Η Πατρινή Κατερίνα Μαντέλη σκηνοθετεί το “Εγώ, η Λένγκω” – Πρεμιέρα στο θέατρο Βικτώρια

Γεωργία Κοσμά

Η Κατερίνα Μαντέλη γεννήθηκε στην Πάτρα και σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Αθηνών. Η σκηνοθεσία ωστόσο, την κέρδισε αμέσως. Με έργα στο θέατρο και ταινίες στον κινηματογράφο, η σκηνοθέτης φέτος καταπιάστηκε με το κείμενο του επίσης Πατρινού Βασίλη Γιαννόπουλου.

Ο σπουδαίος στιχουργός και συγγραφέας κατάφερε με το «Eγώ η Λένγκω» να κερδίσει αρχικά την πρωταγωνίστρια της παράστασης Γεωργία Ζώη στη συνέχεια την Κατερίνα Μαντέλη και τέλος το θεατρικό κοινό. Η Λένγκω είναι η δική τους πρόταση για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Με την Περιφέρεια Αττικής πραγματοποίησαν περιοδεία το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα και τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου κάνουν την επίσημη πρεμιέρα τους στο εκπληκτικό θέατρο Βικτώρια!

Ερ: Πως ήρθατε σε επαφή με το κείμενο;

Κ.Μ: Η Γεωργία Ζώη και εγώ θέλαμε να συμμετάσχουμε στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση του 1821. Έτσι η Γεωργία  Ζώη έχοντας εκτιμήσει την πένα του Βασίλη Γιαννόπουλου (η αλήθεια είναι ότι εκτός όλων των άλλων ταλέντων της, έχει και την ικανότητα να ανακαλύπτει τα καλά κείμενα και τους καλούς συγγραφείς) είπε λοιπόν  στον Βασίλη την επιθυμία μας. Έτσι βρεθήκαμε με ένα κείμενο που γνωρίζαμε από την αρχή ότι θα το υπηρετήσουμε όπως του αξίζει.. Κάναμε την πρόταση στην Περιφέρεια Αττικής, στην αντιπεριφερειάρχη και υπεύθυνη για τις πολιτιστικές εκδηλώσει των 200 χρόνων, Μαίρη Βιδάλη και εκείνη με την διορατικότατη της, ενέκρινε την πρόταση μας και βεβαίως την ευχαριστούμε για όλα!

ΕΡ:Η σχέση σας με τον Βασίλη Γιαννόπουλο, προϋπήρχε της συνεργασίας σας;

Κ.Μ: Όχι, δεν γνωριζόμασταν προσωπικά πριν …εγώ απλά γνώριζα το έργο του έως εκείνη τη στιγμή… ίσως και ο Βασίλης το δικό μου… Αυτό όμως δεν μας δυσκόλεψε στην συνεργασία..

ΕΡ: Είναι πιο σημαντική η σχέση σου με τον συγγραφέα ή με τους ηθοποιούς;

Κ.Μ: Είναι το ίδιο σημαντική και με τα δυο μέρη…. Το ένα δεν υπάρχει χωρίς το άλλο ..Φαντασθείτε ηθοποιούς χωρίς έργο και έργο χωρίς ηθοποιούς…. Όσο κι αν «απόψε αυτοσχεδιάζουμε» όπως λέει ο Πιραντέλλο, χωρίς έργο παράσταση δεν γίνεται ….όπως και έργο χωρίς ηθοποιούς να το ερμηνεύσουν, μένει λέξεις πάνω σε λευκές σελίδες…

ΕΡ: Η “χειμερινή” εκδοχή της παράστασης θα έχει διαφορά από την περιοδεία του καλοκαιριού;

Κ.Μ: Σαφώς και έχει διαφορετική αντιμετώπιση ένα έργο που ανεβαίνει σε ανοιχτούς χώρους και άλλη όταν μπαίνει σε μια Ιταλική σκηνή, συγκεκριμένων διαστάσεων…. Συν του ότι και μείς έχουμε ανάγκη να το πλησιάσουμε με άλλη ματιά.. Άλλωστε μια περιοδεία έχει άλλες συνθήκες και άλλες ανάγκες …ενώ σε έναν σταθερό χώρο ,όπως το θέατρο Βικτώρια που παίζεται το έργο μας κάθε Δευτέρα, έχεις και περισσότερες τεχνικές διευκόλυνσης…. Οι ηθοποιοί σε έναν χειμερινό θέατρο νοιώθουν πιο κοντά με τους θεατές. Τους αφουγκράζονται και συνδιαλέγονται συναισθηματικά μαζί τους, αυτό δημιουργεί μια διαφορετική μαγεία και για την παράσταση ..

ΕΡ: Ποια είναι τα στοιχεία της παράστασης που είναι απαραίτητα για να καταλάβει ο θεατής το νόημα της;

Κ.Μ: Το κάθε έργο έχει το δικό του λόγο ύπαρξης. Εκτός από το πρώτο επίπεδο, που είναι άμεσα κατανοητό στο κοινό, υπάρχουν και τα χαρακτηριστικά των συμβολισμών, το σημαίνον και το σημαινόμενο κάτω από κάθε διάλογο… ώστε να εξυπηρετεί το στόχο μου.. Άλλα χωρίς τις πειστικές ερμηνείας των ηθοποιών, δύσκολα «κατεβαίνει το κείμενο κάτω» όπως λέμε… Και εδώ έχουμε ευτυχίσει σε σπουδαίες ερμηνείες.
Μια ΛΕΝΓΚΩ ζηλευτής ερμηνείας από την Γεωργία Ζώη
Ένας «Από μηχανής Θεός» μαγικός από τον Γιώργο Σίσκο.
Τι να πω για τα νέα μας παιδιά που ξεπερνούν σε κάθε παράσταση τον εαυτόν τους και με συγκινούν με την αφοσίωση τους στους ρόλους τους, τον Σταύρο Βόλκο και την Κατερίνα Βολίκα.
Γνωρίζεται πως το θέατρο δεν είναι μια προσωπική υπόθεση, αλλά συλλογική και βέβαια εδώ έχουμε να κάνουμε με εξαίρετους συνεργάτες. Την υπέροχη μουσική της Αρετής Κοκκίνου και τον βιρτουόζο κλαρινίστα Πάρη Μαμμά, που παίζουν ζωντανά επί σκηνής τις υπέροχες μελωδίες τους, με τα λιτά και απέριττα σκηνικά και κοστούμια της Ιωάννας Κατσιαβού , με τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς του Κώστα Ματθιούλα, με συνεργασία δική μου και του γνώστη του αντικείμενου Βασιλη Γιαννοπουλου και όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο μάτι της Καλλιτεχνικής διεύθυνσης από την Αδαμαντία Μαντελένη. Θεωρώ λοιπόν πως καταφέραμε όλοι μαζί κι ο καθένας από το μετερίζι του, να υπηρετήσουμε το μοναδικό κείμενο του Βασίλη Γιαννόπουλου ώστε να έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία η παράσταση μας για να καταλάβει ο θεατής το νόημα της.

ΕΡ: Τι θα θέλατε να συμβεί στο κοινό;

Κ.Μ: Μέθεξη με το έργο μας …να φεύγουν, όπως μέχρι τώρα συμβαίνει, πλημμυρισμένοι με συναισθήματα και ερωτηματικά ..και με εκείνο το ζεστό και ανθρώπινο «ευχαριστούμε»

ΕΡ: Στην σημερινή εποχή δεν έχουμε – τόσο έντονα τουλάχιστον- θέματα όπως η πείνα και η εξαθλίωση που έζησαν οι πρόγονοι μας πριν ή μετά τον πόλεμο. Έχουμε όμως άλλα ζητήματα… Ποιος είναι ο πιο σοβαρός “εχθρός” που θα αντιμετώπιζε το 2021 η Λένγκω;

Κ.Μ: Θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω, γιατί θα πολιτικολογήσω.
Και εδώ μιλάμε για τέχνη… και όχι την «τέχνη» της πολιτικής..
Αλλά νομίζω πως σε αυτό απαντά η ίδια η ηρωίδα μας η ΛΕΝΓΩ, μέσα από τα λόγια του συγγραφέα….Όποιος έχει δει την παράσταση, ή θα την δει, θα ακούσει ποιοι είναι οι εχθροί του σήμερα και του αύριο..

ΕΡ: Πως γίνεται δύο άνθρωποι της πόλης μας, να συνεργάζονται, να έχουν μια πολύ καλή πρόταση για παράσταση και μάλιστα με επετειακό χαρακτήρα και να μην κάνατε στάση στην Πάτρα;

Κ.Μ: Είναι θέμα του, αν έχει κονδύλια για τον πολιτισμό ο δήμος, ή δεν έχει… αυτό καλό θα ήταν να ρωτήσετε τον υπεύθυνο πολιτισμού του δήμου σας… μια και εμείς ζητήσαμε και συγκεκριμένα ο συγγραφέας μας, Βασίλης Γιαννόπουλος, να βρεθεί ένας τρόπος συνεργασίας ώστε να παρουσιάσουμε την παράσταση μας στην Πάτρα ,παρ ότι μας είπαν πως θα κοιτάξουν το θέμα μας…. Δεν μας απάντησαν πότε.. Ελπίζω να απαντήσουν σε σας…

ΕΡ: Τι σας λείπει από την Πάτρα;

Κ.Μ: Όλη η πόλη, οι φίλοι μου τα ηλιοβασιλέματα της.. και φυσικά η οικογένεια μου, που λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, τους βλέπω πολύ λίγο… όταν πάρω σύνταξη … θα τα έχω όλα αυτά …

ΕΡ: Τι ΔΕΝ σας λείπει από αυτή;

Κ.Μ: Η Τεντούρα, που παρ΄ ότι είναι το τοπικό ποτό, εμένα δεν μου αρέσει… χαχαχαχα

ΕΡ: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Κ.Μ: Πολλά… που λόγω των τωρινών συνήθων, που όλοι γνωρίζουμε, δεν ξέρω πότε και πως μπορούν να πραγματοποιηθούν.. αλλά καθ΄ ότι αισιόδοξη, πιστεύω πως σύντομα θα τελειώσει όλη αυτή η παγκόσμια ταλαιπωρία των λαών,… και θα ανθίσουμε και πάλι ως άνθρωποι και ως καλλιτέχνες ..  Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας ,Κατερίνα Μαντελη η σκηνοθέτις της Παράστασης «Εγώ η Λένγκω».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News