Μην κρυβόμαστε: Οι αναστολές έχουν συνέπειες

Το κύριο άρθρο της “Π” ασχολείται με τις αναστολές εργασίες στους υγειονομικούς.

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ πολλή φαντασία και γνώση για να το εικάσει κανείς. Μπορεί η πολιτεία να δήλωνε αισιόδοξη για την απορρόφηση των συνεπειών που θα απέφερε η αναστολή εργασίας των υγειονομικών που αρνήθηκαν το εμβόλιο, αλλά η αισιοδοξία αυτή είχε επικοινωνική αφετηρία: Να περάσει στον κόσμο η σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά και η κατάσταση ελέγχεται. Αλλά δεν είναι έτσι. Δεν αντικαθίσταται τόσος κόσμος από τη μια μέρα στην άλλη με απλές ανακλήσεις αδειών. Το έλεγαν όλοι και δικαιώθηκαν άμεσα. Θα περάσουν δύσκολες μέρες τα νοσοκομεία. Και μακάρι η παρενέργεια να είναι όλη κι όλη κάποια παροδικη δυσκολία και να μην εξαχθούν επιπτώσεις που θα ακυρώσουν το ιατρικό λειτούργημα, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για ασθενείς και τραυματίες.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εξωραϊζουμε εικόνες, αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η άρνηση του εμβολίου δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στο υγειονομικό σύστημα. Είναι μια επιλογή που συνεπάγεται σοβαρές ηθικές ευθύνες, όπως βέβαια και πολιτικές, για τις δυνάμεις που ενθαρρύνουν και υποθάλπουν αυτή τη στάση, στο όνομα του εφήμερου παραταξιακού και ατομικού κέρδους.

Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΝΕΙ ΖΗΜΙΑ

ΤΑ ΜΕΤΡΑ που πλήττουν δουλειές και εισοδήματα πρέπει να αποτελούν τμήμα μιας αποτελεσματικής, δίκαιης και πειστικής πολιτικής. Στην περίπτωση της εστίασης είχαμε μια ηχηρή παραφωνία, που σχολιάστηκε καυστικά. Ενώ απαγορεύθηκε η εκπομπή μουσικής κατά τη λειτουργία των καταστημάτων- κάτι που απέφερε ένα ακόμα πλήγμα στον κλάδο ο οποίος δεινοπαθεί επί ενάμιση χρόνο, δεν εμποδίστηκαν οι συναυλίες. Δύσκολα μπορεί να εξηγηθεί πώς γίνεται να είναι επισφαλής υγειονομικά η μία συνθήκη και ασφαλέστατη η άλλη, όταν έχουν κοινό παρονομαστή τις νότες, την ευφορία, τη συνάθροιση, το ξέδωμα. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή η πολιτεία δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση σε ορισμένους χώρους της μαζικής διασκέδασης.