεις τα πάντα μέσα σε 24 ώρες, νιώθοντας ταυτόχρονα πως μένεις πίσω στο πρόγραμμά σου; Μήπως είσαι συνέχεια σε επιφυλακή και ένταση, για να φύγουν όλα από τη νοητή to-do λίστα της ημέρας σου, παλεύοντας για ένα ουτοπικό multitasking;
Σταμάτα. Σταμάτα και πάρε μία ανάσα.
«Hurry sickness», έτσι το ονομάζουν όλο αυτό οι ειδικοί. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μοτίβο συμπεριφοράς που χαρακτηρίζεται από χρόνια βιασύνη και άγχος και από μία σαρωτική και επίμονη αίσθηση του επείγοντος, ακόμα και εάν πρακτικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να τρέχεις με τόσο υψηλές ταχύτητες μέσα στην ημέρα σου. Ακόμα κι όταν τίποτα δε σε «κυνηγάει».
«Μία δυσφορία στην οποία το άτομο αισθάνεται σε χρόνια βάση πως δεν του φτάνει ο χρόνος και για αυτό, τείνει να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα φτάνοντας στο σημείο να ξεχνά έναν από τους στόχους».
Πώς είναι αυτή η χρόνια βιασύνη
Ας το αναλύσουμε λίγο παραπάνω:
1. Αντιμετωπίζεις τα πάντα σαν έναν αγώνα δρόμου
Η αλήθεια είναι πως ορισμένες περιπτώσεις απαιτούν μία βιασύνη στον τρόπο διαχείρισης και αντιμετώπισης, όπως για παράδειγμα όταν έχεις στη δουλειά μία πάρα πολύ σημαντική προθεσμία για ένα project. Υπάρχουν όμως, και άλλες περιπτώσεις που δεν απαιτούν κάτι τέτοιο και οι άνθρωποι με το σύνδρομο της βιασύνης, τείνουν να μην διαχωρίζουν αυτές τις δύο κατηγορίες. Το να τρως, να οδηγείς, ακόμα και το να πηγαίνεις σούπερ μάρκετ δεν χρειάζεται να λειτουργούν ακόμα και αυτά σαν ένας αγώνας ταχύτητας, που σου προκαλεί αισθήματα δυσφορίας και άγχους με την παραμικρή καθυστέρηση.
2. Δυσκολεύεσαι να κάνεις ένα μόνο πράγμα
Το multitasking είναι ένας τεράστιος μύθος, που όμως προσπαθούμε ακόμα και σήμερα να υιοθετούμε σχεδόν σε καθημερινή βάση, γιατί θεωρούμε πως θα μας βοηθήσει να πετύχουμε περισσότερα μέσα στην ημέρα μας. Μία θεωρία που σε βολεύει αρκετά εάν τείνεις να κάνεις τα πάντα βιαστικά, τρέχοντας να προλάβεις τους δείκτες του ρολογιού σου. Εάν το να ασχοληθείς με ένα μόνο πράγμα, σου προκαλεί πανικό ακόμα και σαν σκέψη και προσπαθείς να στριμώξεις ταυτόχρονα και κάτι άλλο, μάντεψε… Μάλλον υπάρχει σύνδρομο βιασύνης.
3. Ενοχλείσαι έντονα με την παραμικρή καθυστέρηση
Το να καθυστερήσει δύο δευτερόλεπτα ο μπροστινός οδηγός να φύγει όταν το φανάρι ανάψει πράσινο, δε σημαίνει πως εσύ χρειάζεται να τον στολίσεις με όποιο κοσμητικό επίθετο σου έρχεται στο μυαλό ή να πατήσεις επιθετικά την κόρνα σου. Όταν η ουρά στο σούπερ μάρκετ έχει μερικά άτομα παραπάνω, τα οποία κουβαλούν και αρκετά πράγματα, δεν είναι απαραίτητο να νιώσεις σα να έρχεται τα τέλος του κόσμου. Το να πατάς το κουμπί του ασανσέρ πέντε φορές απανωτά, δε θα το κάνει να κατέβει όροφο πιο γρήγορα. Τι θα καταφέρεις να κερδίσεις με όλο αυτό το άγχος; Πέντε δευτερόλεπτα παραπάνω; Ε και; Πώς θα αλλάξει η ζωή σου με αυτό;
4. Νιώθεις διαρκώς πως έχεις μείνει πίσω
Είναι αυτό που ακόμα και 36 ώρες να είχες μέσα στην ημέρα σου και πάλι δε θα σου ήταν αρκετές, για να νιώσεις την ικανοποίηση πως τα πρόλαβες όλα. Ίσως θα ήταν χρησιμότερο να έχεις πιο ρεαλιστικές προσδοκίες από την καθημερινότητά σου και να θυμάσαι πως ακόμα και να ξεφύγεις ελαφρώς από το πρόγραμμά σου, δε θα συμβεί τίποτα κακό. Μπορείς να τα επαναφέρεις όλα, χωρίς να πάθεις υπέρταση.
5. Διακόπτεις ή μιλάς «πάνω» σε άλλους ανθρώπους
Καλώς ήρθες στο club, για μένα αυτό ήταν ένα τεράστιο δείγμα πως ζούσα σε μία κατάσταση πανικού με τον χρόνο, δεν μπορούσα να βρω καν μερικά δευτερόλεπτα να ακούσω πραγματικά τι έχει να μου πει ο συνομιλητής μου. Τώρα κάνω ενσυνείδητη προσπάθεια να μην διακόπτω και να μην βιάζομαι λες και έχω την κλεψύδρα δίπλα, να μετρά αντίστροφα.
6. Έλλειψη προσοχής στις βασικές σου ανάγκες
Θες αλήθεια, να συνεχίσεις να πιστεύεις πως δεν έχεις χρόνο να κοιμηθείς, να φας, να κάνεις μία βόλτα στο τετράγωνο, να στείλεις ένα μήνυμα στην κολλητή σου που έχετε να μιλήσετε τρεις μέρες; Θέλω να είμαστε μεγάλα κορίτσια και να καταλαβαίνουμε πότε το έχουμε παρακάνει. Εάν αμελείς τις βασικές του σωματικές και ψυχικές ανάγκες, για να κυνηγάς κουτάκια στην to-do λίστα σου, κάπου έχεις χάσει τον μπούσουλα. Και στο λέω με κάθε αγάπη, γιατί εκεί που είσαι ήμουν (και είμαι ακόμα ορισμένες ημέρες, ας είμαστε ειλικρινείς).
Πώς σε επηρεάζει αυτή η βιασύνη
Έχοντας κοιτάξει τα παραπάνω, νομίζω άρχισες να παίρνεις μία ιδέα του τι σημαίνει να ζεις με τέτοιους φρενήρεις ρυθμούς. Θα στο κάνω όμως, ακόμα πιο ξεκάθαρο.
Για αρχή, επηρεάζεται και αποδυναμώνεται το ανοσοποιητικό σου σύστημα και επηρεάζεται το πρόγραμμα του ύπνου σου και τα επίπεδα της ενέργειάς σου. Συν τοις άλλοις, χαμηλώνουν τα επίπεδα της απόδοσης και της συγκέντρωσής σου, ενώ η διάθεσή σου τις περισσότερες ημέρες είναι πεσμένη.
Θα αναφέρω επίσης, πως αυτό το lifestyle «ακουμπά» και τις διαπροσωπικές σχέσεις, το βάθος και την ουσία τους, αφού παλεύουμε να διατηρήσουμε τη σύνδεση με τους ανθρώπους μας, να είμαστε εκεί όταν μας χρειάζονται, να παρουσιάζουμε ενσυναίσθηση και να προσφέρουμε συναισθηματική υποστήριξη.
Κινούμαστε διαρκώς στα όρια των εντάσεων, των διαφωνιών, ακόμα και των τσακωμών, των παρεξηγήσεων, των χωρισμών.
Τι μπορείς να κάνεις για αυτή τη χρόνια βιασύνη
- Βάλε σε προτεραιότητα τι πραγματικά κρίνεις ως επείγον και τι μπορεί να περιμένει σε δεύτερο χρόνο
- Δημιούργησε μικρά παράθυρα χρόνου, για να φροντίζεις τον εαυτό σου, τα οποία σταδιακά θα αυξάνεις στο επίπεδο που νιώθεις άνετα
- Δημιούργησε μία απογευματινή/βραδινή ρουτίνα που θα σε βοηθήσει να ρίχνεις τους ρυθμούς σου
- Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτεί, μην τρέχεις απλά γύρω από την ουρά σου, με μηδενική ενσυνειδητότητα για το τι συμβαίνει στη ζωή σου
- Δέξου την υποστήριξη των δικών σου ανθρώπων
Με πληροφορίες από huffpost.com και newgroundcounseling.com
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News